Wat staat er op de foto? (55)
Foto's Olivier van BeemenKoninginnedag of niet (hier niet uiteraard): woensdag is de dag van de fotoquiz. Wie (nog) niet met een oranje hoed in de gracht staat te urineren, kan zich hier vermaken. In welk plaatsje heb ik deze twee foto's genomen? Spelregels en prijs: hier.
Eerdere foto's: foto 54 /foto 53 / foto 52 / foto 51 / foto 50 / foto 49 / foto 48 / foto 47 / foto 46 / foto 45 / foto 44 / foto 43 / foto 42 / foto 41 / foto 40 / foto 39 / foto 38 / foto 37 / foto 36 / foto 35 / foto 34 / foto 33 / foto 32 / foto 31 / foto 30 / foto 29 / foto 28 / foto 27 / foto 26 / foto 25 / foto 24 / foto 23 / foto 22 / foto 21 / foto 20 / foto 19 / foto 18 / foto 17 / foto 16 / foto 15 / foto 14 / foto 13 / foto 12 / foto 11 / foto 10 / foto 9 / foto 8 / foto 7 / foto 6 / foto 5 / foto 4 / foto 3 / foto 2 / foto 1
Labels: fotoquiz
De spanning steeg...woensdag raadplaatdag. Ik heb even overwogen een bekende van me, een Russisch-Orthodoxe geestelijke, te vragen me wakker te bellen maar dat hoeft uiteindelijk niet. Al vroeg klaar wakker en nu dus aan de slag, net voor ik een oranje hoed ga zoeken en me naar de gracht begeef om....nee, dat ga ik hier niet vertellen, ik moet aan mn goede naam denken. Kijk, raden ga ik het toch niet, maar ik kan op zijn minst mijn opgedane ervaringen delen: dit soort bouw lijkt zowel noordoost als noordwest van Parijs voor. Champagnestreek kan, Vernon, waar Monet schilderde, kan ook. De Elzas. Lang gezocht om uit te vinden hoe die bouwstijl, vakwerk, in het Frans heet: maison a pans. De naam Le Grand Cerf leverde meer hits op dan in een mensenleven te volgen zijn.
De echte slimmerds hier: veel succes.
Trouwens, Correspondent, ik mag toch hopen dat in P. woonachrig NL-ers vandaag samendrommen om in oranje gehuld oranje tompoezen te eten en te koekhappen? Of is er een haringparty op de ambassade? Veel plezier!
Rouen in Normandië?
Ik dacht met een paar oranje bitters achter de kiezen moet het te doen zijn, ik ga voor Senlis.
De viooltjes staan er fris en vrolijk bij in Lyons-la-Forêt.
En nu snel richting "Kratje klimmen" en "beddenrace" met een oranje pruik op mijn hoofd.
En... Ravel composeerde in dit pittoresque pand vast niet de Koninginnemars...
Simone! je wint wat mij betreft zo'n plastic-zilveren medaille met rood-wit-blauw lint die een gemiddelde Koninginnedagwedstrijd ook oplevert. Een zoen van een prins naar keuze en eeuwige roem. Al moet het echte oordeel natuurlijk komen van de veroorzaker van al deze zoekstress, en enig jurylid. Maar ik ga vast een pianoconcertje van Ravel opzetten...opgedragen aan de officieuze winnares van heden.
Zou het Lyons-la-Foret kunnen zijn?
Oeps, ik bedoelde natuurlijk: componeerde...
Wow, Simone! Knap hoor! Zeer charmant dat je Francois eerst de kans gaf om z'n immer gewaardeerde verhaal te doen. Dat voorkomt in elk geval dat je voor straf zelf een vervangende plaat uit eigen collectie moet leveren.
De lapsus 'composeren-componeren', hoe moeten we die duiden? Ik ken de termen anglicisme en germanisme waar het verhaspelingen uit resp. het Engels en Duits betreft, maar is er überhaupt zoiets voor verfransingen?
Goedenavond Carl! Gelukkig, je bent er ook.
Simone was naast charmant ook gewoon erg slim... al moet ik toegeven dat mijn eerste aanloopje van 'ten noord westen van Parijs' het haar vast wel makkelijk heeft gemaakt. Dan denk je al snel aan Lyon en dan is de stap naar 'Lyons-la-Foret' natuurlijk snel gemaakt...
Boeiende kwestie, kennen we in onze taal iets als francicismen? Nou, in de Mestreechter Taol sterft het ervan, daar kennen ze bougies en fourchetten en commissies enzo. Maar ja dat zijn gewoon eigenlijk Franse woorden. Ik heb mezelf er nooit op betrapt dat ik na n paar weken Frankrijk ineens 'tot alles aan het uur' zei als ik 'tot straks' bedoelde. Maar..wellicht is er n woord voor, en staan zulke verbasteringen wel. Een van de andere meelezers een idee? Of Le C. zelf misschien?
Beste Olivier
dit is een makkie (dank zij het geheugen van Maartje); het is Milly-la-Forêt. Daar hebben ze ook wel eens een leuke Brocante in die marché.
Zeg, by the way, waar blijft je vergelijkend warenonderzoek van de twee recepties nou?
ik heb er al twee artikelen over vol geschreven!
hup!
daag
Peter de Groot
De foto's zeggen me niets (vind het erg knap dat het toch steeds weer geraden wordt), maar op taalkundig gebied kan ik hier wel helpen: Gallicisme !
Knap inderdaad Simone. Gefeliciteerd! Is volgens mij niet de eerste overwinning.
Ja, mijn verslag van de twee (!) koninginnedagrecepties op de ambassade waar ik bij was, is nog steeds in de maak, waarvoor ik me diep schaam. Maar ja Peter, ik geef dan weer niet met grote stelligheid verkeerde antwoorden op raadplaten. Wat is eigenlijk je webadres?
Merci Olivier voor de eeuwige roem.
Het lintje van Francois, daar heb ik de hele dag trots mee rond gelopen. En werd uiteraard door iedereen op straat herkend tijdens het kratje klimmen. De prins vroeg nog om mijn handtekening...
Eh ja, natuurlijk waren het de geografische tips die het 'm deden. Kon niet missen. Achter Lyon plakken we bij goed geluk de Posbank en voila daar is de oplossing ;-)
Hans, dank voor het oplossen van het raadsel dat taalkundig opdook bij de raadplaat. Gallicisme, het bestaat dus. Echt dat je zegt naamvanGod wat een hoop voorbeelden in dat wiki-lijstje..nou nee. Ik heb ook nog nooit een Jan getroffen die 'ik noem Jan' zei als hij zich voorstelde. Ik denk dat Vlamingen wel wat franco-flamandische uitdrukkingen hebben. Hoewel, nog niet zo lang geleden bij een terrasbestelling vlakbij de taalgrens in Vlaanderen mijn vraag om een jus d'orange vriendelijk maar gedecideerd door de serveerste werd gecorrigeerd naar: Ah ja, een appelsienensap. Van elk facon: wel consequent van de dame.
Weer een beetje ontnuchterd van de Oranjebitter zie ik dat Simone het weer eens geraden heeft Gefeliciteerd!!!. Maar bij mij bestaat toch enige twijfel of zij wel echt aan het kratje klimmen geweest is. Ik vraag mij af of zij deze keer niet geholpen is met het goede antwoord, door de plaatselijke grabbelton.
Mooi, gallicisme dus. Weten we dat ook weer. Nu moeten we er nog een paar zien te vinden. Wat ook boeit is het omgekeerde: Neerlandismen in het Frans. De laatste tijd ben ik voor een Nederlandse opdrachtgever commercieel actief in Wallonië. Waar ik erg aan moest wennen is hun manier van tellen, als je tenministe eindelijk aan de vreemde manier van de Fransen gewent bent: na cinquante en soixante gaan ze er door met septante, octante of huitante en nonante om uiteindelijk weer gewoon op cent uit te komen. Maar of dat een neerlandisme mag heten betwijfel ik. Wie weet er een beter voorbeeld?
Hét neerlandisme dat je overal tegenkomt is dringuelle (drinkgeld-fooi). Veel meer is er niet te vinden. Dat merkwaardige tellen herinner ik me van mijn jaren dichtbij de Vlaams/Waalse taalgrens. Gek genoeg heette het programma op de Waalse tv waar ik begin jaren '80 erg graag naar keek Generation '80 (dat werd uitgesproken als quatre-vingt).
Waals klinkt anders/lelijker dan het Frans dat je in Frankrijk hoort maar ik kan als ik het hoor nooit aanwijzen wat nou het verschil uitmaakt. Carl, jij hebt ervaring, wat bepaalt nou in spreken en klank het verschil tussen Waals en Frans?
Ai, het gebeurt niet vaak dat ik dees en tees verwar. Typefouten daarentegen des te vaker...
Francois, voor 80 wordt inderdaad ook veel quatre-vingt gezegd, alhoewel ik een beetje de indruk heb dat dat binnen Wallonië weer streekgebonden is. Stel je van mijn kennis van de Franse taal overigens niet al te veel voor. Als er een franse versie van Rudi Carell gevonden moest worden kwam ik zeker in aanmerking. Mijn Frans leerde ik in de praktijk 'op straat', of beter gezegd in de garage, in de omgeving Gap/Marseille, inclusief het bijbehorende accenge. Maar desondanks behield ik mijn noordelijke tongval en was daarmee moeilijk te plaatsen. Dit deed ooit iemand uitroepen: "qui est ce mec avec cet acceng un peu doux?". In mijn seizoen bij de ANWB in Lyon, waarbij ik telefonisch contact had met garagehouders uit alle franse uithoeken, mocht ik graag de verschillende accenten verder oefenen. Een goede en zeer taalvaardige vriend uit Gap plaagt me al jaren met mijn sjti-mi-accent (hoe actueel nu!). Volg je het nog? Om de vertroubeling compleet te maken: mijn lieve Marguerite (Biche voor trouwe lezers) en ik mengen naar believen Frans door het Nederlands als dat makkelijker is. J'arrive spreekt bij voorbeeld sneller dan 'ik kom eraan'. Maar naar goede gallicismen moet ik nog steeds op zoek. A suivre.
Ik denk dat het gebruiken van septante en huitante meer te maken heeft met taalgebrek of gemakzucht en niet streekgebonden is.
Zelf merk ik ook dat het weglaten van de accents op den duur resulteert in het afnemen van de kennis van de Franse schrijftaal.
Wel jammer.
Echter, moet ik me daar druk om maken als ik zie dat de smstaal de Franse jongeren leert dat je sneller "kan" intoetst i.p.v. "quand..."
A 2 MAIN
Simone
Heee Carl met zulke avonturen in Lyon en Gap/Marseille is wel een weblog te vullen danwel up te daten. Is geen hint hoor:-)
Lijkt me wel erg leuk, werken bij ANWB-Lyon, al zijn mijn kansen met 0 kennis van autoos en niet eens een rijbewijs nogal klein denk ik. Rudi Carrel-kennis blijkt genoeg om heel rijk en beroemd te worden dus ik zou er gebruik van maken.
Die gallicismen, ze zijn er wel maar echt wereldschokkend lijken ze me niet. Hier staat een degelijk tekstje over achtergrond en betekenis van gallicismen:
http://vrttaal.net/taaldatabanken_master/spellen_schrijven/tips/schrijf-d.shtml
Het is anno heden de vraag of termen als 'barbarisme' (het klinkt alsof je iets ergs op de Balkan doet maar betekent gewoon dat je bureau en niet schrijftafel zegt) nog wel werken. Modern Nederlands en Frans zijn zo beinvloed door smstaal en het Amerikaanse jargon. Oops! moet ik me meteen even bij Simone verontschuldigen, ik weet die accenten in deze tekstblokjesmodus nooit te vinden dus ik typ doorgaans zonder leesaccenten.
Dat moderne Frans is wel een ramp als je er niet woont. Ik lees als fan wel eens op de site en het forum van Veronique Sanson en die teksten van forum-deelnemers zijn haast niet te lezen. Ik heb er ooit zelf een recensie in het Frans ingezonden, die heeeeel goed verstopt nog op die site staat. Heel vroeger leerde je Frans op school en moest je als je dan in Frankrijk kwam nog even frique, nana en boulot bijleren en dan kon je leuk meekomen.
Nu moet je Diam's zien te snappen:
Ma France à moi elle parle en SMS, travaille par MSN,
Se réconcilie en mail et se rencontre en MMS,
Elle se déplace en skate, en scoot ou en bolide,
Basile Boli est un mythe et Zinedine son synonyme.
Er moet wat gebeuren! de vraag is echter: Kan et ki?
Salut François (let op het leesteken!). Misschien vind ik het wel aardiger om bezoeker te zijn dan gastheer, maar ik neem de handschoen op en zal weer eens wat aan m'n eigen blog sleutelen. Werken bij op het steunpunt Lyon is zeker heel leuk, tenminste, ik neem aan dat het nog steeds zo is. Ik was er in 1983. Typisch iets voor een mooie zomer als je net je diploma MTS autotechniek op zak hebt en behoorlijk francofiel bent. Overigens is techniek maar een onderdeel van hun activiteiten. Diep respect heb ik voor de collega's die met menselijk leed te maken kregen. Een mevrouw aan de telefoon krijgen waarvan zojuist de man verdronken is is echt van een andere orde dan een sukkel die zojuist de uitlaat onder zijn auto uitgereden heeft.
Wat je schrijft over het verschil tussen schoolfrans en praktijkfrans herken ik, maar dan omgekeerd. In de dagelijkse praktijk leerde ik eerst een provençaalse melange van langue d'oc en langue d'oïl met een flinke scheut argot. Dan duurt het even voordat je weet dat je bepaalde woorden die je geleerd hebt in net gezelschap niet hoort te gebruiken. Je comprends vite, mais il faut expliquer longtemps!
Nog even over het tellen: Simone, ik geloof niet dat het met luiigheid te maken heeft maar dat er degelijke historische wortels zijn. Op de Franse wikipedia vind je onder septante interessante informatie.
Tot slot schiet mij een schrijfverluiing (mooi woord?) te binnen die de hedendaagse jeugd niet verzonnen kan hebben om de eenvoudige reden dat ze het betreffende apparaat niet meer kennen: radio-K7.
En nu nondeju nog een Gallicisme vinden!
Fijn te zien dat er weer mooie discussies op gang komen.
Overigens, trouwe lezers die eens een gastlog willen schrijven op mijn blog over een mooi seizoen bij de ANWB in Lyon dan wel spannende avonturen aan de Côte d'Azur, zijn daartoe van harte uitgenodigd.
Bedankt Carl voor de tip. Het was begrijp ik eerder gemakzucht van mijn kant om de luiigheid de schuld te geven. Zolang de leesverluiing nog niet toeslaat moet het mogelijk zijn om ff te wikipedien.
Zojuist sprak ik een zeer gewaardeerde franco-neerlandais, die mij onbedoeld deze fraaie aan de hand deed: "ik ga daar niet heen op de bonnefooi"! Even na het gesprek viel het quartje: dat moet toch een vernederlandsing zijn van bonne foi??
Bonnefooi: Het woord is een verbastering van de Franse woorden à la bonne foi - letterlijk in goed vertrouwen. Dit verklaart ook waarom bonnefooi de tussen-n bespaard is gebleven: het heeft immers niets te maken met een bon of een fooi.
Haal ik van een website van een Gronings tekstbureau. Volgens mij heb je dr een te pakken Carl!
Met het risico dat dit niet meer gelezen wordt omdat het bericht al wegzakt in de vergetelheid toch nog een aanvulling, of eigenlijk twee.
De eerste kom ik in Wallonië regelmatig tegen: de burgemeester heet daar geen maire maar bourgmestre.
De tweede aanvulling betreft de schrijfverluiing. Het vervangen van delen van een woord door een cijfer is natuurlijk taalgebonden. Zo weten wij wie oli4 is, maar de Fransen kunnen zich bij oliquatre waarschijnlijk niemand voorstellen.