Geen stakingen in San Francisco
Als u zich afvraagt: waarom laat de correspondent niets van zich horen terwijl het land weer eens plat ligt: ik ben er anderhalve week tussenuit geknepen naar San Francisco, Californië. Lang leve het freelancebestaan. Hier gaat iedereen gewoon naar school, staken metro, trein noch kabeltram en loopt niemand boos over straat uit protest tegen een vreemde megalomane leider. Vanaf 9 februari kunt u weer mooie verhalen verwachten.San Francisco. Foto: Mancio7B9.
Labels: vakantie
Heel veel plezier in San Francisco!
Maar toch ook niet heel erg ontzettend veel plezier, want dan blijft de Correspondent wellicht nòg langer weg of keert de Correspondent binnenkort nòg een keer terug naar de V.S., zodat we nòg langer en/of vaker moeten wachten op het, hoop ik, ooit terugkerende raadplaatje...
Zo, dit moest er even uit...pff
Et alors, le frigo ne marche plus?
Simone, t'as raison. Laten we de frigo snel opstarten. Duurt nog heel even voordat hij goed koud is, maar ik stop er nu alvast Eartha Kitt's C'est Si Bon in, in een bui van pure nostalgie naar een verleden dat nog voor mijn geboorte ligt - dat is een heel Frans gevoel en een goed teken dat ik eindelijk begin te integreren.
Bon weekend!
P.S. Bij afwezigheid van de Correspondent even snel reclame: nieuwe foto's op mijn vernieuwde website. Laat vooral een berichtje achter in welke taal je maar wilt (mon Dieu, wat zeg ik nou...)
Simoon, goed idee om de frigo weer even op n kier te zetten. Misschien kunnen we weer eens een raadplaat in eigen beheer starten. Of we maken er een echte raadplatenquiz van met audio.
Emile, hoewel van het beeld, verdient meteen al een prijs voor het woord. De term 'revamping' is wat mij betreft nu al het woord van deze maand.
Eartha Kitt maakt de frigo lekker warm. Ik draag een conference bij, herkenbaar voor iedereen die vroeger wel eens naar een instantie moest bellen in Frankrijk of aan een loket stond en warm ontvangen werd.
http://www.youtube.com/watch?v=ILbUdPUO8PE
En om de Correspondent te lokken zetten we even heel hard J'attendrai op. Al ben ik bang dat hij nog niet zodanig in Le Marais is geintegreerd dat Dalida enige indruk maakt...
Ik ga foto's kijken...op http://www.emilegregoire.com.
Zo ik zie dat de frigo weer geanexeerd is door Simone(Simoon?)
In ieder geval fijn weer eens wat van jullie te horen.
Ik hoop voor Emile dat de reclame werkt,ik heb het idee dat er de laatste tijd wel enige afname is bij dit blog.
Bespeur ook dat er weinig reactie van de vaste bloggers en mede raadplaatraders zijn. Ook Carl zijn blog staat niet rood gloeiend.
Ja inderdaad jammer dat er geen competitie uitgevochten kan worden door de raadplaat-raders.Het zal toch niet zo zijn dat wij Remco's raadplaatje moeten gaan raden in Rusland. Nee heb er alle vertrouwen in dat de correspondent zich nu wel aangesproken voelt.
Ik heb nu geen munutie voor de frigo, misschien dat mij nog wat te binnen schiet. Anders kijk ik wel,bedying wie er wat leuks in de frigo kwakt. Vergeet niet te stemmen op Maubeuge met het lelijkste plekje van Frankrijk. Zo nu de deur van de frigo maar snel dicht, anders komt die nooit op temperatuur.
C'est si bon + La conference = top
Hier een raadplaatje voor de frigidiares. Het is en tout cas niet Maubeuge..
http://www.mijnalbum.nl/Album=TOYDHW6W
Haha, Simone, heerlijk, totale anarchie. Mooie raadplaat ook. Ben een fan van muurschilderingen. Erg gemeen om de nummerplaten van de auto's niet mee te pakken. Links achter zie ik een cypres groeien dus we zitten in het zuiden, de Provence gok ik; de bouw van de huizen doet me aan Nice denken maar ik vermoed dat het daar toch niet is. Doe dan maar Aix-en-Provence. Ben ik nog niet geweest en voordat Francois z'n kans heeft gehad weiger ik om Flickr op te starten.
Hoewel in grote haast toch maar even mijn geheel onverdiende claim to fame (alweer niet) waarmaken. In Bremen zijn fraaie muurschilderingen op de bunkers die in WO-2 zijn gebouwd. Maar dat zal wel niet de locatie van de foto zijn. Emile, Aix is echt een stad waar je heen moet, het is het Mestreech van Frankrijk, vinnik dan. Nog even hard sparen, je bent er per tgv in minder dan 4 uur.
Ik gok op die andere culturele metropool in het zuiden, Avignon.
pffffffff, ik vraag mij af of deze foto wel te googlen is.
Maar ik moet zeggen wel een hele mooie foto Simone.
Ik ga er nog maar eens even voor zitten, heb wel het idee net als Emile en Francois dat het in het zuiden bij de middellandse zee moet zijn.
Als Emile, die nu waarschijnlijk de straten van Aix-en-provence afstruint op zoek naar de muurschildering , nu in de auto stapt kan hij er om half tien zijn. Misschien iets later als hij Francois vanaf de pont d'Avignon oppikt. Vaee kan er met z'n kottertje heel dicht bij in de buurt komen.
Doe jullie best heren. Het zou zo sneu zijn voor jullie als de Correspondent de juiste oplossing meteen bij thuiskomst op het scherm mept.
Herstel: half tien moest zijn tien uur. Sorry.
Als Francois daarentegen Emile oppikt wordt het een tripje van ruim drie uur.
Vaee zal de plek des onheils later dan nodig is bereiken als hij vanaf de Middellandse zee de Rhône opvaart.
Succes met de Cito toets
Ik heb die hele muurschildering niet gezien in Narbonne?!
Moi non plus Emile.
Je hebt te hard gereden, hopelijk ben je niet geflitst op de A9. Wel zonde van het teveel betaalde tolgeld ;-)
Ha, bijzonder goed te lezen dat het weer op gang is gekomen. Denk trouwens dat ik de muurschildering weet en zelfs wel eens gezien heb. Ik zal het raadplezier nog even niet vergallen. Arrogantie of bluf, dat mogen jullie bepalen.
Bluf.
Te hard rijden? Ik? En al helemaal niet met Francois naast me.: die wilde de hele tijd van het landschap genieten. Maar wellicht hadden we bij Béziers al van de A9 af gemoeten; daar was inderdaad wel wat broederlijke twist over in de voiture...
Ja Emile ik zei nog, we moeten rechtsaf en toen zei jij nee hoor links en toen zei ik nog die benzinepomp hébben we al eens gezien en ik had nog die aanwijzingen van de Correpondent bij me want die was er al ns geweest (dat die jongen nog tekst aflevert met zoveel gereis is onbegrijpelijk) en toen zijn we die rotonde 4 keer helemaal om gegaan en toen vond jij het raar dat de nummerborden ineens Spaans waren en toen zei jij het lijkt wel Spanje en toen zei ik het heet hier Figueras en toen zei jij oh ja van Dali en toen vroeg ik of je wist of Dali ook muurschilderingen had gemaakt maar ja toen was de accu van je Macbook weer leeg en toen zijn we maar heel duur in el Buli gaan eten waar jij inmocht omdat je een beroemde fotograaf bent en ik buiten moest blijven en bij de Burger King terecht kwam, wat trouwens ook heeel lekker was. En toen eh......(schenken ze ook alcohol bij de BK? Ik ben ineens alles kwijt)
Arrogantie en bluf denk ik beste correspondent.
Heb namelijk al eens meegemaakt dat je er een raadplaat opgezet hebt waarvan je zelf niet meer wist, waar die genomen was.
Het ergste is nu, dat ik met mijn kotter toen ik dat las van arrogantie en of bluf, vast ben gelopen. En nu waarschijnlijk niet meer op het juiste tijdstip bij de raadplaat locatie kan zijn.
Emile en Francois rijdend op de rotonde halen het ook niet meer, als ik het goed inschat.
Correspondent ik daag u uit om de vet leren medaille te veroveren.
En toen was het 09:04 uur en toen zagen jullie ineens prachtige muurschilderingen in het café. En toen moesten jullie op de terugweg naar Frankrijk zeker ook nog een blaastest doen. Maar Emile was zo vroeg in de morgen wel in staat om een reactie te plaatsen. Knap hoor. Francois werd pas om 17:53 uur wakker uit zijn roes, languit op een bankje in Narbonne. Nog halfdronken van het rotonderondjerijden. Duur reisje hoor, wat doe ik jullie aan.
Vaee zwerft nog rond op de middellandse zee, vermoed ik. De Correspondent heeft zijn koffertje haastig uitgepakt. En doet gezellig mee met de frigoraadplaat.
Maar een winnaar is er nog niet. Ik heb nog wel zo'n leuk feestje in het verschiet voor de winnaar...
Ok, nu moet ik wel: ik denk Cannes.
Fout Olivier. Helaas.
Bluf, Correspondent, inderdaad, ik zei het al.
Enfin, ik heb de hele dag naarstig gezocht naar Francois, maar helaas. Ik zei nog zo tegen hem: die fles onder de stoel, dat is koelvloeistof: drink het nou niet. Maar jullie kennen Francois: niet te houden die man. Enfin, we kwamen aan in een plaatsje dat achteraf Figueras bleek te heten en op het moment dat ik de auto parkeerde smeet hij de deur open en rende de nacht in, "Simone, je t'aime" brullend. Nooit meer iets van hem vernomen, de arme ziel. Ben na 15 minuten zoeken zelf lekker gaan eten, denkend dat Francois ook wel smaak zou hebben en hetzelfde resto'tje zou weten te vinden. Had natuurlijk beter kunnen weten: iemand die koelvloeistof drinkt...
Enfin, na die hele dag zoeken - ik ken Figueras niet en heb al helemaal geen idee waar Francois' smaak naar uitgaat: bankje in het park of toch maar in de armen van een schone Spaanse? - dan maar besloten de tocht naar Montpellier te aanvaarden. Hoop daar morgenochtend ook vaee aan te treffen om samen die muurschildering te gaan bewonderen. Nadien schijnen we dan naar een feestje te mogen - ik popel!
Oke Emile ik vaar de haven van Sete aan. Als julie mij daar op kunnen pikken, dan kunnen we gezamelijk een plan de campagne maken. Overigens denk ik gezien de cito toets, dat we redelijk in de buurt zitten. En hoe bedoel je bluf, pure arrogantie naar mijn mening. Yes we can!!!!!!!!!!!!!
Ik weet niet wat ik mooier vind: de fantastische reisverhalen of de muurschildering in ....
Ik begin me wel zorgen te maken om Francois die waarschijnlijk koelbloedig maar hallucinerend, vanwege het innemen van de koelvloeistof, op zoek is naar Emile. En Vaee weet niet waar hij aan begint in Sête. Straks wordt zijn bootje geplet door een cruiseschip. Ook zorgen om de psychische gesteldheid van de Correspondent, dik in een dip, vanwege het feit dat hij linea recta in de hoek is gezet na z'n thuiskomst. Vlucht waarschijnlijk op het eerste vliegtuig terug naar de Verenigde Staten voor een afspraak met dr. Phill. Het gaat danig uit de hand lopen. Ik houd mijn hart vast. Voorlopig ben ik alvast begonnen met de voorbereidingen voor het grote feest, want het gaat er op lijken dat dat morgenavond kan gaan plaatsvinden. De heren komen steeds dichter bij de juiste locatie.
Help! Ik had die hele koelkast al afgeschreven! Was er een tijdje geleden en toen was-ie leeg en rook muf. Sorry. Ik ben weer bij de les.
Zou mij niets verbazen als we Francois straks grijnzend tegen de muurschildering leunend aantreffen in Nîmes... Die heeft mij natuurlijk mooi een hele dag voor niets laten zoeken en mijn Spaans is al zo beroerd. Iedere keer als ik vragend "François" zei, wezen ze in de richting van de Pyreneën, "muchas francés" mompelend.
We, want Vaee trof ik net aan in het Grand Hotel aan de binnenhaven van Sête. Heerlijk ontbeten met oesters en een glaasje Chablis met uitzicht op de activiteit van de vissersboten. Tja, je moet wat op de vroege ochtend en Vaee was in een opperbeste stemming omdat hij geen aanspraak hoefde te maken op een plaatsje op de begraafplaats voor zeelieden dat op een rotspunt bij Sête zo fraai over de Mediterranée uitkijkt.
Mais bon, François, rond het middaguur zijn we bij je.
Snel door Nîmes heen gerosd, maar geen François en geen muurschildering... Vaee zei ook nog: Nîmes, daar kan ik toch amper bij in de buurt komen met m'n sloepje, maar na een glaasje Chablis bij het ontbijt wordt ik altijd eigenwijs.
Dan maar naar de finale bestemming. We hebben er lang genoeg omheen gedraaid en de spanning er braaf ingehouden hoewel we natuurlijk al direct wisten waar we heen moesten: beste kijkbuiskinderen, we gaan naar Agde waar onze reis eindelijk eindigt en kijken uit naar het feestelijk onthaal van Simone!
Tja, daar sta je dan. Uit pure verveling hebben we alvast maar een foto'tje gemaakt om te bewijzen dat we er echt zijn. Van Simone geen spoor te bekennen; die zit vast ergens met François op een terrasje te genieten van de winterzon...
Tjonge, Emile wat kan jij het spannend houden. Je wist dus bij voorbaat dat je in Agde moest zijn...
Toch heeft jouw omweg heel wat teweeg gebracht: de Correspondent bij dr. Phill, waar jij denk ik ook wel kan aanschuiven voor een ondersteunend psychopraatje, omdat je je hartsvriend Francois onderweg bent kwijtgeraakt.
Vaee vastgelopen met zijn vlotje, waardoor hij nu in conclaaf ligt mijn zijn verzekeringsmaatschappij vanwege het varen zonder zeekaart, waardoor vlakschade en lekkage is ontstaan na het vastlopen op een zandplaat. Ik heb uit vertrouwde bron vernomen dat de SNSM is uitgerukt om hem naar de haven van Sête te slepen, maar daar hoor je hem niet over. Oh, z'n trots gekrenkt.
Mijn conclusie: de Correspondent is arrogant, Emile speelt blufpoker, Francois is aan de drank, Vaee is een kamikazekapitein.
En dan Carl. De verloren zoon. Terug van weggeweest. Had last gekregen van geheugenverlies na het inademen van muffe luchtjes.
Die choladetaart moet je niet weken in de frigo laten staan Carl, maar binnen 4 dagen consumeren. Welcome back!
Ik geef u allen nog de hele middag om Francois te zoeken. We willen toch niet dat we door zo'n *@##&!-raadspelletje Jaap Jongbloed moeten inschakelen om Francois op te sporen.
En dan verzamelen voor het feestje op de laatste parkeerplaats voor Béziers (die bij de rotonde)
Ik nodig ieder van jullie uit. Ook de verliezers. Lief hè. Om een uur of negen vanavond zal ik de locatie bekend maken. Voor winnaar Emile ligt een mooi kostuum klaar.
Emile,
Eureka
Nog bedankt voor de geweldige dag.
Een heerlijk ontbijt-je en als klap op de vuurpijl de muurschildering. Prachtig en fijn dat Carl weer van de partij.
De tid gaat dringen nu ff met z'n allen Francois zoeken en op naar het grande festin.
[Leader loopt]Jaap J: "Welkom bij Vermist, het programma dat uw dierbaren opspoort...[betekenisvolle pauze].. want ze kunnen niet gemist worden". [Instart beelden Zuid-Frankrijk] Jaap kijkt ineens niet meer betekenisvol maar voelt in de zakken van zijn Oger-jasje of hij de consumptiebonnen voor na de uitzending wel bij zich heeft. [Beelden zoekactie van het Vermist-team in Nimes, Sete, Figueras]. Jaap schakelt weer naar zijn dramatisch-betekenisvolle blik, die het zo goed doet op camera en zegt: "Ons team heeft gezocht in een aantal steden in Zuid-Frankrijk en Spanje. We wisten dat Francois daar ergens moest zijn. Uit gesprekken met de lokale bevolking kunnen we een beeld vormen van zijn omzwervingen. Er was een gerucht van een Spaanse Schone, maar dat bleek taalverwarring te zijn. F. is door een Spaanse SchoonMAKER van zijn bankje in Narbonne gejaagd en de vermeende drank bleek Cola Light te zijn, van de BurgerKing. We troffen F. uiteindelijk aan in een Frans dorpje waar hij met grote potten verf in de weer was. In zijn hand een foto van een paar huizen met muurschilderingen. Hij was verbeten bezig die foto na te schilderen. [Jaap kijkt nog betekenisvoller in de camera]. Kennelijk was hij zo desparate om de raadplaat te winnen dat hij zelf het bewijs van zijn overwinning aan het creeeren was." [Jaap kijkt meewarig].
Op de achtergrond zit een bont gezelschap. Een fotograaf, die net als hij in beeld komt, zijn consumptiebonnen nog eens telt en zich afvraagt of je voor 2 bonnen voor bier wellicht één glas St. Emilion kan scoren. Een roodharige jongeman met een opschrijfboekje en een jip en janneke-pen, een verblindend fraaie dame met een grote envelop met 'oplossing' in haar handen, een man met een kapiteinspet op en een levensgenieter die zo te zien net komt binnenhijgen en de anderen kennelijk al enige tijd niet gezien heeft.
Er klinken pauken, achter de schermen krijgt een verbauwereerde Francois snel van een productie-assisente wat traandruppels in de ogen gespoten, ze fluistert 'janken, in de camera kijken en naar links draaien anders sta je buiten het shot'. De stem van Jaap slaat bijna over als hij zegt: "jullie hebben lang in spanning gezeten maar wij hebben hem gevonden....want ook hij kán niet gemist worden". Het groepje ziet het commando buiten beeld, springt op en daar stapt F. de studio binnen. Hij spreidt zijn armen, roept "hier ben ik weer" en rent op het groepje af, dat geschrokken wijkt waardoor F. in een plantenbak dondert.
Jaap zegt nog snel: "geeft niet hoor, al die emotie, dat snappen de kijkers best" en dan wordt alweer de promo voor de Grootste Familie Cruise op het Tjeukemeer met Frans Bauer ingestart.
Jaap haast zich naar de kantine, maar hij is te laat. Alle drank op, het groepje is al verdwenen, alleen F zit nog snel de opname terug te kijken. "Ik wist het....mompelt hij...ik heb geen kop voor tv". Jaap zegt: "als ik deze avond dan toch één keer echt eerlijk mag zijn: You're fucking right!"
Kostelijk. Dacht dat ze in Agde alleen aan nudisme deden, maar blijkbaar is er meer gaande...
Speciaal voor deze gelegenheid heb ik diep in de buidel getast (lenen.nl) door een 'Bus Occitan' te charteren en een ware ceremoniemeester in te huren. Zijn naam is Rémi.
Eerst nog eventjes havengeld betaald voor Vaee, bekeuringen van Emile verscheurd, een overheerlijke chocoladetaart gebakken voor Carl en een afterparty georganiseerd in Cannes voor de Correspondent. Daarna nog het gehele team van Jaap J. bedankt voor de snelle reactie en vervroegde uitzending van het programma.
Ook nog speciale gendarmerie-consumptiebonnen laten drukken voor na afloop van het grote feest, want we zullen waarschijnlijk met z'n allen in een gezellige franse cel belanden.
Kom op Emile trek als ware winnaar je Obélixkostuum aan, dan kunnen we nu instappen.
Ta da ta da ta da!!!!!
La grande fête peut commencer!
http://www.nimportequi.com/video_popupNEW.php?id_video=104
Mijn dank aan de Correspondent voor het beschikbaar stellen van zijn beroemde weblog, waardoor het mogelijk is dit web feestje te kunnen organiseren.
Geweldig feest Simone.Ik zit er nog midden, in maar moet dit alvast kwijt. Jij kijkt niet op een paar stuivers.
Even een bus afgehuurd en Remi Gaillard in gevlogen, kan niet op.
In een woord geweldig, je hebt ons deze week wel bezig gehouden. Bij het eerst komende banket dat ik heb, doe ik een tegen prestatie.
Dan mag je mijn tafeldame en ceremoniemeester zijn.
Het was weer een groot feest in de frigo.
Sodeju zo zitten we met zn allen toch maar lekker ff het scenario van een indringend roadmovie te schrijven. Echt Frans ook, met veel drank. Nou ja en ook weer on-Frans want er komt niet één shot in voor van iemand die een Gitane rokend melancholiek in de verte staart.
En dat allemaal omdat de Correspondent de fridge op een kiertje liet staan. Het feest was geweldig, de drank overvloedig, de muziek swingend en het eten exquise. Ik heb genoten!
Tsjessus, mensen.... een kaaaaater! Niet te filmen! Weet nog dat ik naar binnen kwam in Obelixtenue en dat ik halverwege het feest een blonde pruik op had, twee halve kokosnoten als bikini en een rieten rokje; dat François me een ranja aanbood en zei "koel je een beetje vanaf, die vloeistof", maar daarna ging het licht dus echt totaal uit. Iemand enig idee waar ik de auto heb geparkeerd?
Ben er stil van.....
Toen in nuchter binnenkwam zat de stemming er al zozeer in dat ik geen aansluiting meer vond. Maar heb wel meegenoten met jullie feestje.