Olivier à la radio
Woensdagmorgen ergens tussen 8.00 en 9.30 (waarschijnlijk rond 8.30) vertel ik in het KRO-radioprogramma Dolce Vita op AM 747 het een en 't ander over twee Franse dorpjes die recentelijk een grote erfenis ontvingen van een oud-bewoner. Het programma heeft een special over erfenissen.In september was ik op reportage in het plaatsje Saint-Marcel, tussen de steden Limoges en Châteauroux, dat zo'n 900.000 euro erfde speciaal voor oudjes (daar maakte ik bovenstaande foto's van de plaatselijke Annie de Rooij). In december ging ik naar Maël-Carhaix in Bretagne, waar de de erflater bepaalde dat het geld ten goede moet komen aan ouderen, armeren en onderwijs.
Hier (gratis inloggen) staat de reportage uit Bretagne, zoals het Brabants Dagblad die op internet plaatste. Voor het gemak kopieer ik hem ook:
Frans dorp erft anderhalf miljoen
Door Olivier van Beemen
Zaterdag 31 december 2005 - Het is misschien te vroeg om van een trend te spreken, maar nog geen vier maanden nadat het Franse dorpje Saint-Marcel bijna een miljoen erfde, is het nu de beurt aan Maël-Carhaix. Dit keer bedraagt de erfenis zelfs 1,5 miljoen.
Mêl-Karaez, zoals het dorp in het Bretons heet, is een oninspirerend plaatsje met 1580 inwoners. Het ligt in het rustige en zeer dunbevolkte Kreiz Breizh in Midden-Bretagne. Het enige leven is te vinden in de twee cafés.
Burgemeester Stéphane Rivoal maakte de gulle gave vlak voor Kerstmis publiek, waardoor weldoener Jean Kerfers nu bekend staat als de ’Kerstman van Maël-Carhaix’.
Rivoal spreekt van een grote verrassing. Hij wist weliswaar al een tijdje dat de ongehuwde en kinderloze Jean Kerfers, die slechts een jaar of tien van zijn jeugd in het dorp had doorgebracht, zijn bezit aan het dorp wilde nalaten. Het was alleen nog de vraag of dat niet vooral schulden waren.
„We wisten weinig over Kerfers. Hij oefende nu niet direct beroepen uit, waarbij je denkt aan een groot fortuin“, zegt Rivoal. De weldoener was schaapherder in Australië en had een taxibedrijf in het Franse overzeese gebiedsdeel Nieuw-Caledonië. In juli dit jaar stierf hij.
Door zijn sobere levensstijl bleek hij 750.000 euro en een woning van bijna dezelfde waarde te bezitten: 1,5 miljoen totaal. Ter vergelijking: De jaarlijkse begroting van Maël-Carhaix behelst 1,2 miljoen. In Kerfers testament staat dat zijn geld vooral ten goede moet komen aan de armen, ouderen en het onderwijs. Rivoal is nu bezig dat te organiseren.
„Er moet een speeltuin komen en een bioscoop“, vindt Laurent Plusquellec, de lokale messenslijper. Hij heeft drie kinderen en meent dat er voor de jeugd weinig te doen is in Maël-Carhaix. „Daarom trekt iedereen weg.“
„Ze moeten de leisteenfabriek weer openen“, meent boer Joël Briand. Tien jaar geleden sloot die zijn deuren. „Dan zijn er weer banen en komen de winkels terug. Zo’n kans moeten we niet laten schieten.“
In café Ti Ar Mein Glas is de erfenis het gesprek van de dag al blijven de stamgasten nuchter. „Het geld is er nog niet, laten we eerst maar afwachten“, zegt een bezoeker.
In Saint-Marcel is de burgemeester er inmiddels niet meer zo zeker van dat de het miljoen er wel komt. „Er kunnen zich nog tot februari andere erfgenamen melden. We weten niet of die er zijn.“ Rivoal lacht om zijn collega. „Bij ons is er wel zekerheid. We hebben netjes gewacht met de bekendmaking tot we die hadden.“
Frans dorp erft anderhalf miljoen
Door Olivier van Beemen
Zaterdag 31 december 2005 - Het is misschien te vroeg om van een trend te spreken, maar nog geen vier maanden nadat het Franse dorpje Saint-Marcel bijna een miljoen erfde, is het nu de beurt aan Maël-Carhaix. Dit keer bedraagt de erfenis zelfs 1,5 miljoen.
Mêl-Karaez, zoals het dorp in het Bretons heet, is een oninspirerend plaatsje met 1580 inwoners. Het ligt in het rustige en zeer dunbevolkte Kreiz Breizh in Midden-Bretagne. Het enige leven is te vinden in de twee cafés.
Burgemeester Stéphane Rivoal maakte de gulle gave vlak voor Kerstmis publiek, waardoor weldoener Jean Kerfers nu bekend staat als de ’Kerstman van Maël-Carhaix’.
Rivoal spreekt van een grote verrassing. Hij wist weliswaar al een tijdje dat de ongehuwde en kinderloze Jean Kerfers, die slechts een jaar of tien van zijn jeugd in het dorp had doorgebracht, zijn bezit aan het dorp wilde nalaten. Het was alleen nog de vraag of dat niet vooral schulden waren.
„We wisten weinig over Kerfers. Hij oefende nu niet direct beroepen uit, waarbij je denkt aan een groot fortuin“, zegt Rivoal. De weldoener was schaapherder in Australië en had een taxibedrijf in het Franse overzeese gebiedsdeel Nieuw-Caledonië. In juli dit jaar stierf hij.
Door zijn sobere levensstijl bleek hij 750.000 euro en een woning van bijna dezelfde waarde te bezitten: 1,5 miljoen totaal. Ter vergelijking: De jaarlijkse begroting van Maël-Carhaix behelst 1,2 miljoen. In Kerfers testament staat dat zijn geld vooral ten goede moet komen aan de armen, ouderen en het onderwijs. Rivoal is nu bezig dat te organiseren.
„Er moet een speeltuin komen en een bioscoop“, vindt Laurent Plusquellec, de lokale messenslijper. Hij heeft drie kinderen en meent dat er voor de jeugd weinig te doen is in Maël-Carhaix. „Daarom trekt iedereen weg.“
„Ze moeten de leisteenfabriek weer openen“, meent boer Joël Briand. Tien jaar geleden sloot die zijn deuren. „Dan zijn er weer banen en komen de winkels terug. Zo’n kans moeten we niet laten schieten.“
In café Ti Ar Mein Glas is de erfenis het gesprek van de dag al blijven de stamgasten nuchter. „Het geld is er nog niet, laten we eerst maar afwachten“, zegt een bezoeker.
In Saint-Marcel is de burgemeester er inmiddels niet meer zo zeker van dat de het miljoen er wel komt. „Er kunnen zich nog tot februari andere erfgenamen melden. We weten niet of die er zijn.“ Rivoal lacht om zijn collega. „Bij ons is er wel zekerheid. We hebben netjes gewacht met de bekendmaking tot we die hadden.“
