Het grote werk van Chirac: Musée du Quai Branly

Vanmorgen rolde ik vanuit de nachttrein uit Wenen - ik was op vakantie in voormalig Joegoslavië - meteen door naar de persopening van het nieuwe museum voor niet-westerse kunsten, het Musée du Quai Branly. Na Chiracs aftreden of diens dood zal het ongetwijfeld Musée Jacques Chirac gaan heten, want het is zijn grote project. Niet-westerse kunsten zijn al tientallen jaren een passie van de president en hij vindt dat ze een toplocatie als Quai Branly verdienen, aan de Seine en naast de Eiffeltoren.
Ik was erg onder de indruk, zowel van het gebouw als van de collectie, die grotendeels stond te verstoffen in het Musée de l'homme op Trocadéro en in het Musée des arts d'Afrique et de l'Océanie. De presentatie is mooi en sfeervol, waardoor de boten, maskers, totempalen en vele andere kunstwerken (veelal gebruiksvoorwerpen) goed tot hun recht komen.
Het is nog wat rommelig in Quai Branly, omdat het museum eigenlijk nog niet af is, maar coûte-que-coûte vast wilde houden aan de openingsdatum. Morgen opent Chirac het, vrijdag is ook het volk welkom (eerste drie dagen gratis). Morgen meer over het museum in de GPD-kranten.