Parijsblog in New York en Boston
Een buitenkansje: ik kan een week lang met mijn Engelse vriendinnetje mee op een werktripje naar New York en Boston, Gisteravond ben ik in Londen aangekomen en op het moment dat dit bericht op het wereldwijde web verschijnt, vertrekt mijn vlucht naar JFK. Trouwe bezoeker, geen nood: er staan berichten klaar. En voelt u zich vrij gezellige discussies te beginnen in mijn afwezigheid. Op de een of andere manier schijnen die beter van de grond te komen als ik er niet ben (bijvoorbeeld hier, hier en hier).Labels: huishoudelijk, vakantie
Nou...dan verklaar ik de frigidaire correspondentiel maar voor geopend! Boeiend nieuws dat de Correspondent betrekkingen onderhoudt met een Engelse dame, zo te lezen werkzaam in de ambtenarij:-).
Grappig, ik zat vanmorgen in de vroege trein Ipod-wise te luisteren naar een live-cd van Claude Nougaro, met het nummer 'Nougayork'. Ergens eind jaren '70 vertrok de kleine jazz-poeet uit Toulouse naar de Big Apple en nam daar een zeer geinspireerde plaat op. Vooral het titelnummer 'Nougayork' knalt uit de speakers.
Om de fridge-discussie even aan te zwengelen: wat draait u in auto of op Ipod om 's ochtends wakker te worden? Nou ja, of zoals Simone, na een nacht ozonlaag-bashen met de spuitbussen:-)
Francois
Goh, niet alleen Franse ambtenaren mogen op werkreis waar ze nauwelijks hoeven te werken ;);)
Inderdaad, chaud lapin, notre correspondant !
Vwb de discussie in jouw afwezigheid: 't zal wel een "als de kat van huis is" effect zijn.
Verder luister ik naar France-info in de auto, hoewel ik geen ambtenaar ben hihi ;);)
En als die boucle bouclée is, dan zet ik cd's uit mijn jeugd op, want ik koop geen nieuwe meer.
Dus zing ik luid mee met Jack Poels "'t is een kwestie van geduld, dat heel Holland Limburgs lult...".
En dat op de Franse Routes nationales oh pardon Route départementale sinds kort.
Een buitenkansje? Hij durft!
Kwakt een raadplaatje op het scherm, pakt z'n biezen en peert er weer eens tussenuit. Wat een leventje. Af en toe een artikel typen vanuit la chaise longue, dan eens een intervieuw bij een glaasje wijn en de rest van de tijd brengt hij door met l'Anglaise in zijn sleurhut of met wat gezwerf langs verlaten achteraf stationnetjes.
De wetenschap dat er starks op afstand wat berichten op het blog worden gesmeten. Zo van: ach, zijn ze weer even zoet.
Daar word ik opstandig van. Krijg ik last van (vr)eetbuien, ga ik côte d'Or repen van 200 gram wegwerken. En van dat laatste zou je dan vrolijk moeten worden, zeggen ze. Lukt niet.
Maar een muziekje in de auto- nog steeds de C3 met krakende en verdachte voorveren- doet wonderen. Er schalt de laatste dagen een verzamelcd van Michèl Berger door de luidsprekers. Zo'n één die je voor 5 euro bij de Auchan uit de rommelvoordeelbak vist, maar best de moeite waard is. Vooral de nummers 'Diego' en 'seras-tu là' en 'Le paradis' klinken wel aardig.
En als we het, naar het leuke frigiidee van Francois, toch hebben over muziek, kan ik vermelden dat ik sinds kort ook 'wise' ben. Wel te verstaan 'IpodTOUCHwise'
en daar gaat heeeel veel tijd inzitten. Alleen al de 32gb volproppen met franse muziek, France3 journal-podcasts en leuke webapplicaties. Ach ja, en dan schiet het raadplaatraden er even bij in.
Maar nu de Correspondent toch weer en voyage is....
Simone
En laat ons achter met een schuldgevoel door te zeggen dat de discussies beter op gang komen bij zijn afwezigheid. Hé voelt de alom gewaardeerde Correspondent zich ietwat buitengesloten?
Een buitenkansje? Hij durft!
Kwakt een raadplaatje op het scherm, pakt z'n biezen en peert er weer eens tussenuit. Wat een leventje. Af en toe een artikel typen vanuit la chaise longue, dan eens een intervieuw bij een glaasje wijn en de rest van de tijd brengt hij door met l'Anglaise in zijn sleurhut of met wat gezwerf langs verlaten achteraf stationnetjes.
De wetenschap dat er starks op afstand wat berichten op het blog worden gesmeten. Zo van: ach, zijn ze weer even zoet.
Daar word ik opstandig van. Krijg ik last van (vr)eetbuien, ga ik côte d'Or repen van 200 gram wegwerken. En van dat laatste zou je dan vrolijk moeten worden, zeggen ze. Lukt niet.
Maar een muziekje in de auto- nog steeds de C3 met krakende en verdachte voorveren- doet wonderen. Er schalt de laatste dagen een verzamelcd van Michèl Berger door de luidsprekers. Zo'n één die je voor 5 euro bij de Auchan uit de rommelvoordeelbak vist, maar best de moeite waard is. Vooral de nummers 'Diego' en 'seras-tu là' en 'Le paradis' klinken wel aardig.
En als we het, naar het leuke frigiidee van Francois, toch hebben over muziek, kan ik vermelden dat ik sinds kort ook 'wise' ben. Wel te verstaan 'IpodTOUCHwise'
en daar gaat heeeel veel tijd inzitten. Alleen al de 32gb volproppen met franse muziek, France3 journal-podcasts en leuke webapplicaties. Ach ja, en dan schiet het raadplaatraden er even bij in.
Maar nu de Correspondent toch weer en voyage is....
Simone
En die onderste zinnen waren bedoeld als grap, wilde daar nog iets mee doen, maar schoof ze even op, vergat ze weer en nu staan ze daar dus. Was niet hatelijk bedoeld hoor. veel plezier in de U.S.A.
Simone
Niet hatelijk opgevat... En veel plezier gehad in VS, merci!