Groet uit Chicago
Labels: vakantie
Bestel nu een gesigneerd exemplaar
Sponsors
Advertenties
Over mij
- Naam: Olivier van Beemen
- Locatie: Parijs, France
Van 2002 tot 2012 was Olivier van Beemen (Haarlem, 1979) freelance journalist in Frankrijk. Vanuit Parijs doorkruiste hij het land voor interviews en reportages. Hij schreef onder meer voor Elsevier, Knack en Het Financieele Dagblad. Zijn boek In Parijs verscheen op 1 oktober 2009. Hij woont nu in Amsterdam en geeft regelmatig lezingen over het belang van de Franse taal, op scholen en andere organisaties.
Ik vermoed dat jullie met die t-shirts voor de overwinning hebben gezorgd. Kan haast niet anders.
Heb net naar de victory speech van Barack gekeken. Helaas geen correspondent in beeld, maar heb je er veel van meegekregen? Stonden jullie in Grant Park tussen die menigte van vele tientallen duizenden waarvan de ontroering af spatte? Wat een onwaarschijnlijk bijzonder moment!
Je ziet het zo, ook voor deze heren geldt: Yes they can. En als het waar is dat Amerika het land van de onbegrensde mogelijkheden is, en die indruk dringt zich op als je de winnende kandidaat hoort, zou het zomaar kunnen zijn dat we hier de president en zijn running mate van 2013 zien. Anything can happen...
Geestig genoeg is de kans dat deze heren -in het theoretische geval dat ze die wens koesteren- in California kunnen huwen weer een stuk kleiner, las ik net in Trouw.
Leve de paradoxen,
Hallelujah!
En dan durven ze nog te zeggen dat de pers bevooroordeeld is ;-)
Waar zijn de tijden van de squatteurs du frigo correspondentiel? Oh ja en ze waren nog agé ook. Nou ja, alles verandert en change is het thema. Maar terwijl de Correspondent volgens het reisplan ergens bij watervallen staat of the Big Apple onveilig maakt, ben ik maar ff zo vrij een cd-tje in het vriesvakje te stoppen. Omdat het zo'n verpletterend mooi nummer is. Luister maar op: http://www.youtube.com/watch?v=urh3zos090o
O jee, ik voel me aangesproken. Au moment dat de Correspondent wellicht, na een enerverend weekje, aan het inchecken is voor de terugreis naar het Oosten, gaat de frigodeur voorzichtig open...
Even reageren dus, als membre, maar nog niet agé. Verpletterend Francois is het juiste woord. Eén van mijn favorieten van Pagny, zoals ook het nummer 'Chanter'
En met de clip erbij begrijp ik ook de tekst wat beter;-)
God bless the music!
Ik ben nog t/m vrijdag weg, dus ga gerust jullie gang... Ben benieuwd.
Bij Het Historische Moment stonden we op het Butler's Field, deel van Grant Park, met een man of 200.000 naar grote schermen te kijken. Voor Grant Park waren tickets nodig en die hadden we helaas niet. Gelukkig had ik Obama al eens van heel dichtbij meegemaakt.
Aangemoedigd door de Correspondent en ook om een beetje in de sfeer te blijven mik ik de onderstaande oude hit 'Long is the road (américain)' van Jean-Jacques Goldman in het vriesvakje.
http://www.dailymotion.com/relevance/search/goldman%2Bamericain/video/x67hs_j-j-goldman-americain_music
He Simone, erg mooi nummer en lekkere clip van JJ Goldman. Ik kan geen liedje uit mn hoofd meezingen van JJ maar hij heeft volgens mij een buitengewoon grote invloed (gehad) op de Franse muziek, zo ergens tussen rock, pop en chanson. Alleen al die jaarlijkse Enfoirees waar hij in zit...
Omdat we kennelijk de enige bewoners zijn van de frigo de Marais doe ik maar weer een dingetje: met een beetje goede wil kun je de link van Parijsblog (wereldstad) naar Sittard (waereldstjad) naar Antwerpen (met minstens de allure en het station van een wereldstad) wel leggen en dan kom je uit bij Novastar met Because. Een huidig hitje in de Lage Landen, zou best ook wel mogen doordringen in Frankrijk. Weer us wat anders dan de Hermes House Band...
http://www.youtube.com/watch?v=4nQhYDN1_XE
Ah oui superbe, mais le clip....nou die doet het hem echt.
Is het een oogtest?
Wel stil zo met z'n tweeen in de frigo. Je zou zeggen dat iemand de deur op slot heeft gedaan.
Kom ik even in de frigo gluren en wat zie ik een: een tweetje.
Ik ga mij ook maar even bij de members voegen. Alle hulde voor jullie mooie clips.
Vooral die van Francois, inderdaad een prima ogentest. Voor Francois deze kan je ook wel is proberen om de medische kant niet te kort te doen. www.oorcheck.nl. Weten we of ogen en oortjes nog in orde zijn.
Sarcastisch bedoeld vaee? Kom je zelf ook met een spontaan clipje;0)
Mooi, l'équipe frigorifique is weer paraat, ditmaal door Onze Correspondent persoonlijk uitgenodigd nog wel! Als een soort eregasten. Zijn we vereerd? Ja, toch? Jammer dat in deze tijden van economische schaarste de koelkast wat slecht gevuld lijkt. Van culturele schaarste mag echter geen sprake zijn. Daarom van mij deze frans-noordamerikaanse bijdrage.
Super Carl, dit nummer blijft mooi. Kriebels krijg ik er van.
Maar eh, Is dit een uitnodiging? On ira, quand tu voudras où tu voudras?
Daar zeg ik geen nee tegen ;-)
We zijn immers allemaal een beetje jaloers op de Correspondent die er lekker op los reist. En wij maar werken. Hij ook een beetje, hoop ik stiekem.
In de hoop dat je dit leest: Emile, heb jij nog een aangenaam muzikale bijdrage aan deze musi-frigidaire? Ik heb hoge verwachtingen van je smaak!
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Haha, Francois, en bedankt. Nu moet ik haast wel van me laten horen...
Hoewel een clip van letterlijk niks, slinger ik toch Angelique Kidjo graag de digitale ether in: Les Enfants Perdus.
Afrikaans met een Franse inslag. Zie het maar als hommage aan Miriam Makeba wiens legendarische Pata Pata in de seventies, toen ik als klein jochie in Nigeria woonde, de feestjes in huize Gregoire met zekere regelmaat opluisterde.
We zijn wel lekker Web 2.0 bezig zo:-) Mooie bijdrage, Emile. Als je zelf in Afrika hebt gewoond moet die muziek nog veel indrukwekkender zijn. Kidjo heeft wel eens hier in Rdam gezongen maar ik het dat gemist. De clip is geen wonder van vormgeving maar er staan op YT heel veel liedjes die er voor de muziek op gezet zijn en waar geen of een matig clipje bij zit.
Dames en heren wie volgt? We hebben nog even de vrijheid hier totdat de Correspondent weer iedere maandag met strenge hand persoonlijk een muziektip op dit blog gooit.
Voel mij nu wel geroepen om ook
wat in de frigo te proppen, na al die luisterijke clips.
Ik vind personlijk deze wel een wereld hit, waar je lekker kan bij relaxen.http://nl.youtube.com/watch?v=pScoNWY2krg
Hoop dat deze bij jullie net zo fijn in het gehoor ligt als bij mij.
Nu ik toch bezig ben kwak ik er nog maar een in de frigo.
Van vaderlandse bodem deze mag, vind ik hier eigenlijk niet ontbreken. http://nl.youtube.com/watch?v=mSr33SlREdY
Vandaag (vrijdag) treffen we mogelijk de Correspondent weer aan op deze plek, beetje jetlaggy nog en in elk geval met geschiedenis van dichtbij meegemaakt. En het is wel laat, maar ik _moet_ de vraag die iedereen in de Nederlandse media kreeg voorgelegd, hier ook stellen: was er een traan bij het nieuws over de nieuwe president? Het bleek dat zelfs Maarten van Rossum, toonbeeld van stoere, erudiete masculiniteit met veel ironie, moest toegeven dat er ernstige ontroering was op het moment van de bekendmaking. En we zagen op tv reeds de natte ogen van Jessey Jackson en Colin Powell, dus het wordt tijd voor een bekentenis. Om niet flauw te zijn: ik zag dankzij n griepje al die beelden tot vervelens toe herhaald worden en ik had steeds last van mn ogen maar dat was natuurlijk van de Fisherman's Friend (sterk spul!).
Correspondent, welcome back!
Francois, ik heb eens rondgevraagd de afgelopen week en bleek niet de enige: niemand die de acceptatiespeech van Obama heeft gezien heeft het drooggehouden. Griep heerst blijkbaar ;-)
Van de meeste songs van Celine Dion krijg ik geen natte ogen. De keuze van Vaee, vind ik echter voortreffelijk. Prachtig nummer,geschreven door JJ Goldman, hoe kan het ook anders...
Een sentimentele bui+ Je sais pas, dan heb je geen Fisherman's Friend meer nodig.
En nu maar wachten op het grote verhaal van Olivier's Adventures.
Simone