Sarkozy aan de wodka? (2)

Geen commentaar, zegt het Elysée tegen uw correspondent

Het is een vreemde kwestie, de twijfelende en glimlachende Sarkozy tijdens een G8- persconferentie in het Duitse Heiligendamm. Zie dit eerdere bericht. Voor de volledigheid plaats ik hier het vervolg. Het gehijg houdt vrij snel op als hij eenmaal verslag doet van zijn ontmoeting met collega Vladimir Poetin. Hij drukt zich niet uit als een dronkaard, hoewel 'la journaliste' (de vermoorde kritische journaliste Anna Politkovskaja) wat vaag overkomt.
Wellicht wilde hij niet riskeren haar naam verkeerd uit te spreken. En hijgde hij omdat hij kwam aanrennen, trappen op moest, en even op adem moest komen. Zijn rare glimlach zou zijn te verklaren door een grap die Poetin hem net verteld had en die weer boven kwam. En zijn vraag Qu'est-ce que vous préférez, que je réponde aux questions? is gewoon wat onhandig. Het zou allemaal kunnen.
Dan blijft het vreemd dat deze conferentie donderdag plaatsvond, in aanwezigheid van tientallen journalisten, maar dat alleen het RTBF-journaal Le 12 minutes melding maakt van het vreemde gedrag van Sarko. Er zijn steeds meer aanwijzingen en voorbeelden dat de Franse pers zichzelf censureert, maar op zo'n grote schaal?
De RTBF was er overigens zelf niet bij. Ik belde ze net om even het en 't ander na te vragen. Zij kwamen de beelden vrijdag tegen bij het materiaal van EVN (Eurovisie), de samenwerkende publieke omroepen van Europa. Een redactielid garandeerde me dat er niets gemanipuleerd was, zoals bij de RTBF-aankondiging van het einde van België.
Op de site van de president valt op dat er beelden beschikbaar zijn van de meeste conferenties, maar niet van die van de G8. Ik heb zojuist ook maar even de persafdeling van het Elysée van Sarkozy gebeld, waar een dame van de persafdeling lachend zei: 'C'est sans commentaire'. Daar worden we ook niet veel wijzer van. Geen commentaar omdat ontkenning de zaak alleen maar pijnlijker maakt, of geen commentaar als stille bekentenis?
Rest nog de vraag of het erg zou zijn als Sarko inderdaad een borrel met Poetin heeft gedronken en daar even van bij moest komen. Om eerlijk te zijn vind ik het Sarko wel een menselijke touch geven die vaak ver te zoeken is. Bovendien kwam hij daarna nog goed uit zijn woorden. Aan de andere kant: moet je met zo'n geduchte gesprekspartner - naar eigen zeggen de laatste democraat sinds het overlijden van Gandhi - riskeren je volledige scherpte te verliezen door te drinken?
Ik ben benieuwd hoe jullie erover denken.