Now for our international competitor from Paris
En province (buiten Parijs) kun je het beter niet doen, maar in het buitenland ga ik tegenwoordig voor Parisien door. Dat levert best leuke reacties op. Mensen denken spontaan dat je gedistingeerd bent en dat soort zaken.Bijzonder gedistingeerd zie ik er hiernaast niet uit, maar enige waardering kreeg ik wel. Ik was bij de halve marathon van San Francisco, waarvoor ik mij in een opwelling had ingeschreven, namelijk de eerste niet-Noord-Amerikaan en de tweede buitenlander. 'And now for our international competitor from Paris, Michael (lang verhaal) van Beemen', klonk het bij de finish in het Golden Gate Park.
In het totaalklassement was ik overigens nummer 806, nog net voor een 71-jarige opa uit Sunnyvale, da's dan weer iets minder indrukwekkend, maar er waren wel bijna 6000 deelnemers.
Dit keer is het, anders dan vorig jaar in Parijs, ook nog eens verifieerbaar, kijk maar. Twintig minuten sneller dan vorig jaar. Als dat zich voortzet, loop ik over twee jaar een wereldrecord...
Labels: sport
Terwijl de fridge langzaam leegloopt, de echte party-animals hun laatste consumptiebonnen stukslaan en Emile zijn merkwaardige outfit omwisselt voor een pak van (toepasselijkerwijs) Comme des Garcons (weer us wat anders dan een rokje en cocosnoten-bh) en brogues van van Bommel (het hoeft heus niet altijd Frans te zijn) doet de Correspondent een onthullend boekje open over zijn sportieve avonturen over de oceaan. Het is indrukwekkend, Olivier. Al lijkt het me niet gewenst iemand van 71 'opa' te noemen. Zo iemand noemem ze in SF vast een age-challenged citizen. Maar verder enorm chapeau voor je conditie. Tijdens een noodzakelijke retraite in een Brabants oord deze week was ik al blij dat ik het rondje door het dorp van een kilometer of 2 overleefde. Om kwart over fucking 7begon het, iedere dag.
François, ik heb medelijden. Alhier verschijnt elke dag om kwart voor fucking 8 de schilder die een halfslachtige poging onderneemt om de schimmelplekken van de lekkages van de bovenbuurvrouw weg te werken (laat vooral je eigen fantasie niet aan het werk gaan in dit geval) en dat is al een hel, laat staan dat ik nog moet rennen ook.
Overigens heb ik bijna 9 jaar geleden mijn vrouw ontmoet in de eerder vermelde outfit: blonde pruik, kokosnoten, riet van onder - al mijn gezwets heeft een kern van waarheid, dat van jou toch ook? Enfin, kan het je van harte aanbevelen!
Emile, natuurlijk vertel ik niet de harde waarheid hier, die is namelijk dat op mijn gewone werkdagen (die ik niet hardlopend begin) de wekker reeds om half fuckerdefucking 6 gaat. Dat lijkt me iets te heftig om te melden.
Maar verder zijn er natuurlijk kernen van waarheid.
De onthulling over de herkomst van de cocosnoten- en rietkledingstijl is boeiend. Hij toont aan dat je echtgenote niet alleen heel erg leuk&mooi is maar ook tolerant&avontuurlijk. Die eerste kwalificaties ontleen ik aan de foto van haar die rond de jaarwissel op je site stond. Hij is weg, en in die zin is je website dus niet re- maar juist ont-vampt:-)
Proficiat met het behaalde resultaat! Ik doe het je niet na, denk ik. Nou ja, dat weet ik wel zeker eigenlijk!