Eiffel koopt trap van Eiffeltoren

Tja, objectief gezien is het natuurlijk een verroest trapje met - als ik goed geteld heb - 24 treden. Vierenhalve meter hoog, 700 kilo zwaar, dat wel. Hoe dan ook, de consultants van Eiffel hadden voor trapdeel 14 van de verwijderde wenteltrap tussen de tweede en derde etage van de Eiffeltoren 150.000 euro over, plus 20 procent veilingkosten: 180.000. Ruim 7000 euro per trede.
Het was spannend gisteren in zaal 10 van het veilinghuis Drouot*. Urenlang waren er foto's en veredelde prullaria met als gemeenschappelijk thema Parijs onder de hamer gegaan. Een fotograaf die waarschijnlijk al vanaf twee uur aanwezig was, leek uit pure verveling tegen vijven een oude foto te kopen voor 40 euro. Lijkt me ook wel leuk, eens je hand opsteken bij een veiling. Ook bij twee eerdere veilingen waarover ik verslag deed (dinosaurussen en auto's van Freddy Heineken) liet ik dat na.
Om vijf uur puilde de veilingzaal uit van de mensen. Dé biedronde ging beginnen. Zeker tien cameraploegen uit binnen- en buitenland waren toegestroomd. ZDF had een mooie verslaggeefster gestuurd en ook Azië had vertegenwoordiging. Namens Nederland zag ik later ook AD-collega Frank Renout in de zaal.
Wij hadden grote mazzel. De grijze krullenbol die in behoorlijk goed Frans vertelde waarom hij de trap gekocht had, bleek een landgenoot, Erik Kurvers. Hij is oprichter van adviesbureau Eiffel en voorzitter van de basketballvereniging Eiffel Towers.
De pers had zich bijna letterlijk op hem gestort. Ik stond redelijk dichtbij en moest wegduiken voor de cameraman van France 3 (geloof ik), die - zoals gebruikelijk in het wereldje - zijn camera als een soort wapen gebruikte om ruim baan te maken voor zichzelf en de bijbehorende journalist.
Kort sprak ik Kurvers en iets langer zijn collega Simon Kram, de martketingmanager van Eiffel. Uiteraard waren ze bijzonder tevreden met de aankoop. Kurvers bleef herhalen dat hij een 'heel speciaal moment' vond. Hij legde uit dat je met hulp van zijn bedrijf stap voor stap omhoog moet komen, net als bij een trap.
Kram voegde toe dat Eiffel bij oprichting vijftien jaar geleden is vernoemd naar de architect Gustave Eiffel. Hij was bijzonder trots dat Nederland dankzij zijn bedrijf na het dak van theater Carré een tweede constructie van Eiffel zal krijgen. Wanneer het vervoer en de betaling geregeld zouden zijn, zou het tweetal nog wel een flesje openen die avond.
Ik moest toen met de bus door de extra drukke avondspits (er wordt nog steeds gestaakt) naar huis zien te komen, omdat de ketting van mijn fiets op de heenweg naar het veilinghuis vast was gelopen. Haast was geboden, omdat de kranten hun verhalen het liefst rond zes uur hebben en uiterlijk om een uur of acht. Ook moest ik dit verhaaltje nog schrijven.
Toen het nemen van de bocht tussen de Rue du Louvre en de Seinekade nabij de Pont Neuf ruim tien minuten duurde, was duidelijk dat lopen mij rapper thuis zou brengen. Nu maar hopen dat die ov-staking morgen eindelijk ophoudt.

* In mijn verhaal voor de GPD-kranten schreef ik in alle haast helaas Drouon. Mea maxima culpa.