Nieuws: Chirac zou op dit moment in Frankrijk kunnen zijn

Journalisten maken (mede) door de tijdsdruk fouten, net als de meeste andere mensen overigens.
Misschien weinig prikkelend om een bericht met een dooddoener te beginnen, maar dat acht ik toch noodzakelijk voordat ik de nodige kritiek uit op mijn collega's van Le Figaro. Bij liefst drie artikels in de editie van vandaag fronste ik mijn wenkbrauwen op dermate hevige wijze, dat een post op mijn weblog me gerechtvaardigd lijkt.

Allereerst een verhaal over het dalende aantal verkeersdoden in Frankrijk. Dat komt dit jaar waarschijnlijk voor het eerst onder de 5000, nadat het begin jaren zeventig op 16000 per jaar lag. De auteur merkt op dat voorzichtigheid gewenst blijft, met als argument dat er tijdens het kerstweekend toch weer tien doden te betreuren vielen.
Uiteraard is iedere verkeersdode er één teveel (als ik toch dooddoeners strooi...), maar desalniettemin lijkt me tien doden een erg 'goed resultaat'. Op twee avonden waarop mensen traditioneel veel drinken en laat naar huis terugkeren, lag het aantal doden op vijf per dag, terwijl het dagelijks gemiddelde over een heel jaar bij vijfduizend doden nog steeds meer dan dertien is.

Punt twee. Ik las een stukje over het plan om de gegevens van belastingdossiers en die van arbeidsbureaus te koppelen om de fraude tegen te gaan. Vooral zwartwerkers moeten op die wijze worden aangepakt. Dat lijkt me niet bijzonder inhumaan: zwartwerk is onvriendelijk ten opzichte van niet bijklussende uitkeringsgerechtigden en het bespaarde geld kan gebruikt worden voor nuttig beleid. Toch vinden de Franse vakbonden dat zo'n maatregel leidt tot de 'stigmatisering van de werkloze'. Interessante kwestie, maar daar gaat het me nu even niet om.
Ik vraag me af hoe je zwartwerk kunt opsporen door middel van het raadplegen van belastingdossiers. Een zwartwerker geeft zijn activiteiten per defenitie niet op aan de belastingdienst, of vergis ik me? Daar zegt het artikel helaas niets over, waardoor ik na lezing met meer vragen zat dan toen ik daaraan begon.

Het derde voorbeeld is het leukste. Ik las dit korte stukje:

Serbie. Le général Ratko Mladic et d'autres personnes recherchées par le Tribunal pénal international pour l'ex-Yougoslavie (TPIY) pourraient se trouver en Serbie, sans que les autorités puissent les localiser dans l'immédiat. Sur les 161 personnes inculpées par le TPIY de La Haye, six sont toujours en fuite.

Servië. Generaal Ratko Mladic en andere mensen die gezocht worden door het Joegoslavië-tribunaal zouden zich in Servië kunnen bevinden, zonder dat de autoriteiten hen direct kunnen localiseren. Van de 161 mensen die het tribunaal in Den Haag beschuldigde, zijn er zes nog steeds op de vlucht.

Ongeveer even groot nieuws zou zijn: Jacques Chirac zou zich op dit moment in Frankrijk kunnen bevinden, zonder dat de autoriteiten precies weten waar. Chirac is president van Frankrijk.

Lezers, in geval van tegenstrijdigheden of onduidelijkheden in mijn artikels of weblogberichten: schroomt niet mij een medogenloze reactie te sturen.