Zoon van het opperhoofd

Dit is Hendrik. Met zijn vrouw Carmen uit de Dominicaanse Republiek beheert hij hotel-restaurant Agami in het plaatsje Espérance aan de rivier de Marowijne in het westen van Frans Guyana. Anderhalve week geleden bracht ik daar de nacht door, alvorens de rivier over te steken en een weekendje naar Paramaribo te reizen.

Aangezien ik met een Franse vriend rondreisde, ging Hendrik ervan uit dat ik Fransman was. Toen ik hem mijn nationaliteit vertelde, bracht dat een grote glimlach op zijn gezicht. Hij bleek een trotse Surinamer, zoon van een indianenopperhoofd. Maar tegelijkertijd was hij een groot liefhebber van Nederland en van de taal.
Zijn vader kon het volgens Hendrik goed vinden met prins Bernard. Als bewijs liet hij een foto zien van de prins op bezoek in het Surinaamse indianendorp. Zijn vader draagt een uniform dat bij mij eerder associaties oproept met een legerleider dan een indianenhoofd. Prins Bernard lijkt zich wel op zijn gemak te voelen onder de palmbomen.
Hendrik had zijn vader op kunnen volgen als opperhoofd, maar het liep anders. Politieke instabiliteit en Franse euro's deden hem naar Frankrijk vluchten. Zijn hart ligt nog steeds aan de overzijde van de Marowijne.