Paris selon Gregoire: Superklad

Een superklad. Zo zou Adeodat, een klasgenoot op het Stedelijk Gymnasium in Haarlem, de afbeelding hiernaast waarschijnlijk noemen. En geef hem eens ongelijk.
Labels: fotografie, Paris selon Gregoire
Labels: fotografie, Paris selon Gregoire
Maar dan wel superklad op de muur van het huis van de nog altijd aanbeden Serge Gainsbourg.
Parijs is wat dat betreft een mooi bedevaartsoort met verborgen schatten: van dit huis, hier om de hoek in Rue de Verneuil, via de vrijheidsfakkel boven de Pont de l'Alma tunnel waar fans van Princes Di haar in ere houden en pittoreske kerkjes als de Saint-Etienne-du-Mont waar onder een pilaar dan plots Blaise Pascal begraven blijkt, tot de bekendere begraafplaatsen vol beroemdheden.
Bestond er ooit een melancholischer stad?
Ik geef hem ongelijk, die scholier.
Deze graffiti is een foto waard.
Wie zei ooit dat een superklad geen foto waard is?