Kunstpaviljoens en ferryschepen
Haven van DoverErg druk de laatste dagen, met verhalen, vrienden op bezoek en helaas weinig tijd voor blogberichten. De komende drie dagen ben ik op reportage, maar zal ik wel weer berichtjes proberen te schrijven.
Wat is er intussen gebeurd in Parijs? Dat is niet mis. Allereerst timmert architectenvriend Jelle Feringa weer eens aan de weg. Hij heeft met zijn collega's van bureau EZCT een competitie gewonnen die hem in staat stelt een kunstgalerij (Pavillon Seroussi) te bouwen in Meudon, net buiten Parijs. Enige addertje onder het gras is dat hij ex aequo gewonnen heeft, er moet dus nog een definitieve keuze worden gemaakt. Maar vier andere geduchte concurrenten zijn in ieder geval afgeschud. De ontwerpen worden op dit moment tentoongesteld in La Maison Rouge, een sympathiek centrum voor hedendaagse kunst nabij Bastille. Jelles vriendin, fotografe Ilse Leenders, blijft niet achter en exposeert dezer dagen in de basement van het oude postgebouw bij het Centraal Station van Amsterdam.
Verder maakte ik een reportage over de problemen van Eurotunnel, dat steeds weer op de rand van een faillissement balanceert. Na een schuldsanering kan de exploitant van de spoortunnel op het Kanaal er weer even voort. Een van de problemen voor de tunnel is dat experts er bij de opening in 1994 vanuit gingen dat de ferrymaatschappijen zouden verdwijnen.
Dat bleek echter allerminst het geval. Tussen Calais en Dover gaan dagelijks nog steeds 50 vaarten heen en terug. Resultaat van de concurrentiestrijd is dat je met een beetje mazzel bijna schandalige bodemprijzen betaalt. Ik ging woensdag even op en neer met P&O Ferries voor 6 euro. Veel passagiers vinden het veel aangenamer anderhalf uur op de boot te zitten dan een halfuurtje in een gesloten treinwagon. Morgen staat het verslag in (een deel van) de regionale dagbladen.
Verder schreef ik de afgelopen dagen onder meer over de politieke incorrectheid van Asterix, hypotheekrenteaftrek in Frankrijk en le Hollandais mystérieux Erik de Vlieger die voor de rechter moet verschijnen. U leest het allemaal in Elsevier en in de GPD-kranten. Nu moest ik maar eens gaan slapen, de TGV van 6.20 wacht morgen niet, vrees ik.
Wat is er intussen gebeurd in Parijs? Dat is niet mis. Allereerst timmert architectenvriend Jelle Feringa weer eens aan de weg. Hij heeft met zijn collega's van bureau EZCT een competitie gewonnen die hem in staat stelt een kunstgalerij (Pavillon Seroussi) te bouwen in Meudon, net buiten Parijs. Enige addertje onder het gras is dat hij ex aequo gewonnen heeft, er moet dus nog een definitieve keuze worden gemaakt. Maar vier andere geduchte concurrenten zijn in ieder geval afgeschud. De ontwerpen worden op dit moment tentoongesteld in La Maison Rouge, een sympathiek centrum voor hedendaagse kunst nabij Bastille. Jelles vriendin, fotografe Ilse Leenders, blijft niet achter en exposeert dezer dagen in de basement van het oude postgebouw bij het Centraal Station van Amsterdam.
Verder maakte ik een reportage over de problemen van Eurotunnel, dat steeds weer op de rand van een faillissement balanceert. Na een schuldsanering kan de exploitant van de spoortunnel op het Kanaal er weer even voort. Een van de problemen voor de tunnel is dat experts er bij de opening in 1994 vanuit gingen dat de ferrymaatschappijen zouden verdwijnen.
Dat bleek echter allerminst het geval. Tussen Calais en Dover gaan dagelijks nog steeds 50 vaarten heen en terug. Resultaat van de concurrentiestrijd is dat je met een beetje mazzel bijna schandalige bodemprijzen betaalt. Ik ging woensdag even op en neer met P&O Ferries voor 6 euro. Veel passagiers vinden het veel aangenamer anderhalf uur op de boot te zitten dan een halfuurtje in een gesloten treinwagon. Morgen staat het verslag in (een deel van) de regionale dagbladen.
Verder schreef ik de afgelopen dagen onder meer over de politieke incorrectheid van Asterix, hypotheekrenteaftrek in Frankrijk en le Hollandais mystérieux Erik de Vlieger die voor de rechter moet verschijnen. U leest het allemaal in Elsevier en in de GPD-kranten. Nu moest ik maar eens gaan slapen, de TGV van 6.20 wacht morgen niet, vrees ik.
Labels: architectuur, Noord-Frankrijk, treinen
Ik hoop dat de architectenvriend (is dat een vriend van architecten of een vriend die architect is?) bouwwerken ontwerpt die beter toegankelijk zijn dan zijn website. Daar moet je Internet Explorer voor hebben en die gebruik ik per definitie niet. Ik denk dat het een kunstzinnig verantwoorde site is, maar slecht bruikbaar. L'art pour l'art?