Verhalen over Ingrid Betancourt
Gisterochtend schreef ik dit portret van Ingrid Betancourt, waarbij een klein mea culpa op zijn plaats is. Op de teller van het stadhuis in Parijs stond woensdagavond dat ze sinds 2319 dagen vastzat, wat ik geloofde en helaas in de kop zette. Het blijken er echter 2321 te zijn.
Gistermiddag volgde dit verhaal, over Franrijk dat haar nooit is vergeten de afgelopen zes jaar.
Gistermiddag volgde dit verhaal, over Franrijk dat haar nooit is vergeten de afgelopen zes jaar.
Frankrijk viert bevrijding Betancourt
(Van onze correspondent Olivier van Beemen)
PARIJS (GPD) _ Het nieuws gonsde woensdagavond via telefoontjes en sms-berichten over de terrasjes van Parijs. ,,Heb je het al gehoord? Ingrid Betancourt is vrij.” Zowel de grootste commerciële als de grootste publieke Franse tv-zender onderbrak het avondprogramma met een speciale nieuwsuitzending die tot ver na middernacht doorging.
Frankrijk is de politica met de Colombiaanse en Franse nationaliteit tijdens haar gijzeling de afgelopen zes jaar en vier maanden allerminst vergeten. Gisteren kwamen duizenden belangstellenden samen op het stadhuisplein van Parijs bij haar portret, waarop de teller die iedere dag opnieuw aangaf hoeveel dagen ze gevangen zat, eindelijk tot stilstand is gekomen.
Ook provinciesteden en kleinere plaatsen in Frankrijk organiseerden vreugdebijeenkomsten. Vanmiddag is de blijdschap totaal, wanneer Betancourt zelf met haar kinderen en minister van Buitenlandse Zaken Bernard Kouchner in Parijs aankomen.
Terwijl Betancourt en de andere politieke gijzelaars in eigen land in de vergetelheid dreigden te raken, bedachten Franse autoriteiten en particuliere steunbetuigers telkens nieuwe initiatieven om de aandacht van hun landgenoten vast te houden.
Zo is ze tot ereburger benoemd van steden en plaatsjes waar ze in veel gevallen nog nooit van gehoord zal hebben. Haar portret sierde stadhuizen en andere overheidsgebouwen overal in het land en vlak voor haar bevrijding was haar foto ook meegenomen op een expeditie naar de top van de Mont Blanc.
Toen er eind 2005 weinig nieuws meer kwam, schreef de populaire zanger Renaud een lied voor haar, ‘Dans la jungle’, dat hij tot op de dag van vandaag op ieder concert zingt. Hij organiseerde bovendien een benefietconcert in Rouen. Onder de Franse muzieksterren die gehoor gaven aan zijn oproep, bevond zich Carla Bruni, tegenwoordig echtgenoot van president Nicolas Sarkozy.
De Franse politiek reageerde gisteren unaniem opgetogen op de bevrijding van Betancourt. Politici toonden – in ieder geval aan de oppervlakte – de waardigheid het heugelijke nieuws niet te gebruiken voor eigen gewin.
Toch viel op dat politici en kranten soms andere accenten legden. Sarkozy organiseerde direct na bekendmaking van het nieuws een persconferentie in aanwezigheid van de familie van Betancourt, waardoor hij zijn betrokkenheid benadrukte.
Veel kijkers zullen gedacht hebben dat het aan de president is te danken dat de gijzelaarster nu vrij is. Die heeft zich weliswaar actief ingezet voor Betancourt, maar was volgens zowel de Franse als de Colombiaanse autoriteiten niet bij de bevrijding betrokken.
Oud-premier Dominique de Villepin, een persoonlijke vriend van Betancourt die in 2003 het initiatief nam tot een – mislukte – bevrijdingspoging, legde juist direct de nadruk op het succes van het Colombiaanse leger en president Alvaro Uribe. Dat deed ook de linkse krant ‘Libération’, die een foto afdrukte die op het Elyséepaleis van Sarkozy was genomen maar waar de president zelf niet op stond.
De regeringsgezinde krant ‘Le Figaro’ drukte bijna dezelfde foto af, met één groot verschil. Sarkozy staat er wel op en wordt omhelsd door Mélanie, de dankbare dochter van Betancourt.
(Van onze correspondent Olivier van Beemen)
PARIJS (GPD) _ Het nieuws gonsde woensdagavond via telefoontjes en sms-berichten over de terrasjes van Parijs. ,,Heb je het al gehoord? Ingrid Betancourt is vrij.” Zowel de grootste commerciële als de grootste publieke Franse tv-zender onderbrak het avondprogramma met een speciale nieuwsuitzending die tot ver na middernacht doorging.
Frankrijk is de politica met de Colombiaanse en Franse nationaliteit tijdens haar gijzeling de afgelopen zes jaar en vier maanden allerminst vergeten. Gisteren kwamen duizenden belangstellenden samen op het stadhuisplein van Parijs bij haar portret, waarop de teller die iedere dag opnieuw aangaf hoeveel dagen ze gevangen zat, eindelijk tot stilstand is gekomen.
Ook provinciesteden en kleinere plaatsen in Frankrijk organiseerden vreugdebijeenkomsten. Vanmiddag is de blijdschap totaal, wanneer Betancourt zelf met haar kinderen en minister van Buitenlandse Zaken Bernard Kouchner in Parijs aankomen.
Terwijl Betancourt en de andere politieke gijzelaars in eigen land in de vergetelheid dreigden te raken, bedachten Franse autoriteiten en particuliere steunbetuigers telkens nieuwe initiatieven om de aandacht van hun landgenoten vast te houden.
Zo is ze tot ereburger benoemd van steden en plaatsjes waar ze in veel gevallen nog nooit van gehoord zal hebben. Haar portret sierde stadhuizen en andere overheidsgebouwen overal in het land en vlak voor haar bevrijding was haar foto ook meegenomen op een expeditie naar de top van de Mont Blanc.
Toen er eind 2005 weinig nieuws meer kwam, schreef de populaire zanger Renaud een lied voor haar, ‘Dans la jungle’, dat hij tot op de dag van vandaag op ieder concert zingt. Hij organiseerde bovendien een benefietconcert in Rouen. Onder de Franse muzieksterren die gehoor gaven aan zijn oproep, bevond zich Carla Bruni, tegenwoordig echtgenoot van president Nicolas Sarkozy.
De Franse politiek reageerde gisteren unaniem opgetogen op de bevrijding van Betancourt. Politici toonden – in ieder geval aan de oppervlakte – de waardigheid het heugelijke nieuws niet te gebruiken voor eigen gewin.
Toch viel op dat politici en kranten soms andere accenten legden. Sarkozy organiseerde direct na bekendmaking van het nieuws een persconferentie in aanwezigheid van de familie van Betancourt, waardoor hij zijn betrokkenheid benadrukte.
Veel kijkers zullen gedacht hebben dat het aan de president is te danken dat de gijzelaarster nu vrij is. Die heeft zich weliswaar actief ingezet voor Betancourt, maar was volgens zowel de Franse als de Colombiaanse autoriteiten niet bij de bevrijding betrokken.
Oud-premier Dominique de Villepin, een persoonlijke vriend van Betancourt die in 2003 het initiatief nam tot een – mislukte – bevrijdingspoging, legde juist direct de nadruk op het succes van het Colombiaanse leger en president Alvaro Uribe. Dat deed ook de linkse krant ‘Libération’, die een foto afdrukte die op het Elyséepaleis van Sarkozy was genomen maar waar de president zelf niet op stond.
De regeringsgezinde krant ‘Le Figaro’ drukte bijna dezelfde foto af, met één groot verschil. Sarkozy staat er wel op en wordt omhelsd door Mélanie, de dankbare dochter van Betancourt.
Labels: Ingrid Betancourt, internationaal beleid
