Juppé in de problemen; Napoleon niet in het parlement
Erg spannend waren de Franse parlementsverkiezingen afgelopen zondag niet en zullen ze aanstaande zondag ook niet zijn. De presidentsverkiezing was de élection reine, de huidige kiesronde komt als mosterd na de maaltijd. Het Franse districtenstelsel waarin een partij met 40 procent van de stemmen 80 procent van de zetels lijkt te veroveren, kan bovendien wel een likje verf gebruiken, dunkt me.
Het aardige van de verkiezingen in een districtenstelsel is evenwel dat je 577 miniverkiezingen hebt, met af en toe interessante lokale gevechten om een plek in de Assemblée Nationale. Zo is milieuminister en oud-premier Alain Juppé, die de laatste dagen regelmatig op de fiets gesignaleerd is, in de problemen in Bordeaux, waar hij ook burgemeester is. Zijn linkse tegenkandidaat maakt een goede kans op de overwinning, waarna Juppé zou moeten aftreden als minister.
Terzijde: ik vind het überhaupt vreemd dat elf ministers, onder wie de premier, deelnemen aan de parlementsverkiezingen. In Frankrijk is het niet ongebruikelijk dat je burgemeester bent van een belangrijke stad, minister, volksvertegenwoordiger, regionaal leider en partijleider (dat was Sarkozy voordat hij president werd). De zetel van een minister wordt ingenomen door een plaatsvervanger, 'uit respect' voor de scheiding tussen de uitvoerende en de wetgevende macht.
Links en rechts hebben in het verleden geageerd tegen de 'opeenstapeling van mandaten'. Ségolène Royal zag als voorzitter van de regio Poitou-Charentes af van de strijd voor een zetel, maar de regering van François Fillon en president Nicolas Sarkozy geeft niet bepaald het goede voorbeeld. Juppé zal zich trouwens nog voor de kop slaan als hij zijn ministerie zou moeten inleveren.
Nog aardiger: Napoleon heeft een poging gedaan weer mee te spreken in Frankrijk. Dat wil zeggen: Charles Napoleon, een verre achterneef van de kleine keizer (drie centimeter groter dan Sarko, dat wel).
Charles Napoleon, die ik een paar jaar geleden voor Elsevier interviewde op Bonapartes geboorte-eiland Corsica, is veel langer dan Sarko en Napo, zo'n 1,90 meter. Hij is een charismatische man, vindt zichzelf realistisch-links en sloot zich aan bij de middenbeweging MoDem van François Bayrou.
Het gemeenteraadslid van de eilandhoofdstad Ajaccio probeerde in een Napomobile de harten te winnen van de kiezers in het district... Fontainebleau, waar - toeval of niet - een groot kasteel staat waar zijn beroemde voorvader graag vertoefde.
Toen ik hem interviewde zei de nazaat al dat hij meer ambities had dan verkeespleintjes aanleggen in de gemeente Ajaccio. Op Corsica is het bonapartisme overigens nog steeds een stroming waar diverse politici zich op beroepen, maar dat zijn tegenstanders van Charles.
Maar helaas, trois fois hélas voor Napo. Ook hij werd slachtoffer van de blauwe golf die Frankrijk overspoelde. Twee rechtse kandidaten eindigden voor hem, waardoor hij niet mee mag doen aan de tweede ronde.
Erg jammer voor mij ook, want ik had graag nog een reportage gemaakt over Napoleon op campagne in de Napomobile (ik kon geen foto vinden). Schrale troost: ik vermoed dat hij volgend wel weer ergens opduikt bij de gemeenteraadsverkiezingen. Het liefst uiteraard in Napomobile.
(foto Reuters uit Libération en illustratie van de campagnesite www.charlesnapoleon.com)
Terzijde: ik vind het überhaupt vreemd dat elf ministers, onder wie de premier, deelnemen aan de parlementsverkiezingen. In Frankrijk is het niet ongebruikelijk dat je burgemeester bent van een belangrijke stad, minister, volksvertegenwoordiger, regionaal leider en partijleider (dat was Sarkozy voordat hij president werd). De zetel van een minister wordt ingenomen door een plaatsvervanger, 'uit respect' voor de scheiding tussen de uitvoerende en de wetgevende macht.
Links en rechts hebben in het verleden geageerd tegen de 'opeenstapeling van mandaten'. Ségolène Royal zag als voorzitter van de regio Poitou-Charentes af van de strijd voor een zetel, maar de regering van François Fillon en president Nicolas Sarkozy geeft niet bepaald het goede voorbeeld. Juppé zal zich trouwens nog voor de kop slaan als hij zijn ministerie zou moeten inleveren.
Nog aardiger: Napoleon heeft een poging gedaan weer mee te spreken in Frankrijk. Dat wil zeggen: Charles Napoleon, een verre achterneef van de kleine keizer (drie centimeter groter dan Sarko, dat wel).Charles Napoleon, die ik een paar jaar geleden voor Elsevier interviewde op Bonapartes geboorte-eiland Corsica, is veel langer dan Sarko en Napo, zo'n 1,90 meter. Hij is een charismatische man, vindt zichzelf realistisch-links en sloot zich aan bij de middenbeweging MoDem van François Bayrou.
Het gemeenteraadslid van de eilandhoofdstad Ajaccio probeerde in een Napomobile de harten te winnen van de kiezers in het district... Fontainebleau, waar - toeval of niet - een groot kasteel staat waar zijn beroemde voorvader graag vertoefde.
Toen ik hem interviewde zei de nazaat al dat hij meer ambities had dan verkeespleintjes aanleggen in de gemeente Ajaccio. Op Corsica is het bonapartisme overigens nog steeds een stroming waar diverse politici zich op beroepen, maar dat zijn tegenstanders van Charles.
Maar helaas, trois fois hélas voor Napo. Ook hij werd slachtoffer van de blauwe golf die Frankrijk overspoelde. Twee rechtse kandidaten eindigden voor hem, waardoor hij niet mee mag doen aan de tweede ronde.
Erg jammer voor mij ook, want ik had graag nog een reportage gemaakt over Napoleon op campagne in de Napomobile (ik kon geen foto vinden). Schrale troost: ik vermoed dat hij volgend wel weer ergens opduikt bij de gemeenteraadsverkiezingen. Het liefst uiteraard in Napomobile.
(foto Reuters uit Libération en illustratie van de campagnesite www.charlesnapoleon.com)
Labels: verkiezingen
