Opwarmertje Ségo - Sarko

Op 2 mei gaan Ségolène Royal en Nicolas Sarkozy eindelijk tegen elkaar in debat. Frankrijk wacht al twaalf jaar op een direct debat tussen twee presidentskandidaten, omdat Jacques Chirac vijf jaar geleden weigerde te debatteren met Jean-Marie Le Pen, die verrassend in de tweede ronde stond. Het belooft een pittig gesprek te worden, kijk maar hoe het er in een gesprek in 1993 aan toe ging.

Ségolène Zidane...

...tegen Nicolas Materazzi

Twee kanten van het Kanaal

Ik was vrijdag in Londen voor een repo over de naar schatting 300.000 Fransen die hun geluk zoeken (en vaak vinden) aan de overzijde van het Kanaal. Met de hogenselheidstrein Eurostar is het slechts 2:35 uur rijden vanaf Parijs. Hoewel het Engelse wonder ook een keerzijde heeft, is het contrast tussen het Franse pessimisme en het Engelse optimisme groot. Dinsdag staat mijn verslag uit Londen in de kranten, lees in De Stentor mijn (ingekorte) verhaal over economische malaise in Noord-Frankrijk.

Londres m'appelle

Safia Feddag: wilt u 4,4 miljoen dollar?

Da's nog eens een aanbod. Als ik een mysterieuze Algerijnse die in Irak woont, help naar mijn land te komen, kan ik rekenen op een beloning van ruim 4 miljoen dollar. Safia Feddag, zo heet ze, bezit namelijk een koffer met 17,5 miljoen dollar, die ooit toebehoorde aan haar baas Hamboum Nizar, 'VN-commissaris in New York en minister van Buitenlandse Zaken in zijn land'. Lees zelf maar:

SALAM

Je me nommes FEDDAG Safia ,je suis de nationalité Algérienne et je vis en Irak. je suis dans ce pays depuis plus de 13 ans et j’était au service de monsieur Nizar Hamboum . J’avais pour rôle de veiller sur le bon fonctionnement de la résidence à Moussoul et à m’occuper de tout ce qui est comme factures et charges a régler .
J’étais en quelque sorte le majordome et j’avais connaissance de plusieurs choses que mon maître faisait et à quoi il était exposé.
Monsieur Nizar avait occupé plusieurs postes importants dans le pays et le monde entier. Il fut de 1993 à 1999, ambassadeur des nations unis a New York ; ministre des affaires étrangères et aussi député dans son pays. Il a été un membre influant dans la médiation des relations entre les Etats Unis et l’Irak dans les années 1980.
Il trouva la mort le vendredi 5 juillet 2003 à New York au centre commémoratif de cancer de Sloan-Kettering des suite d’une crise cardiaque. Mon maître m’avait demandé de suivre le dépôt dans une société de surveillance et de conservation de biens privés, d’un colis c’est a dire une malle qui contenait la somme de 17.500.000 dollars $ (dix sept millions cinq cent milles dollars Américains) .Il m’avait demandé d’effectuer ce dépôt à mon nom et lui en faire le rapport car il souhaitait une discrétion et la sécurité pour son bien.
Il m’a demandé de codifié le colis comme étant un bien familial pour les raisons de sécurité de ce fond et pour éviter des problèmes avec le gouvernement. Même la société n’est pas informée du contenu du colis car le colis a été codé comme un bien familial et donc privé.
Avant que la guerre n’éclate , mon maître m’a demandé de prendre immédiatement contact avec la société afin de faire sortir le colis du pays car cette somme était destinée pour des investissements a l’étranger.
Il souhaitait construire un hôtel en Arabie Saoudite. C’est après des renseignements auprès de la société qu’ils m’ont fait savoir qu’ils pouvaient faire mettre le colis dans un autre lieu mais cela se fera en Afrique ou se trouve leur base plus précisément en Cote d’ivoire.
J’ai remercié DIEU car pour moi cela était mieux et ce pays n’est pas très loin de mon pays l’Algérie et surtout il est en Afrique.
Je viens vers vous pour solliciter votre aide afin de m’aider à retirer cette malle de ce pays et de m’aider à quitter l’Irak pour votre pays. Je voudrais que vous sachez que ce que je fais n’est connu de personne ni même de sa famille car longtemps j’ai été a leur service et sous ce règne barbare qu’offre ce pays et je n’ai rien eu comme garantie pour ma vie et je suis fatigué de vivre en esclave toute ma vie.
Comme DIEU ne dort pas il a permit que ce bien soit en ma possession et que je sois la seul qui soit informer de son existence. Je voudrais que vous sachiez que l’aide que vous m’apporterez ne sera pas vain car j’ai prévu que pour votre aide vous recevrez 25% de la somme totale (17.500.000 $).Je détiens toutes les informations et les documents de l’existence de ce bien .
Je voudrais que vous me fassiez savoir si vous souhaitez me venir en aide afin que je vous communiques les informations sur ce bien et la société qui a la garde afin que vous entrez en contact avec eux pour qu’ils vous fassent parvenir le colis. Je voudrais que vous sachiez que c’est une société diplomatique et en leur donnant une adresse sûr ils vous livrerons le colis. Sachez que le certificat de dépôt ne porte pas de nom du bénéficiaire et qu’il sera facile pour vous de retirer ce colis car il suffira que vous vous présentez comme le bénéficiaire de ce colis.
Je voudrais que tout ce que je vous ai dis restes secret afin de garantir ma sécurité et la sécurité de ce bien . Pour plus de sécurité et de discrétion je souhaiterais que vous me contactez sur mon adresse électronique que voici. Merci de votre comprehension.

Ik ben in ieder geval niet de eerste die dit fraaie stukje proza ontvangt, kijk hier maar.

Nieuwe optrekje Jacques Chirac

Volgende maand moet Jacques Chirac verkassen, na 33 jaar lang de 'Paleizen van de Republiek' bewoond te hebben. Ik schreef er zojuist een stukje over voor de krant van morgen. Hier een filmpje van Le Figaro over zijn tijdelijke appartement op 3, Quai Voltaire, aan de linkeroever van de Seine, met uitzicht op het Louvre. 'Misschien iets te klein.'

De felbegeerde kiezers van Bayrou

Het stemgedrag de 6,8 miljoen kiezers van middenkandidaat François Bayrou is waarschijnlijk beslissend voor de overwinning van het Franse presidentschap. Gaan ze naar Ségolène Royal of toch naar Sarkozy. Hoewel hij geen stemadvies gaf, liet Bayrou gisteren tijdens een persconferentie doorschijnen dat hij meer opheeft met links dan met rechts. Ségo's programma is economisch niet zo verstandig, maar Sarko vindt hij maar eng en autoritair. Lees mijn verhaal in de kranten van vandaag, bijvoorbeeld in BN/De Stem.
Morgen zou hij in aanwezigheid van vertegenwoordigers van de regionale dagbladpers (de Franse helaas) in debat gaan met Royal, om te kijken waarover ze het eens kunnen worden. Sarkozy liet vandaag meteen even zien wat Bayrou precies bedoelde. Dat zegt Royal tenminste: volgens haar heeft Sarko namelijk uitgeoefend op de regionale pers om af te zien van zo'n debat, meldt Libération. A suivre.

Update, 14.27 Het debat tussen Bayrou en Royal vindt uiteindelijk zaterdag plaats, om 11 uur, en zal worden uitgezonden door i-Télé en LCI.

Franse reactie op overname ABN-Amro

Vol verbazing stelt Libération vast dat er nauwelijks geklaagd wordt aan Nederlandse zijde over de overname van ABN-Amro door Barclays. Een Fransman of Française in Nederland bewijst in een reactie wat voor 'n talenknobbel de Fransen hebben.

J'y suis moi aussi aux PaysBas. n'oublies pas de dire au monde que le taux de chomâge y est 2 fois plus bàs qu'en France et que les aides sociales pour chomeurs y sont bien plus importantes (équivalent RMI de 800 €, aides aux logements-APL communales, etc.). Ce n'est pas la même situation et donc ta comparaison est un peu maigre et pas transposable. Bedag (salut en Dutch), Lipez Mardi 24 Avril 2007 - 15:27

Franse stemwijzers (3)

Beetje laat, want de eerste ronde is voorbij, maar toch wil ik u deze culturele stemwijzer niet onthouden. Op basis van favoriete films, muziek en boeken krijg je een stemadvies. De uitkomst was bij mij nogal anders dan de adviezen gebaseerd op programmapunten, waarin ik steeds het dichtst zat bij Bayrou. Zie hier en hier.
Cultureel zit ik het dichtst bij José Bové, 40 procent overeenkomst, gevolgd door communiste Marie-George Buffet en jager Frédéric Nihous. Het geeft te denken... Van de kandidaten die nog in de race zijn, heb ik meer affiniteit met Royal (21 %) dan met Sarkozy (slechts 5%). Dat wordt voor mij geen avondje gezellig over films en boeken praten met Sarko. Ik ben benieuwd naar jullie kandidaten.

Einde lijkt nabij voor Jean-Marie Le Pen

Na het relatief middelmatige resultaat van Jean-Marie Le Pen (10,5 %) in de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen gisteren, lijkt het einde van een tijdperk nabij. Het is erg vreemd: hoewel ik uiteraard geen sympathie heb voor zijn denkbeelden, raak je op de een of andere manier gehecht aan het personage. Ik ben ervan overtuigd dat veel Fransen dat ook hebben, al zullen ze dat nooit zeggen. In de regionale kranten van morgen een analyse van de terugval van de leider van het Front National en op deze site een filmpje uit een betere FN-periode. Dat waren nog eens tijden, dat de blauw-wit-rode verlossers rechtstreeks uit de ruimte kwamen om Frankrijk en heel Europa, maar toch vooral Frankrijk te verlossen...

Eerste ronde Franse presidentsverkiezingen

Als gevolg van technische problemen bij mijn opdrachtgever GPD stonden de volgende verhalen mogelijk niet in uw regionale krant van vandaag. Niet getreurd, hier leest u ze alsnog: een analyse, een krantenoverzicht en een nieuwsbericht.

Fransen kiezen strategisch voor een klassiek links-rechtsduel
PARIJS (GPD) _ Even leek middenkandidaat François Bayrou in staat het politieke landschap in Frankrijk ingrijpend om te ploegen. Sommigen zagen de boerenzoon op zijn tractor rechtstreeks het presidentiële Elyséepaleis binnenrijden.
De Franse kiezer toonde gisteren in de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen een duidelijke voorkeur voor de kandidaten die de klassieke tegenstelling tussen rechts en links vertegenwoordigen, Nicolas Sarkozy (31 procent) en Ségolène Royal (26 procent). Beiden kregen in absolute aantallen twee keer meer stemmen dan hun voorgangers Jacques Chirac en Lionel Jospin in 2002. De brede coalitie die Bayrou voor ogen had, zal er ondanks diens goede resultaat van 18,5 procent dus hoogstwaarschijnlijk niet komen.
Vijf jaar geleden klaagde het Franse volk massaal dat er niets te kiezen viel in de tweede ronde, waartoe de rechts-extremist Jean-Marie Le Pen verrassend was doorgedrongen. Ook al was het enthousiasme voor de zittende president Chirac destijds gering, 82 procent stemde bij gebrek aan beter toch maar op hem.
Dat zal in de tweede ronde van 6 mei anders zijn. Hoewel Sarkozy tijdens de campagne af en toe knipoogde naar links en Royal een aantal maal naar rechts, bestaan er grote verschillen tussen hun verkiezingsprogramma’s.
Sarkozy wil minder ambtenaren, een versoepeling van de 35-urige werkweek, een strenger immigratiebeleid en lagere inkomensbelasting. Hij verwierf zich als minister van binnenlandse zaken een reputatie als streng ordehandhaver.
Royal wil de sterke rol van de overheid in stand houden. De staat moet een half miljoen banen creëren voor jongeren om de jeugdwerkloosheid van bijna een kwart terug te dringen. Een flexibel arbeidscontract, dat lijkt op het jongerencontract waartegen studenten vorig voorjaar succesvol in opstand kwamen, wordt afgeschaft en het minimumloon verhoogd tot 1500 euro bruto.
De kandidaten zijn erin geslaagd veel stemmen te winnen ten koste van extreem-rechts en -links. Sarkozy kondigde aan de kiezers één voor één weg te willen halen bij Le Pen, wat gezien diens relatief lage score van 10,5 procent geslaagd is. Sarkozy wil strengere regels voor gezinshereniging van immigranten en hij zal een ministerie van nationale identiteit en immigratie creëren, dat een aantal richtlijnen op moet stellen waaraan ‘nieuwe Fransen’ zich, net als de rest van het volk, dienen te houden.
Hoewel veel linkse kiezers tijdens de campagne scherpe kritiek uitten op Royal, leidde het traumatische verlies van Jospin in 2002 ertoe dat zij in de eerste ronde toch massaal strategisch hebben gestemd. Opnieuw deden er talrijke, vooral linkse splinterpartijtjes mee, maar die kregen dit maal aanzienlijk minder stemmen dan de vorige keer.
Royal wacht nu de zware taak de extreem-linkse en de centrumkiezers aan zich te binden. Dat is lastig, want de eerste groep beschouwt haar als te liberaal, terwijl een deel van de tweede groep haar juist als vertegenwoordiger ziet van ‘ouderwets links’.
De meest kansrijke tactiek voor Royal is te pogen de verkiezing te veranderen in een referendum voor of tegen Sarkozy, zoals ze de afgelopen weken al deed.
Sarkozy staat bekend als hardliner en provocateur, die het volk niet verenigt maar juist verdeelt. Royal, die wil dat alle kinderen in Frankrijk dezelfde kansen krijgen als haar eigen vier kinderen, probeert zich te positioneren als moeder van de Franse natie.

Franse kranten: ouderwets links-rechts
PARIJS (GPD) _ De Franse kranten stellen vandaag vast dat de kiezer een ouderwets duel wil tussen links en rechts, vertegenwoordigd door Ségolène Royal en Nicolas Sarkozy. Net als de politici was de pers in zijn nopjes over de hoge opkomst van 84,5 procent. Volgens ‘Le Monde’ heeft het volk een duidelijke keuze gemaakt, waar het trots op kan zijn.
,,Al maandenlang willen de Fransen een duel ‘Ségo’-‘Sarko’. Die krijgen ze en dat is maar goed ook”, schrijft de rechtse krant ‘Le Figaro’. De kiezers ,,kunnen nu de programma’s lezen zonder zich af te laten leiden door hun verbeelding of door exotische kandidaten. Ze kunnen meebeslissen over hun toekomst en die van hun kinderen.”
De linkse krant ‘Libération’ constateert opgelucht dat de vernedering van 2002, toen Le Pen zich kwalificeerde voor de tweede ronde, nu tenietgedaan is. De krant had zaterdag alvast een niet te missen stemadvies gegeven: ‘LINKS’ was de enige tekst op een witte voorpagina.
Libé, zoals de lezers hun krant liefkozend noemen, wil niet dat de tweede ronde verandert in een referendum over ‘de zeer rechtse’ Sarkozy, maar in een strijd tussen twee verschillende programma’s. Het programma waarin ,,de zwakken gerustgesteld worden en de sterken geïntimideerd” moet dan zegevieren.
‘Le Parisien’ noemt middenkandidaat François Bayrou de arbiter van het duel. Hoewel Sarkozy iets betere papieren heeft, is de tweede ronde nog volledig open.

Franse presidentschap tussen ‘Ségo’ en ‘Sarko’
PARIJS (GPD) _ Nicolas Sarkozy en Ségolène Royal zijn de overtuigende winnaars van de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezing en gaan door naar de beslissende tweede ronde over twee weken. De rechtse kandidaat kreeg 31 procent van de stemmen, zijn socialistische rivale kwam tot 26 procent.
Middenkandidaat François Bayrou behaalde 18,5 procent. Hij gaf gisteravond nog geen stemadvies voor de tweede ronde, waarin het stemgedrag van zijn kiezers wel eens de doorslag zou kunnen geven.
Rechts-extremist Jean-Marie Le Pen van het Front National lijkt op zijn 78ste eindelijk uitgerangeerd. Hij kwam niet verder dan 10,5 procent, zijn minste resultaat sinds 1974. Vijf jaar geleden kwalificeerde hij zich nog verrassend voor de beslissende tweede ronde.
De democratie beleefde een goede dag gisteren in Frankrijk, met een historisch hoge opkomst van 84,5 procent van de stemgerechtigden, een record sinds 1965. Dat is 13 procent meer dan in 2002, toen sprake was van een historisch dieptepunt. De scores van de kleine partijen zoals de trotskisten, communisten, groenen en jagers, vielen dit keer tegen, maximaal 4 procent.
Sarkozy is de grote favoriet voor de overwinning. Hij ging aan kop in alle peilingen van gisteravond, met een score tussen 52 en 54 procent, tegen Royal 46 à 48 procent.
,,De overwinning is mogelijk. Ik heb u nodig”, zei Royal. Ze riep de kiezers op die in de in de eerste ronde niet op haar stemden, dat nu wel te doen. Die moeten stemmen op ,,een vrije vrouw, die niet geleid wordt door een clan, een belangengroep of een financiële instelling.
Sarkozy zei gisteren een ‘gebroederlijk Frankrijk’ op te willen bouwen. ,,Ik nodig alle Fransen uit, van welke afkomst, religie of partij dan ook, om zich met mij te verenigen.”
Bayrou vindt dat zijn goede resultaat betekent dat de Franse politiek ingrijpend is veranderd en dat het politieke centrum nu definitief op de kaart staat. Le Pen was bijzonder teleurgesteld dat de kiezer had aangekondigd verandering te willen, maar vervolgens toch op de ‘partijen van de macht’ stemde. Wel was hij tevreden dat veel kandidaten in zijn ogen zijn ideeën hebben overgenomen.
Vooral in het socialistische kamp is het goede resultaat uitbundig ontvangen. Bij de vorige verkiezing kwam de linkse kandidaat Lionel Jospin niet verder dan 16 procent, waardoor hij de eerste ronde niet overleefde.
Veel Fransen rekenden al maandenlang op een tweede ronde tussen Royal en Sarkozy, ‘Ségo’ en ‘Sarko’, maar de onzekerheid was de afgelopen weken toch toegenomen als gevolg van de sterke opkomst in de peilingen van Bayrou. Ook zei ongeveer eenderde van de kiezers twee dagen voor de verkiezingen nog niet zeker te zijn van hun keuze, wat ook bijdroeg aan de spanning.
Anderhalf miljoen Fransen mochten voor het eerst stemmen op computers, merendeels geleverd door het Nederlandse bedrijf Nedap. Problemen met de aansluiting leidden in onder meer de noordelijke stad Reims tot lange wachttijden. Veel kiezers zeiden te denken dat de machines fraudegevoelig zijn.
Overal in het land bleef het rustig tijdens de verkiezingen. In de havenstad Saint-Nazaire stierf een 93-jarige vrouw in het stemhokje. Er werd een natuurlijke dood vastgesteld.

Stemadvies voor de tweede ronde

In Frankrijk bestaat de gewoonte dat uitgeschakelde kandidaten hun kiezers een stemadvies geven voor de tweede ronde. Een overzicht:
Middenkandidaat François Bayrou (19%) heeft zich nog niet uitgesproken. Hij flirtte de laatste weken vaker met links dan met rechts, maar hoort traditioneel bij het rechtse kamp.
Nationalist Jean-Marie Le Pen (11%) zal tijdens zijn optocht van 1 mei, wanneer hij zoals ieder jaar zijn eer betuigt aan Jeanne d'Arc, bekendmaken of hij een stemadvies geeft.
De trotskistische postbode Olivier Besancenot (4%) wil 'rechts verslaan, zowel op straat als in de stembus'.
Patriot Philippe de Villiers (2,5%) vindt dat hij geen eigenaar is van de stemmen van zijn kiezers.
Communist Marie-George Buffet (2%) roept haar kiezers op om Royal te stemmen.
Net als de Groene Dominique Voynet (1,5%).
En de tweede trotskist Arlette Laguiller (1,5%).
Jager Frédéric Nihous (1,5%), die erg baalt dat hij net iets minder stemmen heeft dan de Groenen, weet het nog niet.
Andersglobalist José Bové (1,5%) wil dat rechts verslagen wordt.
Niemand nam de moeite deze vraag te stellen aan de derde trotskist Gérard Schivardi (0,3%).

Ségo - Sarko

U heeft het inmiddels natuurlijk allemaal gezien of gehoord: het duel met als inzet het Franse presidentschap gaat over twee weken tussen Ségolène Royal (25%) tegen Nicolas Sarkozy (31%). François Bayrou haalde een respectabele 18 procent en Jean-Marie Le Pen viel tegen met 11 procent. In een eerste peiling deze avond voor de tweede ronde staat Sarkozy vrij ruim voor op Royal, 54% tegen 46%.
Morgen in de regionale kranten nieuws, een analyse en portretjes van de twee winnaars van de eerste ronde. Mijn voorspelling van ruim een jaar geleden kan overigens nog waarheid worden.

Eerste exit-polls wijzen op nek-aan-nekrace Sarkozy - Royal

Sarko: 26,5 % tegen Ségo 26 % blijkt op een Zwitserse site. In Frankrijk mogen de eerste resultaten pas om acht uur bekend worden, omdat er tot die tijd nog mensen stemmen.

Een ander bureau zegt 27,5 % voor Sarko, 26 % voor Ségo, 17 % voor Le Pen en Bayrou viel toch iets tegen met 16 %.

Ook Andorra krijgt nieuw staatshoofd

In afwachting van de eerste resultaten van de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen nog maar een trivium: veel niet-Fransen kijken uiteraard nieuwsgierig mee wie de nieuwe president wordt, maar één land is nog net iets geïnteresseerder dan de rest. De inwoners van Andorra vragen zich namelijk af wie hun nieuwe 'co-prins' wordt. De Franse president is samen met de bisschop van het Catalaanse Urgell het staatshoofd van bergstaatje tussen Frankrijk en Spanje. Zelf mogen de bewoners van de ministaat niet meestemmen.

Recordopkomst in Frankrijk

Volgens een peiling zou de opkomst in Frankrijk 87 procent kunnen zijn, hoger dan ooit in de eerste ronde van de presidentsverkiezingen tijdens de Vijfde Republiek (sinds 1958). Lange rijen vormden zich voor de stembureaus. Tot nu toe was de hoogste opkomst in 1965, ruim 84 procent. 2002 was een dieptepunt met nog geen 72 procent.

Zweven in het stemhokje

Er werd vandaag tot het allerlaatste moment gezweefd rond en zelfs in de Franse stemhokjes. Ik sprak zojuist een vriendin die een paar weken geleden nog vrij overtuigd was van haar keuze voor François Bayrou. Achter het gordijn stopte ze zijn kaartje in de envelop, begon toch te twijfelen, haalde het eruit en koos voor Nicolas Sarkozy. Later op de dag had ze daar weer enigszins spijt van, waarop ze een vriendin belde die met hetzelfde dilemma zat. Ze stelde haar voor Bayrou te stemmen, zodat ze allebei een halve stem uit zouden brengen op beiden. Aldus geschiedde.
Rond 18.30 worden de eerste exit-polls verwacht, terwijl de stembus in veel grote steden nog tot 20 uur open is.

Verkiezingen in Frankrijk begonnen

Frankrijk heeft net als Nederland nog enkele resten van een koloniaal imperium. In Saint-Pierre-et-Miquelon, voor de Canadese kust, zijn de presidentsverkiezingen vandaag als eerst begonnen. Dat u het maar weet. In totaal mogen ruim een miljoen Fransen in overzeese gebieden en verre streken in het buitenland vandaag stemmen. Morgen gaan de Fransen in la Métropôle, op het vasteland, naar de stembus.

Zweven door Jardin du Luxembourg

Een op de drie Franse kiezers weet nog steeds niet welke van de twaalf kandidaten voor het presidentschap op hun stem kan rekenen. Vooral de sympathisanten van François Bayrou kunnen volgens peilingen nog alle kanten op.
Gisteren ging ik op zoek naar de zwevende kiezer en aangezien ik nog veel andere dingen te doen had, besloot ik me naar de Jardin du Luxembourg te begeven. Dat fraaie stadspark ligt op vijf minuten van mijn huis.
Ze waren niet moeilijk te vinden, de zwevers. Ongeveer de helft van het twintigtal mensen dat ik kort interviewde, beschouwde zichzelf als zodanig. Sarkozy of Royal? Bové of Besancenot? Bayrou of blanco? Royal of Voynet? Voor velen kon het twee dagen voor de verkiezingen nog alle kanten op.
Uiteraard is mijn vragenrondje weinig representatief voor de Franse bevolking, maar toch viel me op dat rechtse kiezers zekerder van hun zaak waren dan linkse. Op links is dan ook keuze te over: drie trotskisten, een communist, een andersglobalist, een Groene en een socialist.
Zelfs de jagerskandidaat, groot voorstander van meer publieke dienstverlening op het platteland, wordt wel eens als links bestempeld. En middenkandidaat Bayrou is in zekere zin te vergelijken met onze sociaal-democraten. Tel daarbij op dat Sarkozy de laatste tijd steeds bozer is over de winsten van de grote bazen van de Franse beurs (CAC40) en dat hij voorstander is van overheidsingrijpen als bedrijven in gevaar zijn en je kunt bij zijn rechtse gehalte ook wel enkele vragen stellen.
Bon, Ik dwaal af. Lees mijn verslag onder meer in de PZC.

Milan Baros racist?

Milan Baros, de man van de gelijkmaker in de legendarische EK-wedstrijd Nederland-Tsjechië (2-3) in 2004, wordt beschuldigd van racisme. Hij speelt tegenwoordig voor Olympique Lyon en maakte, zo lijkt het, duidelijk dat zijn zwarte tegenstander van Stade Rennes, Stéphane M'Bia, niet zo fris rook. Het ziet er niet bijster vriendelijk uit. Volgens Lyon wilde de Tsjech, die nog niet zo goed Frans spreekt, duidelijk maken dat hij wel erg strak gedekt werd door de Kameroenees. Oordeel zelf.

Belangrijke vragen

Hoe staan de beruchte Franse voorsteden ervoor? Hier
Val d'Argent in Argenteuil. Foto: Olivier van Beemen

Voilà. Enkele sleutelkwesties binnen de Franse verkiezingen met antwoorden in links. Die leiden naar verhalen die ik de afgelopen tijd schreef.

• Wie krijgt Frankrijk weer op de rails en wat zijn de obstakels?
• Is Frankrijk te hervormen? Oud-premier Alain Juppé antwoordt.
• Hoe gaat het nu met de voorsteden?
• Wat vindt de vrouwelijke kiezer?
  
• Hoe machtig is de Franse president?
  
• Wat kost dat, zo'n president in het Elysée?
• Moet Chirac eigenlijk nog voor de rechter verschijnen als hij geen president meer is?
• En de belangrijkste: stemmen we op jager Frédéric Nihous of toch op trotskiste Arlette Laguiller?

Wat staat er op de foto? (29)

Foto: Olivier van Beemen

Recentelijk werd ik wakker in een goedkoop hotel met uitzicht op dit redelijk imposante station. Welke? Spelregels en prijs: hier.

Eerdere foto's:

foto 28 / foto 27 / foto 26 / foto 25 / foto 24 / foto 23 / foto 22 / foto 21 / foto 20 / foto 19 / foto 18 / foto 17 / foto 16 / foto 15 / foto 14 / foto 13 / foto 12 / foto 11 / foto 10 / foto 9 / foto 8 / foto 7 / foto 6 / foto 5 / foto 4 / foto 3 / foto 2 / foto 1

Zweten in het stemhok

In de serie verkiezingstrivia presenteer ik dit maal: de weersverwachting voor Parijs aanstaande zondag, de dag van de eerste ronde van de presidentsverkiezingen.

In Parijs wordt het... zonnig en warm met maxima van 26 graden en een neerslagkans van 30 procent.

In Nederland is dat gunstig voor links, als ik de goeroes die daarover gaan mag geloven. Vooral christen-democraten zouden door weer en wind gaan om hun stem te laten horen, terwijl een bui voor links vaker een te groot obstakel zou zijn om naar het stemlokaal te komen. Dat zou dus goed nieuws kunnen zijn voor Ségolène Royal.

Kennistest Franse verkiezingen

Test je kennis van de Franse politiek op de site van The Economist. Ik faalde op de bijnaam van Ségolène Royal, maar mag met 9 uit 10 hopelijk toch de verkiezingen verslaan.

En nog een herinnering aan het debat over de Franse verkiezingen vanavond in Amsterdam.

Presidentiële lingerie

Reclamecampagne van lingeriemerk Triumph

Maakt een vrouw eindelijk een goede kans op het Franse presidentschap, krijg je dit... Lingeriemerk Triumph start een seksistische reclamecampagne. Dat vindt de feministische organisatie La Meute tenminste. Een woordvoerster is er niet blij mee dat Triumph de vocabulaire van de politiek gebruikt om ondergoed te verkopen.
De betekenis van de linkerslogan: eindelijk een goed ondersteunde kandidatuur (bh is in het Frans soutien-gorge). De rechter is lastiger te vertalen. Het is iets als Met mij komt iedereen opdagen. Daarbij moet je weten dat Fransen nooit opkomstcijfers publiceren, maar thuisblijfcijfers: abstention. Tussen haakjes: deze negatieve benadering is vast veelzeggend, maar dat is een ander bericht. Ter zake: abstention lijkt erg op abstinence: (seksuele) onthouding.

Zwarte president

Ségolène Royal maakt als eerste vrouw dit jaar een goede kans op het Franse presidentschap, maar een serieuze zwarte of Arabische kandidaat is er nog niet geweest. De zwarte belangenvereniging CRAN laat zien hoe de presidentskandidaten eruit zouden zien als ze zwart waren geweest.

Dinosaurussen te koop

Eenmaal, andermaal, verkocht: een wolharige neushoorn uit 10.000 voor Christus, voor 120.000 euro. Vandaag had je bij veilinghuis Christie's in Parijs zelfs al een dinosaurus vanaf 21.600 euro. Dan moest je het wel stellen met een onbekend exemplaar, een psittacosaurus, al zo'n honderd miljoen jaar uitgestorven. Het topstuk, een Siberische mammoet met de bijnaam 'de president' - hij is op de dag gevonden dat Boris Jeltsin aan de macht kwam - veranderde voor 312.000 euro van eigenaar. Niet iedereen was even gelukkig met de veiling. Lees er morgen meer over in de regionale kranten.

Foto: Christie's

Plaag van opiniepeilingen

Exclusief: 99,87 procent van de kiezers die nog geen keuze hebben gemaakt, twijfelt nog!

kopte Le Canard Enchaîné deze week: Frankrijk wordt geteisterd door een opiniepeilingplaag, waarbij de Nederlandse Maurice de Honden en Nipo's in het niet vallen. Nog even Le Canard: "Roland Cayrol, de directeur van het instituut CSA vertelt op serieuze toon dat Bayrou 'tussen 12 en 29 procent kan eindigen'. En wellicht tussen 0 en 100 procent, om de foutmarge te beperken."
Liefst zes bureaus (Ipsos, CSA, BVA, TNS-Sofres, LH2 en Ifop) komen soms meermaals per week met nieuwe peilingen voor de eerste en de tweede ronde van de presidentsverkiezingen, waardoor vrijwel iedere dag een nieuwe peiling bekend wordt. Bovendien zijn er nog talrijke subpeilingen: hoe stemmen de Corsicanen, hoe stemmen de protestanten, hoe stemmen de apothekers?
Betreurenswaardig is te zien hoe de Franse media met de peilingen omgaan. Een nieuwe peiling met een verschuiving van enkele procenten (met een foutmarge van 5 procent...) is gerust het belangrijkste nieuws van de dag.
Vaak is het ook een soort perpetuum mobile. Op grond van peilingen wordt mensen - weken voor de verkiezingen - gevraagd of ze denken dat race al gelopen is. Nee, antwoordde een procent of 70 van de ondervraagden een maand of twee geleden. Dat leidde tot groot nieuws in sommige kranten: "twee maanden voor de verkiezingen vindt tweederde van de kiezers dat de verkiezingen nog alle kanten op kunnen." Vervolgens had dat weer invloed op een nieuwe peiling...
Dubieus is het bovendien dat de directeuren van de peilbureaus graag geziene gasten zijn in diverse tv-programma's, waarin ze soms ook duidelijke meningen verkondigen. Zoals ik al eerder schreef, vermoedt Jean-Marie Le Pen dat de peilers hem bewust lange tijd laag hebben gehouden, zodat kiezers het niet waard achten op hem te stemmen. Ook denkt hij dat de bliksemsnelle opkomst van Bayrou een geregisseerd evenement is. Ik geef hem 52 procent kans dat hij daarin gelijk heeft.

Franse presidentskandidaten houden van corrida

Corrida in Floirac bij Bordeaux. Foto: Olivier van Beemen

'Het stierengevecht is een magnifiek schouwspel,' vindt de socialistische presidentskandidate Ségolène Royal. Ook haar concurrenten blijken in meer of mindere mate aficionado, of in ieder geval geen tegenstander van de corrida. Lees er morgen een verhaal over in de regionale kranten. Met dank aan collega Stefan de Vries, die me op dit artikel in Libération wees.

Enzo Zidane

Fans van Zidane hoeven nog maar een paar jaartjes te treuren over het einde van de carrière van Zinedine. Diens 12-jarige zoon Enzo lijkt er klaar voor om in de voetsporen te treden van zijn beroemde vader. Aan de techniek zal het in ieder geval niet liggen. In het filmpje hierboven wint Enzo Zidane met Real Madrid een internationaal toernooi, waarbij zijn team in de finale (nu al) afrekent met FC Barcelona.

Wat staat er op de foto? (28)

Foto: Olivier van Beemen

Welke stad heb ik hier - in alle bescheidenheid - redelijk geslaagd by night op foto vastgelegd? De foto maakte ik vanuit een - immer gezellig - Etap-hotel. Spelregels en prijs: hier.

Eerdere foto's:

foto 27 / foto 26 / foto 25 / foto 24 / foto 23 / foto 22 / foto 21 / foto 20 / foto 19 / foto 18 / foto 17 / foto 16 / foto 15 / foto 14 / foto 13 / foto 12 / foto 11 / foto 10 / foto 9 / foto 8 / foto 7 / foto 6 / foto 5 / foto 4 / foto 3 / foto 2 / foto 1

Petit Français

Eindelijk werpt het Franse geboortebeleid dat al ruim een eeuw oud is, echt zijn vruchten af. Fransen zijn het vruchtbaarste volk van Europa, net voor of net na de Ieren. Hier meer info, onder het kopje 'Politique de gestion des naissances'. Soms krijgen ze ook hele eigenzinnige kinderen, zoals Joshua, van vrienden Jérémie en Indra.

Franse verkiezingen in Nederland / stemwijzer (2)

Het is voor mij vanuit Frankrijk lastig te beoordelen, maar ik denk dat de Franse presidentsverkiezingen (nog) niet heel erg leven in Nederland. Corrigeer mij als het tegenovergestelde waar is. Dat er in ieder geval enige interesse is, bewijst het Instituut voor Publiek en Politiek (IPP), dat op 19 april een discussieavond organiseert in Amsterdam. Een van de sprekers is mijn chef bij Elsevier, Oene van der Wal. Komt dat zien.
Het IPP werkte mee aan een Franse stemwijzer (zie ook dit eerdere bericht over Franse stemwijzers), Mon vote à moi. Ik vind het de meest gebruikersvriendelijke test, wellicht door de overeenkomst met de Nederlandse wijzer. De steeds veranderende reclamebanner is wel superirritant. Mijn resultaat lijkt op de andere tests, opnieuw komt Bayrou als beste uit de bus, gevolgd door Sarkozy, Royal, Voynet, Nihous (weer die jager), Besancenot, Bové, Buffet, Le Pen. De Villiers, Laguiller en Schivardi. Hier kunt u de test ook in het Nederlands kunt doen. Met enkele tips om het jargon iets begrijpelijker te maken.

• Heffingen (vraag 2) zijn uiteraard belastingheffingen.
• De carte scolaire (vraag 4) is een systeem dat bepaalt dat leerlingen naar school moeten in het gebied waar ze wonen, wat volgens tegenstanders voordelig is voor elitekinderen en nadelig voor armeren, die noodzakelijkerwijs bij elkaar in de klas belanden.
• De 'speciale pensioenvoorzieningen voor bepaalde categorieën ambtenaren' (vraag 7) heten in Frankrijk régimes spéciaux, die ertoe leiden dat bijvoorbeeld veel spoorwegenambtenaren met hun vijftigste met pensioen mogen, omdat zij een uitzonderlijk zware baan zouden hebben. Zodra een regering iets aan deze bevoorrechte situatie wil doen, gaan de betrokken ambtenaren net zo lang de straat op tot ze hun zin krijgen (nee hoor, ik probeer uw antwoord niet te beïnvloeden...)
• Vraag 9: Frankrijk kent geen pensioenfondsen, maar uitsluitend het omslagstelsel: zij die werken betalen het pensioen van gepensioneerden. Door de hogere levensverwachting en de vergrijzing is dat steeds lastiger te financieren.

Laat maar weten waar jullie zouden staan in het Franse politieke landschap.