Youp van 't Hek op de Péripérique
Ik schijn toen ik heel jong was met mijn ouders in de auto ook ooit eens onder de Eiffeltoren beland te zijn toen we Parijs langs wilden rijden.
Eddy Izzard - Learning French * Rembo en Rembo - Franse flapdrol * Koot en Bie - Drugsbeleid * Toon Hermans - Franse taal
Eddy Izzard - Learning French * Rembo en Rembo - Franse flapdrol * Koot en Bie - Drugsbeleid * Toon Hermans - Franse taal
Labels: filmpje, gekke Fransen, humor
Goede herinneringen - Scherven, van 't Hek. Ik woonde als student in Leiden en ging met een vriend om stipt 00h00 met twee fraaie fauteuils, een parasol tegen de regen, een krat bier en een fles jenever luxe in de rij 'liggen'. We waren niet de eersten maar zaten ver genoeg vooraan om een kans te maken op de eerste rij. Vanaf een uur of zeven 's ochtends werd er verse koffie aangevoerd door de eerstejaars uit het dameshuis waar mijn toenmalige vriendinnetje woonde. Mijn God, we moeten er slecht uit hebben gezien na die hoeveelheid drank en caffeine toen we even na tienen de Leidse schouweburg binnenstrompelden. De eerste rij hebben we niet gehaald, maar wellicht was de tweede rij toch comfortabeler gezien Youp's liefde om de mensen op de eerste rang door de mangel te halen...
Tsja Emile, dat waren tijden... Gewoon in de rij voor een kaartje. Ik herinner me hier in Rdam de rij voor de Doelen. Vóór de Ahoy er was, kon je gewoon in de Doelen naar bands als Roxy Music, 10CC, Cockney Rebel of Grand Funk Railroad (voor de jongelui onder de lezers: die meneren speelden zo hard dat mensen fysiek maagklachten kregen van het gedreun uit de speakers). En het legendarische concert van de Pointer Sisters, ergens om half vier 's nachts.
Had je wel kaartjes voor onder een tientje, guldens that is.
Tegenwoordig zit je op het moment supreme in een digitale wachtrij, als een wilde klikkend om maar aan een kaartje te komen. Ging laatst met Coldplay helemaal mis. Die oude, fysieke rij voor de kaartjes, die had wel wat.
ff on topic lui. Jaren 60: Ook mijn moeder wist de afslag pas te traceren als we er voorbij waren.
Okay Gertjan, je hebt gelijk. Ik kom eigenlijk altijd op Gare du Nord aan, ipv via de Périphérique. Het hoofdstation, dat vind ik eigenlijk ook de echte Hoofdingang van een stad.
Oh ja, een keer, ik ging met een schoolvriend en diens vader naar Parijs. Ik zat bescheiden achterin de auto, en was blij dat A. ergens voor Parijs voorstelde te ruilen. Dan kon ik ook eens voorin zitten. Met de kaart, zo bleek al gauw. En Pa was leraar én bloedeigenwijs (of beter: dus bloedeigenwijs) en megatraag. En ik kon geen kaart lezen. "Eh, hier moeten we l... - eh hier hadden we links gemoeten"). Ergens in die week hebben we de juiste afslag gevonden en bereikten we de Rue Lafayette...
Voorgaande jaren met kaart, tomtom, aantekeningen, bloed, zweet en tranen op de bijrijdersstoel. Vorig jaar ongepland en helemaal voor het eerst zelf voorin aan de linkerkant. Miste de laatste Parking om te wisselen. Vond het zelf wel hilarisch. Het typje naast mij dacht daar anders over.
Eenmaal aan het eind van de rit grinnikend "eitje" geroepen, toen bleek dat we levend uit de jungle waren gekomen.
Gisteren was een programma van een uur op de Nederlandse buis. Youp werd geïnterviewd in Parijs. Veel fragmenten waaronder deze. Wellicht nog te zien op uitzending gemist.
Dit was kennelijk een herhaling van 13 juni. Te zien hier: http://www.uitzendinggemist.nl/index.php/serie?serID=4602&md5=ec6ea9851c5ccc994ce13eacf2d62d22