Weg bij de GPD
Wellicht vraagt u zich af waarom u mijn verhalen al geruime tijd niet of nauwelijks in uw regionale krant hebt zien staan. Dat zit zo: ik ben weggestuurd bij de GPD, omdat ik de afgelopen maanden te weinig geproduceerd zou hebben, in verband met de werkzaamheden aan In Parijs. Per e-mail heeft financieel directeur Luut Stallinga mij half juli te verstaan gegeven dat de samenwerking die vier jaar geduurd heeft, per 1 september ten einde zou komen. Dat gebeurde zonder voorafgaande waarschuwing dat ik onvoldoende verhalen leverde. De GPD heeft buiten mij om een opvolger gezocht die me in dezelfde mail gepresenteerd werd. Een contract op basis waarvan ik tot 1 januari voor de GPD werk, is genegeerd.
Ik heb vier mooie jaren gehad bij de GPD, heb op plezierige wijze samengewerkt met veel redacteuren en kan slechts zeggen dat ik deze weinig chique manier van afscheid nemen, betreur.
Ik heb vier mooie jaren gehad bij de GPD, heb op plezierige wijze samengewerkt met veel redacteuren en kan slechts zeggen dat ik deze weinig chique manier van afscheid nemen, betreur.
Labels: huishoudelijk, media
Nou das mooi kut Olivier. Succes ermee.
Misschien dat je een mooi artikel kan schrijven over waarom in godsnaam de hele Franse politiek achter Roman Polanski is gaan staan terwijl die toch echt een minderjarig meisje heeft misbruikt. Daar snap ik nou echt helemaal niks van.
Goed idee Qstel!
Verder vind ik het maar raar dat ze een contract negeren. Ik vraag me dan ook af of je je zomaar moet laten afpoeieren of dat je rechtshulp moet zoeken en een gouden handdruk moet eisen...
Ha Luut Stallinga, ah die kennen we hiervan: http://tweakers.net/nieuws/62075/gpd-wijt-interne-beveiligingsfout-aan-hackers.html
Toch jammer.
--vincent
Het was paarlen voor de zwijnen, of een vlag op een modderschuit. Voor nu: een optimistische blik vooruit en voortbouwen op het succes van je boek!
Hoewel begrijpelijk is het ook niet chique om zo de vuile was buiten te hangen natuurlijk. Maar goed, alles komt goed!
René, ik heb een tijdlang overwogen of ik het naar buiten moet brengen of niet, en heb besloten dat wel te doen, omdat ik het ietwat hypocriet vind dat journalisten altijd op zoek zijn naar wat er nu echt gebeurt en vervolgens zelf vaak geheimzinnig doen over hun zaken. Sommige lezers vragen mij waarom ze mijn verhalen niet meer lezen in het Haarlems Dagblad, de Gelderlander of Het Parool. Ik vind dat ik ze daarop eerlijk antwoord kan geven, zonder in onnodige details te treden.
Dit bericht is uitdrukkelijk geen poging tot natrappen, het is niet meer dan een verklaring die ik voor mijn gevoel aan trouwe lezers verschuldigd ben.
Met Roman Polanski bemoei ik me voor het FD maar even niet en verdere details over het contract zal ik om bovengenoemde reden niet geven.
En merci Stefan.