Dode hoeken: Parijs op de fiets
Uit het hart gegrepen dit filmpje. Hoewel ik groot voorstander ben van Parijs op de fiets, toont het helaas (een deel van) de realiteit van het fietsersbestaan op de Parijse avenues en de boulevards: brommers en motoren in de busbaan waar zij niets te zoeken hebben, automobilisten die niet uitkijken als ze hun portier openzwaaien, brommers - al dan niet in tegengestelde richtig - op het fietspad, bussen die je afsnijden, de fietsstrook gebruikt als parkeerplaats... Een jaar lang legde een Parijse fietser alle perikelen die op de loer liggen, vast op een minicamera.
Lees hier over de smak die ik dit een paar maanden geleden maakte en hier over de eerste verkeersboete die ik ooit kreeg. Dit filmpje ontdekte ik op de Frankrijksite Frogsmoke.
Lees hier over de smak die ik dit een paar maanden geleden maakte en hier over de eerste verkeersboete die ik ooit kreeg. Dit filmpje ontdekte ik op de Frankrijksite Frogsmoke.
Lekker filmpje:-( Morgen ergens rond deze tijd hoop ik op een Vélib door dit verkeer te tuffen. Als het na morgen een tijdje aangenaam rustig is in de reaxievakjes weet u hoe het komt en waar het fout ging...
Toch nog best zin in, eerlijk gezegd.
Viel Spaß François !
Nou, ik vond die knakker laatst in Apeldoorn ook behoorlijk lomp hoor !
Ik vind het hier buiten de stad al verschrikkelijk eng, denk niet dat ik het durf om in de stad zelf te fietsen.
Hier in Parijs geldt in het verkeer één eenvoudige stelregel: wat Gij niet wilt dat U geschiedt, doe dat rustig bij een ander. Je wordt hier behoorlijk scherp in het anticiperen op het niet-anticiperen van de Parijzenaar. Went het? Nee. Helaas. Maar het geeft je dan wel weer een voorsprong in het Nederlandse verkeer ;-)
Viel Spaß werden Viel Perriers, je bent snob of niet:-) Dat fietsen in Parijs is echt leuk, vorig jaar al eens op een gewone huurfiets - en dan vooral op zo'n Paris Respire-zondag - veel plezier gehad. Nu dankzij een moderne creditcard (het moet er een zijn met een chip) een paar keer van de Vélib gebruik gemaakt. Het geeft veel Véliberté om zonder Metro of bus door de stad je weg te vinden. En zo lang je maar ergens aankomt waar je je fiets weer kwijt kunt gaat het goed. Bij aankomst bij het Palais de Tokyo bleek een Vélib-station lastig vindbaar. Hadden we wat beter op de fietsplattegrond moeten kijken, daarop staan de stations aagegeven.
Ik moest wel geregeld denken aan het bloedstollende verhaal van de Correspondent die werd getroffen door een openslaande autoportier, rijdend langs geparkeerde auto's.