woensdag, april 14, 2010
zondag, april 11, 2010
woensdag, april 07, 2010
donderdag, april 01, 2010
Opnieuw bakt immigrant het beste stokbrood
Integratie bij de bakker. Twee jaar geleden maakte ik al eens een reportage over een bakker van Tunesische afkomst die destijds volgens de jury het lekkerste brood van Parijs bakte, vorige week werd bekend dat die eer dit jaar ten deel valt aan Djibril Bodian, geboren in Senegal en opgegroeid in le 9-3 (het departement Seine-Saint-Denis ten noorden van Parijs). Zijn bakkerij Grenier à Pain bevindt zich in Montmartre op de Rue des Abesses (hier). De bakker met het beste stokbrood van Parijs is een jaar lang hofleverancier van het Elysée. Meer in L'Express.
Foto: Antonio
Labels: dagelijks leven, integratie, voeding
woensdag, maart 31, 2010
Gainsbourg (vie héroïque)
Afgelopen maandag eindelijk Gainsbourg (vie héroïque) gezien, u weet wel, de film die mijn kapper David ertoe verleidde Venetiaans blonde lokken in te ruilen voor die van Laetitia Casta en die inmiddels ook in Nederland draait. Regisseur Joann Sfar voert het muzikale succes en Gainsbourgs obsessie voor mooie beroemde vrouwen (Juliette Gréco, Brigitte Bardot, Jane Birkin) vooral terug op wraak. Wraak op de Jodenster die hij moest dragen in zijn jeugd in Parijs en wraak op zijn tête de chou, zijn lelijke 'bloemkoolhoofd'. Sterk verhaal. Goede keus van de regisseur om niet uitputtend te willen zijn (we missen beroemde provocaties als "I said I want to fuck her" met Whitney Houston, Gainsbourg die de belastingdruk uitlegt door een biljet van 500 francs te verbranden en het liedje Lemon Incest, met dochtertje Charlotte). In plaats daarvan legt de regisseur de nadruk op de angsten van Gainsbourg en zijn eenzaamheid. Normale gesprekken heeft hij in de hele film eigenlijk alleen met een imaginaire dubbelganger met een megahaakneus. Hij is een soort slecht geweten die hem enerzijds succes brengt, maar dat ook helpt af te breken.
Mooie recensie bij Les Inrockuptibles, NRC slaat voor één keer de plank mis. Mijn oordeel: ****
Mooie recensie bij Les Inrockuptibles, NRC slaat voor één keer de plank mis. Mijn oordeel: ****
Labels: cinema, muziek, serge gainsbourg
Wat staat er op de foto? (89)
Lastig, maar de affiches kunnen helpen: in welk Frans stadje heb ik deze foto genomen?
Labels: fotoquiz
dinsdag, maart 30, 2010
Frans leren en rondleidingen
Twee sympathieke oud-medestudenten van de studie Frans aan de Universiteit van Amsterdam, Koen Gijzel en Loes Berkhout, zijn voor zichzelf begonnen. Koen geeft sinds kort met zijn bureau Koentact aan de Prinsengracht cursussen Nederlands voor Fransen en Frans voor Nederlanders en heeft 14 Franse werknemers van Air France weten te overtuigen de fijne kneepjes bij hem en zijn collega's te komen leren.
Terwijl hij dat doet, loopt Loes misschien net langs, met een groepje Fransen over de gracht. Geef het door aan Franse vrienden die Amsterdam bezoeken: nu eens niet (alleen) naar le coffee en het Rizjks, maar Amsterdam Autrement.
Labels: Franse taal, Nederland
Op campagne met Le Pen in Marignane
Jean-Marie Le Pen zingt uit volle borst de Marseillaise tijdens een bijeenkomst in Marignane. Foto: Olivier van Beemen
Hoewel er de afgelopen tijd niet zo veel op mijn blog is verschenen, heb ik weer hard gewerkt en veel door Frankrijk gereisd. Zo was ik twee weken geleden in de Provence voor een aantal verhalen, waaronder een reportage over de comeback van de bejaarde nationalist Jean-Marie Le Pen. Hier het verslag, dat anderhalve week geleden in het FD stond.
Le Pen (81): ‘Ik stop pas als de baas daarboven me tot zich roept’
Afgeschreven was het Front National van de hoogbejaarde Franse nationalist Jean-Marie Le Pen. Na verrassend hoge scores in de eerste ronde vorige week kwalificeerde de partij zich in 12 van de 22 Franse regio’s (exclusief overzee) voor de beslissende tweede ronde van morgen. Le Pen is een sterk verkiezingsmerk.
‘Misschien is het wel de laatste grote toespraak van Le Pen. En mijn zoon heeft hem nog nooit gezien’, zegt Marc Paganin, een zelfstandige ondernemer die terrassen aanlegt in Nice, ruim 150 kilometer verderop. Zijn zoon, een jaar of twaalf, wappert stralend met een Frans vlaggetje. ‘Wij houden van Jean-Marie Le Pen. Hij is een goede man’, zegt vader.
Hij is een van de pakweg vierhonderd fans donderdagavond in de volle zaal Saint-Exupéry in Marignane, een voorstad van Marseille waar Le Pen (81) zijn enige rally organiseert tussen de eerste en tweede ronde van de regionale verkiezingen. Le Pen is kandidaat in de regio Provence-Alpes-Côte d’Azur in het zuidoosten en kreeg afgelopen zondag ruim 20% van de stemmen, bijna eenderde meer dan de peilingen voorspelden. Zondag strijdt hij om de overwinning tegen een socialist en een kandidaat van de UMP, de rechtse partij van president Nicolas Sarkozy. Volgens de peilingen maakt de linkse kandidaat de beste kans op de overwinning, zoals in vrijwel alle andere regio’s in Frankrijk ook het geval is.
Le Pen was afgeschreven. Als gevolg van de zwakke resultaten bij de parlementsverkiezingen in 2007 kreeg zijn partij de campagnekosten destijds niet vergoed door de overheid, waardoor het Front National een schuld opliep van € 10 mln. Het te groot geworden partijkantoor werd te koop aangeboden, maar heeft in twee jaar nog steeds geen nieuwe eigenaar gevonden.
Met harde uitspraken over immigratie en een streng toelatingsbeleid voor asielzoekers had Sarkozy Le Pen overbodig gemaakt, daarover waren vriend en vijand het eens. Met een landelijk debat over de Franse identiteit wilde Sarkozy deze winter laten zien dat hij de zorgen over immigratie en islam van veel kiezers serieus nam.
‘Het debat over de nationale identiteit heeft als enige verdienste dat de Fransen er weer eens op gewezen zijn dat ze binnenkort niet meer thuis in eigen land zijn’, zegt Le Pen op het podium onder luid gejuich. Verzet tegen - in zijn woorden - massa-immigratie en de islamisering van Frankrijk blijft zijn stokpaardje. ‘Economisch is hij dan weer eens liberaal, dan juist weer protectionistisch. Dat maakt niet zo veel uit’, vindt toeschouwer Paganin. ‘Het gaat om de liefde voor Frankrijk.’
Anderhalf jaar geleden kondigde Le Pen aan dat hij in 2010 af zou zien van het voorzitterschap van de partij die hijzelf in 1972 oprichtte, maar een datum voor het partijcongres waar dat zou moeten gebeuren, staat nog niet gepland. Le Pen: ‘Iedere keer weer vragen ze me of het nu de laatste campagne is. Ik stop de strijd pas als de baas daarboven mij tot zich roept.’
Wanneer hij, bij leven of daarna, de fakkel van het partijleiderschap overdraagt, dan is dat mogelijk aan Bruno Gollnisch, een van de schaarse kopstukken die Le Pen de afgelopen decennia niet de rug toekeerde uit onvrede over diens almacht binnen de partij. In de regio Rhône-Alpes, met hoofdstad Lyon, kreeg hij 14% van de stemmen.
Maar de topfavoriet voor opvolging is Le Pens dochter Marine, die in Nord-Pas-de-Calais in het uiterste noorden van Frankrijk een bijna even hoog percentage scoorde als haar vader: 18%. Zij wil de leiding nog dit jaar overnemen van haar vader, maar kent de verhoudingen.
Menig Frans commentator ziet in de hoge scores van vader en dochter Le Pen een teken dat kiezers zich minder laten verleiden door de partij Front National, als wel door ‘het merk Le Pen’.
De mening van terrassenbouwer Paganin illustreert dat. Hij heeft eigenlijk een voorliefde voor Gollnisch, die volgens hem de talrijke dissidenten zou kunnen overtuigen terug te keren naar het FN, maar, zo zegt hij: ‘Marine Le Pen heeft haar achternaam mee en ze doet het heel goed in de media’.
Le Pen (81): ‘Ik stop pas als de baas daarboven me tot zich roept’
Afgeschreven was het Front National van de hoogbejaarde Franse nationalist Jean-Marie Le Pen. Na verrassend hoge scores in de eerste ronde vorige week kwalificeerde de partij zich in 12 van de 22 Franse regio’s (exclusief overzee) voor de beslissende tweede ronde van morgen. Le Pen is een sterk verkiezingsmerk.
‘Misschien is het wel de laatste grote toespraak van Le Pen. En mijn zoon heeft hem nog nooit gezien’, zegt Marc Paganin, een zelfstandige ondernemer die terrassen aanlegt in Nice, ruim 150 kilometer verderop. Zijn zoon, een jaar of twaalf, wappert stralend met een Frans vlaggetje. ‘Wij houden van Jean-Marie Le Pen. Hij is een goede man’, zegt vader.
Hij is een van de pakweg vierhonderd fans donderdagavond in de volle zaal Saint-Exupéry in Marignane, een voorstad van Marseille waar Le Pen (81) zijn enige rally organiseert tussen de eerste en tweede ronde van de regionale verkiezingen. Le Pen is kandidaat in de regio Provence-Alpes-Côte d’Azur in het zuidoosten en kreeg afgelopen zondag ruim 20% van de stemmen, bijna eenderde meer dan de peilingen voorspelden. Zondag strijdt hij om de overwinning tegen een socialist en een kandidaat van de UMP, de rechtse partij van president Nicolas Sarkozy. Volgens de peilingen maakt de linkse kandidaat de beste kans op de overwinning, zoals in vrijwel alle andere regio’s in Frankrijk ook het geval is.
Le Pen was afgeschreven. Als gevolg van de zwakke resultaten bij de parlementsverkiezingen in 2007 kreeg zijn partij de campagnekosten destijds niet vergoed door de overheid, waardoor het Front National een schuld opliep van € 10 mln. Het te groot geworden partijkantoor werd te koop aangeboden, maar heeft in twee jaar nog steeds geen nieuwe eigenaar gevonden.
Met harde uitspraken over immigratie en een streng toelatingsbeleid voor asielzoekers had Sarkozy Le Pen overbodig gemaakt, daarover waren vriend en vijand het eens. Met een landelijk debat over de Franse identiteit wilde Sarkozy deze winter laten zien dat hij de zorgen over immigratie en islam van veel kiezers serieus nam.
‘Het debat over de nationale identiteit heeft als enige verdienste dat de Fransen er weer eens op gewezen zijn dat ze binnenkort niet meer thuis in eigen land zijn’, zegt Le Pen op het podium onder luid gejuich. Verzet tegen - in zijn woorden - massa-immigratie en de islamisering van Frankrijk blijft zijn stokpaardje. ‘Economisch is hij dan weer eens liberaal, dan juist weer protectionistisch. Dat maakt niet zo veel uit’, vindt toeschouwer Paganin. ‘Het gaat om de liefde voor Frankrijk.’
Anderhalf jaar geleden kondigde Le Pen aan dat hij in 2010 af zou zien van het voorzitterschap van de partij die hijzelf in 1972 oprichtte, maar een datum voor het partijcongres waar dat zou moeten gebeuren, staat nog niet gepland. Le Pen: ‘Iedere keer weer vragen ze me of het nu de laatste campagne is. Ik stop de strijd pas als de baas daarboven mij tot zich roept.’
Wanneer hij, bij leven of daarna, de fakkel van het partijleiderschap overdraagt, dan is dat mogelijk aan Bruno Gollnisch, een van de schaarse kopstukken die Le Pen de afgelopen decennia niet de rug toekeerde uit onvrede over diens almacht binnen de partij. In de regio Rhône-Alpes, met hoofdstad Lyon, kreeg hij 14% van de stemmen.
Maar de topfavoriet voor opvolging is Le Pens dochter Marine, die in Nord-Pas-de-Calais in het uiterste noorden van Frankrijk een bijna even hoog percentage scoorde als haar vader: 18%. Zij wil de leiding nog dit jaar overnemen van haar vader, maar kent de verhoudingen.
Menig Frans commentator ziet in de hoge scores van vader en dochter Le Pen een teken dat kiezers zich minder laten verleiden door de partij Front National, als wel door ‘het merk Le Pen’.
De mening van terrassenbouwer Paganin illustreert dat. Hij heeft eigenlijk een voorliefde voor Gollnisch, die volgens hem de talrijke dissidenten zou kunnen overtuigen terug te keren naar het FN, maar, zo zegt hij: ‘Marine Le Pen heeft haar achternaam mee en ze doet het heel goed in de media’.
Hier het verslag van een bezoek aan het ouderlijk huis van Le Pen, drie jaar geleden in Bretagne.
Labels: Jean-Marie Le Pen
maandag, maart 29, 2010
Het Franse lied: Around the World op piano
Leuk, een pianoversie van megahit Around the World van Daft Punk. Mooi videoclip ook. Eerder gezien op Frogsmoke.
Labels: het Franse lied
Nieuwe website Elysée
Voorpagina Elysee.fr
Niet alleen de Volkskrant presenteert vandaag een nieuw uiterlijk, ook de website van president Sarkozy is geheel vernieuwd. De site met mooie, grote foto's van de president in actie, in binnen- en buitenland, vertoont onmiskenbare gelijkenis met die van (in elk geval in Frankrijk) populaire leider outre-Atlantique.
Sarkozy hoopt ongetwijfeld dat de site waarop te zien is hoe hij een bezoek brengt aan een fabriek in de Doubs, een koe aait op de landbouwbeurs en een eerbetoon brengt aan de kersverse Académicienne Simone Veil, zal bijdragen aan meer erkenning. Slechts 30% van de Fransen heeft nog vertrouwen in de president, een dieptepunt.
Labels: internet, Nicolas Sarkozy