De zwarte zwartrijder van Gare du Nord
Het is weer zo ver. Dinsdagmiddag en -avond vond een rel plaats op het Gare du Nord in Parijs, waarbij jonge passagiers en de oproerpolitie een paar uur tegenover elkaar stonden, nadat controleurs een recidieve zwartrijder wilden beboeten. Volgens 'experts' kan dit het 'mogelijke' begin zijn van een nieuwe geweldsgolf in Frankrijk. Het gegeven dat het in een station in Parijs zelf plaatsvond, zou er bovendien op wijzen dat niet alleen de voorsteden getroffen worden, maar ook de stadscentra.De gang van zaken in de media de afgelopen dagen is zeer opmerkelijk. Het gebeurde dinsdag en leverde kleine berichtjes op. Ik zag het toen ik 's avonds laat terugkwam van een reportage in Bordeaux (waarover later meer). Het was toen al te laat om er nog over te berichten en het leek me een los incident, dat het niet waard was om uitgebreid over te schrijven. Volgens de eerste berichtgeving ging het om tientallen, wellicht een honderdtal relschoppers, maar dat waren er - in ieder geval in de media - al snel driehonderd geworden.
Zonder dat er buitengewoon veel nieuwe informatie bekend werd gemaakt, werd de zaak woensdag in de media steeds groter. Dat komt goeddeels op conto van de presidentskandidaten, die allen een slaatje uit de rel willen slaan. Iedereen ter linkerzijde van kandidaat Nicolas Sarkozy vindt dat het Sarko's schuld is: hij heeft als minister van Binnenlandse Zaken met zijn repressieve beleid de politie en de jongeren tegen elkaar opgezet. Sarko vindt dat het de schuld is van de (zwarte) zwartrijder, die al 22 keer is opgepakt en 7 keer veroordeeld, en vindt het te gek voor woorden dat links ambtenaren zou willen beletten hun werk te doen. En rechts-extremist Jean-Marie Le Pen vindt dat het de schuld is van de buitenlanders, net als de rest van de problemen in Frankrijk.
Het is uitzonderlijk dat er een gevecht uitbreekt met vernielingen op een groot station, waar bovendien - altijd zoeken naar de Nederlandse invalshoek, luidt een modern journalistiek adagium - de Thalys uit Nederland aankomt. Kortom: een nieuwsbericht waardig. Als ik thuis achter de computer had gezeten die dag, had ik dat getikt. De hele nasleep echter doet vermoeden dat media en politici eigenlijk niets liever willen dan een nieuwe geweldsgolf. De geweldsuitbraak in de voorsteden van eind 2005 was ook al goeddeels te wijten aan baldadigheid (lees hier mijn analyse van destijds) en aandachttrekkerij. Geef ze voldoende aandacht, kom met de camera, en je weet zeker dat het weer uit de hand loopt.
Een goed voorbeeld daarvan was de 'verjaardag' van de rellen, in oktober/november 2006. Al begin oktober speculeerden de media op de mogelijkheid van nieuw geweld. Het 'gespuis' in de voorsteden zou eigenlijk teleurstellen als ze rond de eerste verjaardag van het stedelijk geweld niet een paar autootjes meer dan gebruikelijk in brand zouden steken (gemiddeld verbranden er iedere nacht in Frankrijk dertig auto's). Dat gebeurde dan ook.
Ook de eventuele overwinning op 6 mei van kandidaat Sarkozy, de aanstichter van al het kwaad volgens veel voorstadbewoners, zal volgens alle deskundologen weer tot nieuw geweld leiden. Als het maar vaak genoeg gezegd wordt, zijn de reljongeren vast de kwaadste niet en willen zij best een paar avondjes rellen. Sarko fils de pute, Sarko fils de pute.
Ook mijn redactie belde mij gisteren met de vraag of ik bij 'experts' kon informeren hoe groot de kans was dat er weer geweld uitbreekt in het land. Ik zei dat ik dat om bovengenoemde reden geen goed idee vond, maar er moest een follow-up komen, vond de redactie. Ik heb in overleg een verhaal gemaakt dat me relevanter leek, over Sarkozy die als minister van Binnenlandse Zaken nauwelijks meer veiligheid heeft gebracht, zoals hij dat zelf beweert. Daarbij fungeert de rel op Gare du Nord als illustratie. Dat staat morgen in (een deel van) de regionale kranten.
Ik ben benieuwd naar jullie mening over dit voorval.
Franse ME'ers in Parijs. Foto: Olivier van Beemen
Zonder dat er buitengewoon veel nieuwe informatie bekend werd gemaakt, werd de zaak woensdag in de media steeds groter. Dat komt goeddeels op conto van de presidentskandidaten, die allen een slaatje uit de rel willen slaan. Iedereen ter linkerzijde van kandidaat Nicolas Sarkozy vindt dat het Sarko's schuld is: hij heeft als minister van Binnenlandse Zaken met zijn repressieve beleid de politie en de jongeren tegen elkaar opgezet. Sarko vindt dat het de schuld is van de (zwarte) zwartrijder, die al 22 keer is opgepakt en 7 keer veroordeeld, en vindt het te gek voor woorden dat links ambtenaren zou willen beletten hun werk te doen. En rechts-extremist Jean-Marie Le Pen vindt dat het de schuld is van de buitenlanders, net als de rest van de problemen in Frankrijk.
Het is uitzonderlijk dat er een gevecht uitbreekt met vernielingen op een groot station, waar bovendien - altijd zoeken naar de Nederlandse invalshoek, luidt een modern journalistiek adagium - de Thalys uit Nederland aankomt. Kortom: een nieuwsbericht waardig. Als ik thuis achter de computer had gezeten die dag, had ik dat getikt. De hele nasleep echter doet vermoeden dat media en politici eigenlijk niets liever willen dan een nieuwe geweldsgolf. De geweldsuitbraak in de voorsteden van eind 2005 was ook al goeddeels te wijten aan baldadigheid (lees hier mijn analyse van destijds) en aandachttrekkerij. Geef ze voldoende aandacht, kom met de camera, en je weet zeker dat het weer uit de hand loopt.
Een goed voorbeeld daarvan was de 'verjaardag' van de rellen, in oktober/november 2006. Al begin oktober speculeerden de media op de mogelijkheid van nieuw geweld. Het 'gespuis' in de voorsteden zou eigenlijk teleurstellen als ze rond de eerste verjaardag van het stedelijk geweld niet een paar autootjes meer dan gebruikelijk in brand zouden steken (gemiddeld verbranden er iedere nacht in Frankrijk dertig auto's). Dat gebeurde dan ook.
Ook de eventuele overwinning op 6 mei van kandidaat Sarkozy, de aanstichter van al het kwaad volgens veel voorstadbewoners, zal volgens alle deskundologen weer tot nieuw geweld leiden. Als het maar vaak genoeg gezegd wordt, zijn de reljongeren vast de kwaadste niet en willen zij best een paar avondjes rellen. Sarko fils de pute, Sarko fils de pute.
Ook mijn redactie belde mij gisteren met de vraag of ik bij 'experts' kon informeren hoe groot de kans was dat er weer geweld uitbreekt in het land. Ik zei dat ik dat om bovengenoemde reden geen goed idee vond, maar er moest een follow-up komen, vond de redactie. Ik heb in overleg een verhaal gemaakt dat me relevanter leek, over Sarkozy die als minister van Binnenlandse Zaken nauwelijks meer veiligheid heeft gebracht, zoals hij dat zelf beweert. Daarbij fungeert de rel op Gare du Nord als illustratie. Dat staat morgen in (een deel van) de regionale kranten.
Ik ben benieuwd naar jullie mening over dit voorval.
Franse ME'ers in Parijs. Foto: Olivier van Beemen
Labels: banlieue, beroepsethiek, verkiezingen
Ik ben van mening dat je in je stukje op je log de spijker op z´n kop slaat. Scherpe analyse.
De media lijken zich soms niet bewust van de invloed die ze hebben op de maatschappij. Recentelijk in Utrecht in de wijk Ondiep was een soortgelijke situatie.
Nog erger vind ik de reactie van politici die hier hun slaatje uit willen slaan, dat ze hiermee olie op het vuur gooien vind ik ongelooflijk. Alles lijkt geoorloofd.
Berichtgeving ook gevolgd, vorig jaar 3 maanden in Parijs gewoond, waarbij ik me ook keer op keer ergerde aan het feit dat enkele jongens gewoon over de metropoortjes heenstappen of mij zo hard aanduwen bij passeren door zo'n poort om er zelf gratis door te kunnen. Over de Gare du Nord-rellen: Ik denk dat links hiervan de schuld geeft aan rechts (door harde Sarko-aanpak radicaliseren jongeren meer) en rechts geeft de schuld aan links (door matig beleid op gebied van criminaliteit kom je nooit af van criminaliteit). Persoonlijk vind ik het te zot voor woorden dat, als ik je artikel mag geloven, deze jongen 22 x is opgepakt en 7 x veroordeeld voor hetzelfde incident. Ik vind het terecht dat deze jongen is opgepakt en sta achter Sarkozy die criminaliteit zwaarder wil bestraffen en meer in lijkt te zetten voor de veiligheid dan Royal. Het standpunt van Bayrou is mij onbekend; Olivier, weet jij hoe hij zich opstelt op het gebied van criminaliteit/veiligheid? Le Pen wil ik niet eens aandacht geven gezien zijn extreem-rechtse standpunten. In de krant (ik dacht Telegraaf donderdag) stond te lezen dat Sarkozy vindt dat alle Fransen (dus ook de banlieue bewoners) een geldig kaartje moeten hebben, dat iedereen gecontroleerd kan worden en dat je dus niet zomaar de relschoppers die toevallig een kleurtje hebben moet negeren. In beide gevallen, voor zowel links als rechts, ben ik het met je eens dat deze rellen zo vlak voor de verkiezingen goed uitkomen. Heb je de nieuwste 'sondage' in Le Parisien vrijdag gelezen? Sarko staat bovenaan.
Hallo Olivier,
Leuk dat je weer onze mening vraagt over beroeps-ethische kwesties die je bezig houden. Nog leuker wordt het als je laat weten wat je met die input doet. (zie ook artikel Le Pen).
Ik denk toch dat maar weinig journalisten het woord beroepsethiek kennen.
Uiteindelijk zijn situaties waarin de journalist tegen de keuze ingaat van het persburo zeer uitzonderlijk. De journalist is toch afhankelijk van het persburo voor zijn inkomsten en kan dus niet zomaar zijn eigen gang gaan. In hoeverre kan een journalist dus beslissen over wat er geschreven kan worden en wat niet? In hoeverre heeft een journalist een beroepsethiek?
Wat ik doe met de input? Goede vraag. Die lees ik altijd, die zet mij soms aan het denken of bevestigt mij in mijn opvattingen. Daar komt het op neer. Helaas heb ik niet altijd de tijd om op iedere reactie (ok, zoveel zijn het er ook weer niet) te reageren. Ik vind het in ieder geval erg leuk als jullie van je laten horen, op welke manier dan ook.
ben je gek