Vandaag in Parijs: de Nicolas Sarkozy-show
Nicolas Sarkozy, afgelopen zomer op voorcampagne in Palavas-les-Flots bij Montpellier.Foto: Olivier van Beemen
Nicolas Sarkozy is officieel kandidaat voor het Franse presidentschap namens zijn partij UMP. Vandaag vindt een groot partijcongres plaats in een van de beurshallen aan de Porte de Versailles in Parijs, met naar verwachting 60.000 aanwezige leden. Met gecharterde bussen en TGV's komen ze al sinds gisteren uit het hele land. Ik schreef een verhaal voor de kranten van gisteren over zijn politieke opkomst binnen het rechtse kamp. Lees het onder meer in PZC en Brabants Dagblad. Om 14.30 opent de campagnesite: Sarkozy.fr. En lees hier mijn scenerio voor dit voorjaar, een jaar geleden voorspeld. Tot nu toe klopt het...
Uit een opiniepeiling vandaag in Le Journal du Dimanche blijkt dat een lichte meerderheid van de Fransen (51 procent) Sarkozy 'verontrustend' vindt, waarschijnlijk vanwege de harde taal die hij heeft gebezigd ten opzichte van illegale immigranten en de racaille (gespuis) in de voorsteden. Ik ben benieuwd hoe Nederlanders daarover denken. Laat het mij weten.
Uit een opiniepeiling vandaag in Le Journal du Dimanche blijkt dat een lichte meerderheid van de Fransen (51 procent) Sarkozy 'verontrustend' vindt, waarschijnlijk vanwege de harde taal die hij heeft gebezigd ten opzichte van illegale immigranten en de racaille (gespuis) in de voorsteden. Ik ben benieuwd hoe Nederlanders daarover denken. Laat het mij weten.
Labels: Nicolas Sarkozy, rechts, verkiezingen
Lastig om op een zo complex iets als de franse politiek door een nederlandse bril een beknopte visie te geven. Fundamenteel verschil met Nederland is dat Frankrijk wordt bestuurd door beroepspolitici, die, overwegend gevormd op één instituut (de ENA) en gesteund door provinciale verzamelaars van dubbelmandaten, binnen vaste bureaucratische structuren en met gebruikmaking van hechte politieke netwerken opklimmen in de landelijke politiek. Het daarbij gaandeweg aannemen van een zo arrogant mogelijke houding is een must. Frankrijk herschept daarmee zijn eigen, quasi-democratische aristocratie. De arme franse kiezers kan een flinke dosis massochisme niet worden ontzegd. Eeuwenlang zijn ze bestuurd door megalomane mannen, of ze nu Lodewijk XIV, Napoleon Bonaparte, Charles de Gaulle of François Mitterand heetten. Soms afgewisseld door stuntels die door gebrek aan gewicht kwamen bovendrijven. Naar mijn idee doet zich nu de situatie voor dat Frankrijk moet kiezen tussen twee kandidaten: één met een veel te grote eigendunk en één die niet kan zinken. Ben benieuwd.
Enorm leuk artikel over Sarko staat op http://news.independent.co.uk/people/profiles/article2149769.ece
Mijn twee favoriete stukjes
At about the same time, Sarkozy met Cécilia, the woman who was to become his second wife. The second Madame Sarkozy was then - implausibly - married to an ageing, gushing French TV presenter called Jacques Martin, a sort of French Hughie Green. She became friends with Sarkozy's first wife, Marie, before falling for Sarkozy. There was a double divorce but not before M. Martin walked into Neuilly town hall and punched Sarkozy on the nose.
De Villepin adamantly denies any attempt to harm Sarkozy - a man that he refers to privately as "the dwarf".