Toch nog: les Bleus

Ik maak gebruik van de duurste en een van de langzaamste internetconnecties aller tijden (vijf euro voor een half uur), dus zal mijn best doen in korte tijd zoveel mogelijk zinvols op te schrijven. Ik bevind me trouwens in/op Mont-Saint-Michel voor een reportage over de werkzaamheden die deze plek weer in een eiland moeten veranderen.
Net als ieder weldenkend mens wilde ik gisteren Frankrijk - Spanje kijken, maar op de Mont zelf bleek dat onmogelijk. In het toeristendorp dat zich aan de andere zijde van de dijk heeft gevormd, was wel een mogelijkheid en wel in restaurant-bar Le Rotisserie. Daar zou ik dus de laatste wedstrijd van Zinedine Zidane zien.
Het liep anders. Frankrijk won tot mijn verbazing en die van vrijwel de hele natie en het was niet eens echt onverdiend, hoewel de vrije trap waaruit het beslissende tweede doelpunt viel uiteraard niets met een vrije trap te maken had. Tussen haakjes, ik las een leuk woordgrapje in Le Canard Enchaîné vanmorgen: 'Opnieuw een enorme scheidsrechterlijke dwaling - Chirac stuurt De Villepin niet van het veld.'
Bon, het vermoeiende van deze overwinning is dat heel Frankrijk nu weer gaat doen alsof het voetbalfan is, terwijl het merendeel nog geen fractie van de spelregels kent. Bovendien gaan alle zogenaamde analysten en commentatoren, die nauwelijks meer van voetbal weten en fout na fout maken, Frankrijk en zijn waardeloze trainer Domenech opnieuw de hemel in prijzen.
Enige meevaller is dat het geplaagde Frankrijk (schandalen, werkloosheid, crises, geen Olympische Spelen in 2012) wel een duwtje in de rug kan gebruiken. Voetbaloverwinningen schijnen goed voor de economie te zijn wegens consumentenvertrouwen en dergelijke. Wat dat betreft gun ik het Frankrijk wel. Later meer...