Vergissing van de bank / Romeinse put

De dag is nog jong en ik heb al twee artikels doorgestuurd, hardgelopen in de Jardin du Luxembourg (goede voornemens...) en twee leuke momentjes meegemaakt. Begon elke dag maar zo voortvarend.

Het eerste momentje deed me denken aan dit bericht: een geldautomaat in Noord-Frankrijk was vlak voor kerst verkeerd opgevuld en gaf biljetten van vijftig in plaats van twintig (en andersom). Het nieuwtje verspreidde zich snel, waarna er uren lang vijftigjes gepind werden en twintigjes afgeschreven. De naastgelegen bar registreerde een topomzet, vooral drank en gokspelletjes. De bank wil het geld alsnog van de rekeningen van de klanten halen, maar staat er volgens experts slecht voor: eigen schuld.
Zoveel geluk als de Noord-Fransen had ik niet vandaag. Wel pinde ik twee keer driehonderd euro (maximum bedrag) van mijn Nederlandse rekening om die op mijn Franse te zetten. Bij het storten bleek - na drie keer natellen - dat de automaat me 610 euro gegeven had: een vriendelijke compensatie voor alle schandalige kosten die ze hier vragen voor het 'recht' om mijn geld bij hun achter te laten.

Het tweede momentje had iets meer chaleur humaine. In het trappenhuis liep ik mijn huisbaas, een vriendelijke oudere man, tegen het lijf en maakte een aardig praatje met hem. Sinds ik hier vier maanden geleden kwam wonen, wil ik al weten hoe oud het pand is waarin mijn appartement (foto) zich bevindt en meneer Michel maakte een eind aan de spanning: het is gebouwd in de zeventiende eeuw. Maar de buurt, Quartier Latin, is natuurlijk nog veel ouder. Hijzelf had tientallen jaren geleden veel restauratiewerk verricht, waarbij hij een Romeinse put had ontdekt onder het gebouw. Hij wist nog veel meer interessants over de buurt te vertellen. Ik moest maar eens met hem lunchen: misschien kunnen we het dan meteen over de huurprijs hebben...