De conciërges sterven uit

Uw correspondent met zijn ex-conciërge Clarinda Pereira aan de Rue de la Montagne Sainte-Geneviève. Foto: Ilse Leenders

Help, de conciërges sterven uit. Deze aimabele dames, steevast Portugees, maken de gangen en binnenplaats schoon, zetten de vuilnisbakken buiten bezorgen de post, helpen je uit de nood wanneer je jezelf buiten hebt gesloten, weten precies of (en met wie) je je vriendin wel eens belazert, innen de huur, redden oudjes van de dood tijdens de hittegolf (echt), geven je op je kop als je je fiets op de binnenplaats zet en vangen aan het eind van het jaar van alle huurders een flinke bonus, les étrennes genaamd.
Probleem: ze is te duur. Op mijn oude adres, waar ik vier maanden geleden ben weggegaan, viel het mee. Daar deelden we haar met z'n 140'en en kostte ze ieder een paar euro per maand. Op mijn huidige adres, met een twintigtal appartementen, zou ze waarschijnlijk tientallen euro's kosten en dat willen de eigenaren niet langer. En dus hebben we geen conciërge.
Morgen meer daarover in uw regionale dagblad. O ja, als u denkt: knap dat hij dat citaat uit Voyage au bout de la nuit van Céline zo maar paraat had: Een stad zonder conciërge heeft geen geschiedenis, geen smaak en is flauw als soep zonder peper en zout, een vormeloze ratatouille. En ook MC Solaar hoort tot zijn repertoire. Klopt op zich wel, maar deze site friste mijn geheugen weer even op.