Neelie Kroes: protectionisme even effectief als de Maginotlinie
Na Bolkestein en zijn vloedgolf van Poolse loodgieters doet nu ook Eurocommissaris Neelie Kroes (Concurrentie) een poging zich onbemind te maken in Frankrijk. In een toespraak in Parijs gisteren zei ze dat protectionisme zo ongeveer even veel helpt als de Maginotlinie.
Dat is een beladen onderwerp voor de Fransen, die beschikken over een buitengewoon historisch bewustzijn. Eind jaren twintig, begin jaren dertig liet de Franse minister van Oorlog André Maginot de dure verdedigingswerken aanleggen aan de grens met Duitsland om zijn land te beschermen tegen de destijds oorlogszuchtige oosterburen. In 1870 en 1914 hadden die Frankrijk pijnlijke nederlagen toegebracht.
In 1940 bleek de imposante verdedigingslinie echter gebouwd te zijn voor spek en bonen. De Duitsers vielen Frankrijk binnen via België, waar veel minder zwaar geschut de grens bewaakte. De Franse pers had het nieuwtje dit weekend nog niet opgepakt, maar ik kan me voorstellen dat Fransen niet zo blij zijn met deze vergelijking. Mijn leraar journalistiek Han van Gessel drukte me nog zo op het hart terughoudend te zijn met vergelijkingen met Hitler, Stalin of de Tweede Wereldoorlog, omdat die meestal grotesk zijn.
Hoewel Kroes Sarkozy's naam niet noemde in haar Parijse speech, was de booschap duidelijk gericht aan de Franse president. De man die in eigen land bij tegenstanders bekendstaat als 'ultraliberaal', gedraagt zich in de ogen van buitenlanders juist vaak als typisch Franse interventionist. Overheidssteun aan Alstom en bereidheid tot uitbreiding van het staatsaandeel in EADS (Airbus) zijn twee recente voorbeelden. Bovendien was het Sarko's initiatief de term 'vrije en ongehinderde concurrentie' uit het nieuwe EU-verdrag te halen.
Dat is een beladen onderwerp voor de Fransen, die beschikken over een buitengewoon historisch bewustzijn. Eind jaren twintig, begin jaren dertig liet de Franse minister van Oorlog André Maginot de dure verdedigingswerken aanleggen aan de grens met Duitsland om zijn land te beschermen tegen de destijds oorlogszuchtige oosterburen. In 1870 en 1914 hadden die Frankrijk pijnlijke nederlagen toegebracht.
In 1940 bleek de imposante verdedigingslinie echter gebouwd te zijn voor spek en bonen. De Duitsers vielen Frankrijk binnen via België, waar veel minder zwaar geschut de grens bewaakte. De Franse pers had het nieuwtje dit weekend nog niet opgepakt, maar ik kan me voorstellen dat Fransen niet zo blij zijn met deze vergelijking. Mijn leraar journalistiek Han van Gessel drukte me nog zo op het hart terughoudend te zijn met vergelijkingen met Hitler, Stalin of de Tweede Wereldoorlog, omdat die meestal grotesk zijn.
Hoewel Kroes Sarkozy's naam niet noemde in haar Parijse speech, was de booschap duidelijk gericht aan de Franse president. De man die in eigen land bij tegenstanders bekendstaat als 'ultraliberaal', gedraagt zich in de ogen van buitenlanders juist vaak als typisch Franse interventionist. Overheidssteun aan Alstom en bereidheid tot uitbreiding van het staatsaandeel in EADS (Airbus) zijn twee recente voorbeelden. Bovendien was het Sarko's initiatief de term 'vrije en ongehinderde concurrentie' uit het nieuwe EU-verdrag te halen.
Kroes wijst Sarko en zijn landgenoten op de positieve gevolgen van marktwerking en open grenzen, ook voor Frankrijk. Ik heb bij het Elysée nog om een reactie gevraagd, maar helaas waren de woordvoerders niet bereikbaar. Voor de regionale kranten van morgen schreef ik een bericht (als daar nog ruimte is, met alle aandacht voor Londen).
De vergelijking klópt ook niet: de Maginotlinie heeft precies gedaan waar hij voor bedoeld was (een directe aanval op Frankrijk via de oostgrens onmogelijk maken). Dat het vervolgens in België nogal is misgegaan, is weer een ander verhaal...
Kroes herhinnert ons eraan waarom Frankrijk en Nederland NEE hebben gestemd op de Europese grondwet in 2005.
Voor Fransen : te liberaal.
Voor Nederlanders : niet liberaal genoeg.
Dit, essentiële, verschil vinden we helaas nog steeds niet terug in de pers, waar vooral de nadruk wordt geleged op de overeenkomst tussen NL & F vwb de Europese Grondwet : het resultaat.
Waarschijnlijk willen Kroes cs Sarko's nieren proeven: is hij ècht -voor franse begrippen- liberaal of duikt-ie net zo snel als zijn voorganger Chirac in de franse gewoonte?
Ik ben het met Batave eens dat de redenen voor NL en F om 'NEE' te stemmen zeker niet gelijk zijn.
de Maginotlinie had doorgetrokken moeten worden tot aan de noordzee, dan had die effekt gehad. Dus voor mij klopt de vergelijking wel ;-).
Ik wil hier niet voor Frankrijk-apologeet gaan spelen, en ook geen historische discussie gaan opstarten, maar wèl even zeggen dat de Maginotlinie vooral slachtoffer is geweest van zijn eigen propaganda: het idee was voornamelijk om een directe aanval onmogelijk te maken, zodat het Franse leger in alle rust zou kunnen mobiliseren - niet om Frankrijk tegen alles en iedereen te beschermen. Dat imago heeft de linie vervolgens wel gekregen, maar dat doet aan de originele functie niets af. De generaals van het Franse leger hadden allemaal in 1914 van erg dichtbij meegemaakt dat een aanval door België tot de mogelijkheden behoorde...
Laat Neelie die al eerder klusjes geklaard heeft. Sarko maar eens even laten proefen dat het Franse gekonkel om de protectiegordijnen rondom Frankrijk gesloten te houden, niet altijd stand kan houden. Ik proef in het artikel van onze vriend van Breemen een duidelijke linkse tendens, en let wel LINKS heeft ons nooit ergens gebracht
Bij ons in het dorp woont een oude dronkaard, zo'n notoire vitrioolzeiker. Valt (verbaal, gelukkig, dat wel) zonder reden en volslagen onterecht eerlijke en oprechte mensen aan. Iedereen stoort zich eraan. Toen hij in het dorp kwam wonen stond iedereen voor hem open, gastvrij als we daar zijn. Inmiddels heeft hij geen vrienden meer en vitrioolzeikt hij in eenzaamheid tot hij sterft, overtuigd van zijn eigen gelijk. Zijn naam? Eric Château. What's in a name?