De ringen van tramlijn 2

En toch heeft Rémi Gaillard meer talent voor de tienkamp.

Sportief verliezer

'De helft, wat zeg ik, waarschijnlijk nog iets meer. Maar we kregen het recht niet nog een keer te stemmen. Zo is het nu eenmaal.' Ségolène Royal toont zich in een videoboodschap die gisteren werd verstuurd een buitengewoon sportief verliezer in de strijd om het leiderschap van de Parti Socialiste... Dat belooft nog wat de komende jaren.

Une autre image des banlieues en France

Cité Gaston-Dourdin, Saint-Denis © 2003 Ilse Frech

Voor de Parijzenaars onder de lezers: morgenavond zeven uur vindt een debat plaats over de beeldvorming rond de banlieue in het Institut Néerlandais, naar aanleiding van de fototentoonstelling I AM Pluri-elles van Ilse Frech. Sprekers zijn behalve de fotograaf zelf schrijfster Leïla Sebbar, journalist Yves Bodard, en fotograaf Mohammed Bourouissa.

Hoe de VS veranderden in Frankrijk zonder lekker eten

Lees dit hilarische verhaal in Time Magazine.

Het Franse lied: Noir Désir - Gagnants/Perdants

Noir Désir is terug. Dit is niet de officiële videoclip, die bestaat (nog) niet. Songtekst bij de reacties. Vorige week schreef ik dit verhaal over de comeback van de wegens doodslag veroordeelde Bertrand Cantat voor de GPD-kranten (waaronder het Brabants Dagblad):

Mag een moordenaar weer zingen en optreden?
[intro] De Franse zanger Bertrand Cantat van de rockband Noir Désir werd in 2004 veroordeeld tot acht jaar cel omdat hij zijn vriendin, een beroemde actrice, gedood had. Nu maakt hij zijn comeback. ,,Je kunt beter een vrouw doden dan een bank overvallen.”
(Van onze correspondent Olivier van Beemen)
PARIJS (GPD) _ ,,Uiteindelijk gaat het hier om herintreding. Zanger is zijn beroep”, schrijft Caroline van het populaire weblog Pensées de Ronde. ‘Dat die crimineel het na deze daad nog waagt om te zingen. Hij zou zich koest moeten houden en een ander beroep kiezen”, vindt Frondelle, die reageert op de website van de krant ‘France Soir’.
De vervroegde vrijlating vorig jaar en de comeback deze maand van Bertrand Cantat (44) maken veel emoties los in Frankrijk. De rockzanger van de band Noir Désir (Zwart Verlangen) is in 2004 tot acht jaar veroordeeld omdat hij zijn vriendin Marie Trintignant, een beroemde actrice, een jaar eerder had doodgeslagen tijdens een uit de hand gelopen nachtelijke ruzie vol alcohol en drugs. Dat gebeurde in de Litouwse hoofdstad Vilnius, waar Trintignant was voor filmopnames.
Vorig jaar kwam Cantat vervroegd vrij wegens goed gedrag en deze maand verschenen voor het eerst twee nieuwe liedjes van Noir Désir, die gratis zijn te downloaden op de website van de groep. Volgens hardnekkige geruchten zou de groep die in samenwerking met Manu Chao in Nederland een bescheiden hit had met ‘Le vent nous portera’, in de zomer van 2010 voor het eerst weer optreden op een festival in Angoulême. De organisatie heeft dat niet bevestigd maar ook niet ontkend.
De Fransen die zich betrokken voelen bij de zaak Cantat zijn grofweg in twee groepen te verdelen. Het ene kamp, dat veel fans kent, vindt dat Cantat de straf die de rechter hem heeft toebedeeld heeft uitgezeten, dat hij veel spijt van zijn daad heeft en dat hij nu weer met een schone lei kan beginnen. Al zullen velen van hen Cantat nooit meer met dezelfde ogen aanschouwen als voorheen.
Het andere kamp heeft er nog steeds grote moeite mee dat Cantat vijf jaar na zijn daad alweer aan de voortgang van zijn carrière kan denken, terwijl de familie Trintignant nog steeds in diepe rouw is. Viviane Monnier van de organisatie SOS Geslagen Vrouwen is daar een van: ,,Het leven van een vrouw is blijkbaar weinig waard. Je kunt beter een vrouw doden dan een bank beroven. Dan krijg je minder straf.”
Noir Désir heeft een reputatie hoog te houden als het gaat om liedjes met maatschappijkritische teksten. Een van de twee nieuwe nummers, ‘Gagnants/Perdants’ (Winnaars/Verliezers), is een aanklacht tegen het kapitalistische systeem, waarin Cantat onder meer zingt over de onmacht van president Nicolas Sarkozy. ‘De moordenaar van een jonge vrouw die de mensheid een les wil geven?’, verwondert reageerder Thibaud zich op de website van de krant ‘Le Figaro’.
Zijn vrijlating leidde een jaar geleden ook al tot veel opschudding. In Parijs verzamelden enkele honderden demonstranten, onder wie veel mediasterren, zich bij het stadhuis, uit protest tegen huiselijk geweld. Nadine Trintignant, de moeder van het slachtoffer, opende enkele dagen daarvoor een tehuis voor mishandelde vrouwen.
,,Deze vervroegde vrijlating geeft een slecht voorbeeld aan mannen die hun vrouw slaan”, zei ze destijds. ,,Ze denken nu: ‘zelfs als ik haar zou doden, kost het me slechts vier jaar gevangenis.’ Dat is uiteindelijk niet veel op een mensenleven. Twintig jaar, dan zouden ze beter nadenken.”

Carla Bruni bij David Letterman

Gisternacht op CBS, vanmorgen vroeg bij Frogsmoke, nu ook op Parijsblog: Carla Bruni-Sarkozy die aan David Letterman vertelt hoe ze haar man ontmoette. Voor fijnproevers.

Immer op zoek naar French Touch

Grant Park, Chicago. Foto: Olivier van Beemen

(Ik barst dezer dagen van het werk, daarom helaas nog geen substantiële verhalen op het blog. Excuus aan de trouwe lezers die ook tijdens mijn vakantie even een kijkje kwamen nemen)

Het Franse lied: Amadou et Mariam - Sabali

Amadou en Mariam (van de feestelijke zondagen in Bamako) zijn terug. Welcome to Mali heet de nieuwe cd van het duo, dat elkaar vond in een tehuis voor blinden in de Malinese hoofdstad Bamako. Dit maal zonder Manu Chao, maar met onder anderen M (Mathieu Chedid), Keziah Jones en Damon Albarn (ex-Blur). Volgens de recensie in Le Monde is Sabali het enige memorabele nummer van de nieuwe cd. Of dit de officiële videoclip is, betwijfel ik, maar het is de enige die ik kon vinden.

Groet uit Chicago

Sarkozy belt Sarah Palin

Hi hi. Palin had gewaarschuwd moeten zijn: zo goed is Sarko's Engels helemaal niet. Hier werden Domenech en Zidane in de luren gelegd door een zieke nep-Chirac, met dit als resultaat.

Parijsblog -> Chicago

Een voorspoedige vlucht die een halfuur te vroeg landde, geen rij bij de paspoortcontrole, geen onvriendelijke immigration officer: de VS verbeteren al in de afwachting van de verlosser Obama. Sinds gisteren ben ik in Chicago, en dinsdag probeer ik in het Grant Park te zijn, waar (hopelijk) de grote overwinningsceremonie zal plaatsvinden. Ik schijn echter niet de enige te zijn.
Parijsblog houdt even twee weekjes vakantie in de VS. Milwaukee, Holland (Michagan), de Niagara Falls en NYC staan verder op het programma. Als ik geïnspireerd ben en - net als hier - vaker gratis Wifi heb, laat ik meer van me horen.