Betalen voor informatie
Mijn GPD-collega in Londen, die sinds kort bericht op het blog London Calling, wees me zojuist op een interessante kwestie in de journalistiek: kan je minderbedeelden, zoals zwervers, betalen voor informatie of een foto? Zie de reacties bij het vorige bericht.
Sommige journalisten weigeren het principieel, anderen nemen een informant liever mee voor een kop koffie of een lunch en weer anderen vinden het geen enkel probleem. Tijdens de rellen in de Franse voorsteden eind vorig jaar lieten buitenlandse journalisten zich bijvoorbeeld betaald 'rondleiden' door de banlieue. Dat lijkt mij duidelijk te ver gaan.
A propos: in Bondy, een voorstad van Parijs, doet het hardnekkige gerucht de ronde dat een Amerikaanse filmploeg tijdens de rellen een aantal jongeren met bivakmuts betaald heeft om een molotovcocktail naar binnen te gooien bij een tapijtenwinkel. De beelden schijnen zelfs op Al-Jazeera vertoond te zijn. Meer daarover op het eerder genoemde bewonderenswaardige Zwitserse blog van het weekblad L'Hebdo.
Wat vindt de lezer? Mag een journalist betalen voor info?
Sommige journalisten weigeren het principieel, anderen nemen een informant liever mee voor een kop koffie of een lunch en weer anderen vinden het geen enkel probleem. Tijdens de rellen in de Franse voorsteden eind vorig jaar lieten buitenlandse journalisten zich bijvoorbeeld betaald 'rondleiden' door de banlieue. Dat lijkt mij duidelijk te ver gaan.
A propos: in Bondy, een voorstad van Parijs, doet het hardnekkige gerucht de ronde dat een Amerikaanse filmploeg tijdens de rellen een aantal jongeren met bivakmuts betaald heeft om een molotovcocktail naar binnen te gooien bij een tapijtenwinkel. De beelden schijnen zelfs op Al-Jazeera vertoond te zijn. Meer daarover op het eerder genoemde bewonderenswaardige Zwitserse blog van het weekblad L'Hebdo.
Wat vindt de lezer? Mag een journalist betalen voor info?
Zeker een interessante kwestie, want doorgaans zou ik nooit voor een interview betalen. Heb ik ook nooit gedaan. Maar dit was een andere afweging die ik maakte - eerder uit barmhartigheid denk ik
Inderdaad gaan de andere voorbeelden die je noemde erg ver
Waar ligt de grens? Als journalist kom je niet altijd weg met een verhaal zonder voor de informatie te hebben betaald. Wat doe je bijvoorbeeld als je een boek, theateruitvoering, expo of film wilt recenseren en deze niet gratis krijgt/mag betreden?
Het is me vaker gebeurd en dan betaal ik zonder morren en 'get on with the story'
Een lastige kwestie, inderdaad. Ik kan me indenken dat je een zwerver een kop koffie geeft, maar hem betalen, dat vind ik een stap te ver gaan.
Je weet nooit wat de waarde is van de informatie die iemand wil geven als je er geld voor geeft. Misschien zit die persoon wel in geldnood en roept die maar wat. Ik bedoel dan uiteraard niet de zwerver. Toch vind ik uit principe dat je ook die personen nooit geld moet geven. Barmhartigheid... ja. Misschien ben je al barmhartig als je over iemand schrijft. Je kunt ook geen aandacht aan ze besteden.
Ik schreef niet over de zwervers, ik had hun mening over een onderwerp nodig. En zonder die mening geen verhaal. Wat doe je dan?
Maar bedankt voor de les ethiek. Ik zal de volgende keer weglopen
Wat je dan doet? Je loopt verder en zoekt een andere zwerver die je een mening kan geven. Die zijn vast wel ergens aanwezig. Een kwestie van beter zoeken.
Maar goed, ik weet niet hoeveel tijd je had voor je verhaal, dus is mijn reactie erg gemakkelijk. Dat besef ik. Ik vind die opmerking over ethiek alleen wel wat flauw. Want uiteraard is er nog de menselijke factor.