Waterloo?
Hier uw CPE-correspondent in Parijs: vandaag alweer een belangrijke dag in het conflict tussen de bonden en... ja wie eigenlijk nog: UMP, Sarkozy, de regering, Chirac? Niet echt meer premier Dominique de Villepin in ieder geval. Die geeft vandaag een persconferentie, waarin hij misschien aankondigt dat hij opstapt. Gisteren zei hij in ieder geval 'alle nodige conclusies te trekken die in het nationaal belang zijn'. Sindsdien wordt heftig gespeculeerd op zijn voortijdig ontslag, hoewel 'bronnen op Matignon' (waar de premier gevestigd is) dat ontkennen. Lees mijn verhaal onder meer in het Brabants Dagblad.
Ik hoop dat hij aanblijft. Het is een slechte zaak als de premier capituleert door toedoen van de straat. Zijn grootste fout is volgens mij dat hij inderdaad beter voor de stemming over het CPE had kunnen overleggen met de sociale partners dan erna, zoals onder meer in Nederland gebruikelijk is. Anderzijds is die beslissing best goed te praten. De Franse vakbonden vertegenwoordigen slechts 8 procent van de beroepsbevolking en de grootste studentenbond, Unef, 1,3 procent van de studenten. Desalniettemin staan zij bekend als uiterst ontoegeeflijk: het is zeer de vraag of de partners hadden ingestemd met welke flexibilisering dan ook, terwijl die toch echt noodzakelijk is om jongeren aan een baan te helpen.
Nieuw, 12.54. Premier Dominique de Villepin geeft niet op, zo bleek zojuist uit de maandelijkse persconferentie. 'Ik zal de missie die de president van de Republiek mij heeft toevertrouwd, volbrengen,' zei hij. 'Een dialoog zonder taboes' moet nu de oplossing bieden. Probleem is dat de protestbeweging niet bereid is ook maar één druppel Vittel bij de Bordeaux te doen, wat de regering wel deed door de proeftijd te halveren en de schriftelijke ontslagmotivatie te verplichten.
De beweging gaat door tot het CPE van tafel is. Opnieuw hebben de bonden het lef de regering, die voortkomt uit de gekozen volksvertegenwoordiging, een 'ultimatum' te stellen: als de tekst voor 17 april niet in de prullenbak ligt, gaan ze weer massaal de straat op. Aanstaande dinsdag vindt ook alweer een landelijke demonstratie plaats van studenten en scholieren.
Wat vinden jullie? Mag Dominique de Villepin blijven zitten of moet hij opnieuw gedichten en biografieën schrijven over zijn held Napoleon?
Lees mijn verhaal in onder meer BN/De Stem
Nieuw, 12.54. Premier Dominique de Villepin geeft niet op, zo bleek zojuist uit de maandelijkse persconferentie. 'Ik zal de missie die de president van de Republiek mij heeft toevertrouwd, volbrengen,' zei hij. 'Een dialoog zonder taboes' moet nu de oplossing bieden. Probleem is dat de protestbeweging niet bereid is ook maar één druppel Vittel bij de Bordeaux te doen, wat de regering wel deed door de proeftijd te halveren en de schriftelijke ontslagmotivatie te verplichten.
De beweging gaat door tot het CPE van tafel is. Opnieuw hebben de bonden het lef de regering, die voortkomt uit de gekozen volksvertegenwoordiging, een 'ultimatum' te stellen: als de tekst voor 17 april niet in de prullenbak ligt, gaan ze weer massaal de straat op. Aanstaande dinsdag vindt ook alweer een landelijke demonstratie plaats van studenten en scholieren.
Wat vinden jullie? Mag Dominique de Villepin blijven zitten of moet hij opnieuw gedichten en biografieën schrijven over zijn held Napoleon?
Lees mijn verhaal in onder meer BN/De Stem
Labels: CPE
villepin weet dat op het moment dat er een discussie rond CPE komt hij de beste argumenten heeft. het ligt daarom in het voordeel van de bonden om niet deel te nemen aan de discussie, want deze zullen ze verliezen. ik denk dat als villepin de bonden tot een discussie weet te dwingen hij als winnaar tevoren zal komen.
Ik denk dat je volgende week nog steeds een drukke week hebt... ;-)
Het geklaag van Van Beemen dat de bonden zo ondemocratisch bezig zijn tegen een zo geweldig democratische regering, is merkwaardig.
1. Alhoewel de bonden inderdaad weinig LEDEN hebben, worden hun actie-oproepen momenteel massaal opgevolgd, al twee maanden lang. Blijkbaar is het aantal actieve SYMPATHISANTEN van de bonden veel en veel groter dan het ledental - en sowieso veel groter dan het aantal sympathisanten van Villepin.
2.Villepin is geen gekozen politicus. Hij is benoemd door Chirac - nadat de vorige premier, Raffarin, geloosd werd door Chirac. dat gebeurde nadat Raffarin en Chirac zich breed gemaakt hadden voor de EU-grondwet - die dramatisch is WEGgestemd door een meerderheid. Dat democratisch draagvlak van de regeringspartij stamt uit ver VOOR dat EU-referendum, m.a.w. uit de politiek prehistorie. De meerderheidssteun voor de anti-CPE-acties vindt in het heden plaats. Waar is dus het democratisch draagvlak?
3.Chirac is in 2002 president geworden nadat hij in de eerste ronde amper 20 procent van de stemmen haalde. Slechts het feit dat mensen NOG meer afkeer hadden van Le Pen, deed een meerderheid in de tweede ronde voor Chirac stemmen. "Liever de boef dan de nazi", was het devies van veel mensen. Ook alweer geen teken van democratisch draagvlak voor de Franse machthebbers.
Dat Villepin niet alleen DIENT te vertrekken (veel mensen willen hem klrijt, en terecht) maar ook ZAL vertrekken (omdat hij zich ook in het ringskamp onmogelijk heeft gemaakt met zijn halsstarrigheid) lijkt mij nauwelijks aan serieuze twijfel onderhevig. La lutte continue.
ik denk dat er in elke democratie sprake is van overleg tussen de betrokken partijen, iets wat villepin lijkt uit te nodigen maar wat de bonden resoluut afwijzen.
Reactie op de Rooieravotr:
1. Ik heb al meerdere stakingen en optochten meegemaakt en met tientallen demonstranten gesproken. Ik geef toe dat daar duizenden mensen rondlopen die vol overtuiging strijden voor een andere (onmogelijke) toekomst, maar ik weet zeker dat er minstens evenveel, zo niet veel meer mensen meelopen die het een leuk feest vinden, voor de spanning komen of gewoon uit nieuwsgierigheid, of - vooral voor scholieren - fijn een dagje vrij. Die demonstraties moeten niet zo serieus worden genomen, vind ik. Zo knap is die mobilisering niet: Fransen gaan zelfs de straat op om 'preventief' te demonstreren tegen bijvoorbeeld privatiseringen die helemaal niet op de agenda staan.
En zoals ik bovendien al eerder schreef: het gaat nog steeds om hoogstens 2 procent van de bevolking. Volgens de laatste peiling steunt een kwart van de Fransen nog steeds De Villepin, laten we zeggen zo'n 10 miljoen 18-plussers. Ik heb nog geen tien miljoen mensen op straat gezien...
2. Een Franse volksvertegenwoordiging wordt gekozen voor vijf jaar. De regering die een meerderheid van het parlement achter zich heeft staan, is gedurende die vijf jaar legitiem aan de macht, wat er in de tussentijd ook gebeurt. Als een premier iedere keer op zou moeten stappen als de straat zich roert of als een meerderheid van het volk tegen een voorstel is, zijn democratieën onbestuurbaar.
3. Als de linkse kiezers (onder wie een groot aantal studenten die nu demonstreren) op 21 april 2002 de moeite hadden genomen naar de stembus te komen of niet zo dom waren geweest op de communisten of een van de drie trotskistische splinterpartijtjes te stemmen (die gezamenlijk bijna 15 procent van de stemmen haalden), had de socialist Lionel Jospin in de tweede ronde van de verkiezingen gestaan, waarin hij een hele goede kans had Chirac te verslaan. Eigen schuld...
Succes met la Lutte!