Ex-voetballer Zinedine Zidane is volgens de stemmende lezers van Parijsblog de populairste Fransman. Dat zal hem deugd doen. Het gerucht doet de ronde dat hij binnenkort voorzitter van Real Madrid wordt. Filmsterren Audrey Tautou, Gérard Depardieu en Catherine Deneuve vormen samen met Sarko de subtop.
Mmmmm n=110. Mijn leraar wiskunde zei destijds dat journalisten statistiek zouden moeten krijgen op school. De koppen in de krant (en op weblogs) zouden er heel anders uitzien.
Bruni is trouwens de eerste paar jaar nog Italiaans als ik me niet vergis en is dus buiten mededinging
Het is een drama van grote omvang. Een blog waarvan je denkt dat er alleen zaken op Hoog Niveau worden besproken, waar foutloos wordt geschreven want onslordig gedacht, waar je kortom een oase van cultuur en ontwikkeling aantreft. En juist daar, uitgerekend daar is er dan een poll die uitloopt op een drama. Zidane, een ..eh....hoe heet zo'n ding...eh...voetballer wint met grote voorsprong. Dus niet la Reine du Cinema, niet eens feelgood actrice Audrey, niet fluisterepouse Carla, desnoods politica Simone Veil, allemaal niet ten faveure van een voetballer. Schokkend...
Zinedine? Zidane? Zizou? Wacht even, dus die man van deze kopstoot? Die is tegenwoordig de favoriete Fransman van dit cultureel en litterair verantwoord blog?
C'est ca... ik verhuis! Deze zomer nog! Naar Brussel (*), waar ze tenminste begrijpen dat niemand minder dan Jacques Brel natuurlijk de grootste Fransman aller tijden is!
Emile
(*) Inderdaad, vaste kijkbuiskinderen van dit blog mogen dit opvatten als een verhuisaankondiging.
Emile, wat een mooie locatie, en best ook wel een beetje behoorlijk fotogeniek. Dalida zong ooit Il pleut sur Bruxelles, maar dat was niet zozeer een weerberichtje alswel een ode aan de grote Brel. Enne: litteratuur mag volgens mij ook met twee t's maar altijd zonder tussen-n.
Van 2002 tot 2012 was Olivier van Beemen (Haarlem, 1979) freelance journalist in Frankrijk. Vanuit Parijs doorkruiste hij het land voor interviews en reportages. Hij schreef onder meer voor Elsevier, Knack en Het Financieele Dagblad. Zijn boek In Parijs verscheen op 1 oktober 2009. Hij woont nu in Amsterdam en geeft regelmatig lezingen over het belang van de Franse taal, op scholen en andere organisaties.
Mmmmm n=110. Mijn leraar wiskunde zei destijds dat journalisten statistiek zouden moeten krijgen op school. De koppen in de krant (en op weblogs) zouden er heel anders uitzien.
Bruni is trouwens de eerste paar jaar nog Italiaans als ik me niet vergis en is dus buiten mededinging
Wijsneus! Er staat overigens: volgens de stemmende lezers van Parijsblog. Hoeveel nuance wil je hebben?
Bruni is vorige zomer genaturaliseerd tot Française en zal inmiddels haar paspoort ook wel binnen hebben.
Het is een drama van grote omvang. Een blog waarvan je denkt dat er alleen zaken op Hoog Niveau worden besproken, waar foutloos wordt geschreven want onslordig gedacht, waar je kortom een oase van cultuur en ontwikkeling aantreft. En juist daar, uitgerekend daar is er dan een poll die uitloopt op een drama. Zidane, een ..eh....hoe heet zo'n ding...eh...voetballer wint met grote voorsprong. Dus niet la Reine du Cinema, niet eens feelgood actrice Audrey, niet fluisterepouse Carla, desnoods politica Simone Veil, allemaal niet ten faveure van een voetballer. Schokkend...
Ja, deze uitslag doet zeer als een kopstoot.
Simone
Zinedine? Zidane? Zizou? Wacht even, dus die man van deze kopstoot? Die is tegenwoordig de favoriete Fransman van dit cultureel en litterair verantwoord blog?
C'est ca... ik verhuis! Deze zomer nog! Naar Brussel (*), waar ze tenminste begrijpen dat niemand minder dan Jacques Brel natuurlijk de grootste Fransman aller tijden is!
Emile
(*) Inderdaad, vaste kijkbuiskinderen van dit blog mogen dit opvatten als een verhuisaankondiging.
Ja, en dan litterair met een t-tje minder natuurlijk... net zo makkelijk.
Emile, wat een mooie locatie, en best ook wel een beetje behoorlijk fotogeniek. Dalida zong ooit Il pleut sur Bruxelles, maar dat was niet zozeer een weerberichtje alswel een ode aan de grote Brel.
Enne: litteratuur mag volgens mij ook met twee t's maar altijd zonder tussen-n.