Tour de France in Périgord

Het peloton van de Tour de France op weg naar Angoulème

Onder een fraai zomerzonnetje rijd ik - dat wil zeggen: rijd ik mee met directrice Rudi Wester van het Institut Néerlandais - naar het barokfestival Itinéraire Baroque in de Dordogne. Op enkele tientallen kilometers van onze bestemming rijden we over een landweggetje, waar we een twintigtal mensen van een brug zien kijken. Wat doen ze, vragen we ons af, vissen? Dichterbij gekomen zien we dat het een viaduct over een route nationale is. We zijn per ongeluk bij een heel ander itinéraire beland: een route voor wielrenners, dwars door Frankrijk, ook wel bekend als Tour de France.
En we hebben mazzel: de kopgroep wordt over tien minuten verwacht. Bon, dat worden er dertig, maar dan komen ze. Via de nieuwswagen komen we te weten dat er vier koplopers zijn, en dat Axel Merckx en Sandy Casar daar deel van uitmaken.
Ons geduld wordt uitgetest. Motors met stoere cameramannen, heel veel Skoda's, helikopters, maar eindelijk verschijnen er vier renners aan de horizon, onder wie... Michael Boogerd. Quelle surprise... Ik moet nog even met een echte wielerfan bellen in Nederland om het te checken, maar het was hem.
Een kwartiertje later rijdt ook het peloton langs. Waar ik onze Nederlandse held niet zo fraai op de foto heb gekregen, staat de geletruidrager Contador er goed op. Later meer over het barokfestival van Ton Koopman.

Wat staat er op de foto? (33)

Mijn blog is in een wat zomers ritme beland, maar dat neemt niet weg dat het tijd is voor de fotoquiz. Het gaat niet om de beroemde architect op de foto, maar om de achtergrond. Ik welk lieflijk plaatsje heb ik gedineerd op quatorze juillet en en passant deze foto genomen? Spelregels en prijs: hier.

Eerdere foto's: foto 32 / foto 31 / foto 30 / foto 29 / foto 28 / foto 27 / foto 26 / foto 25 / foto 24 / foto 23 / foto 22 / foto 21 / foto 20 / foto 19 / foto 18 / foto 17 / foto 16 / foto 15 / foto 14 / foto 13 / foto 12 / foto 11 / foto 10 / foto 9 / foto 8 / foto 7 / foto 6 / foto 5 / foto 4 / foto 3 / foto 2 / foto 1

The Simpsons in Libération

Nederland moet nog drie weken wachten, maar in Frankrijk komt vandaag de film van de Simpsons uit in de bioscoop. Dagblad Libération komt vandaag met een speciale uitgave vol met tekeningen van Bart en zijn familie. Voor liefhebbers: deze is vandaag ook in Nederland te koop. Een dezer dagen zal ik wellicht het plot verraden op deze site...

Hippe jongens in Parijs

Les retro-vintage. Foto: Julien Chatelin

Correspondent in Parijs, ook voor al uw modereportages. Voor een themanummer mode van Elsevier interviewde ik Didier Ludot al eens, de ongekroonde koning van de vintage, en ging ik kijken bij de hippe winkels Colette en Madelios. Dit maal werd ik op pad gestuurd om hippe, modebewuste Parijse jongens te vinden.
Bij Fripe Star, een vintage-winkeltje in de Marais vonden de fotograaf en ik ze. Wat zij dragen en wat hun overwegingen zijn, leest u op 9 september in de themabijlage herenmode van Elsevier. Daarin ook hun afzonderlijke portretten.

Zoon van president Congo houdt van Parijs

Een Congolees (uit Congo-Brazzaville, de voormalige Franse kolonie, niet de Belgische) verdient gemiddeld minder dan 700 dollar per jaar, een kleine 500 euro. De zoon van president Denis Sassou-Nguesso, Christel, heeft het een tikje ruimer. Global Witness, een organisatie die tegen corruptie strijdt, wist beslag te leggen op zijn creditcardafschriften, waaruit blijkt dat hij de olie-inkomsten van zijn land voor persoonlijke uitgaven aanwendt.
Sassou-Nguesso junior blijkt een grote voorliefde voor Parijs te hebben. Tot zijn favoriete hotels horen Hotel Bristol (kamers vanaf 710 euro) en het bescheidener Costes (al vanaf 305 euro). Het originele van Sassou Nguesso is dat hij zijn oliedollars niet alleen uitgeeft bij Dior, Louis Vuitton of Chanel. Hij is best gewoon gebleven en gaat gerust naar sportwinkel Decathlon (€ 1947,99), Ikea Paris Nord (€ 817,15) en de Franse doe-het-zelfwinkel Castorama (€ 898,20).
Junior heeft geprobeerd bij de rechtbank de gegevens van het internet te doen verdwijnen. Vergeefs. Lees hier een bericht in Libération.

Gratis Wi-Fi in Parijs

Na de bijna-gratis fietsen van Vélib' (ik zal er binnenkort over berichten) is Parijs sinds maandag nog hipper. Op liefst 105 plaatsen kun je namelijk gratis draadloos internetten. Dat kon al op het plein voor Centre Pompidou, maar nu dus op veel meer plekken. Hoe zet het doen weet ik niet, maar de service werkt alleen tussen 7 en 23 uur. Hier een overzicht per arrondissement. De serviceloze geldwolven van France Télécom (ik spreek uit ervaring) gaan waarschijnlijk een proces aanspannen, omdat ze inkomstenderving vrezen.

Vieze Sarko

Eerst dronken voor de pers, nu dit weer. Hier reikt hij een lintje uit aan de zeilster Maud Fontenoy. Die geniet zichtbaar van de aandacht, nadat ze vijf maanden in haar eentje rond de wereld heeft gezeild.

Il est cinq heures...

Nederlands detachement oefent in alle vroegte op Champs-Elysées

De correspondent in Parijs was er vroeg bij vanmorgen. De wekker stond op vier uur, zodat ik om vijf uur Paris wakker zag worden op de Champs-Elysées. Na een fietstochtje over verlaten avenues en boulevards kwam ik aan op de Place de la Concorde, waar de speakers bij mijn aankomst net een klassieke mars inzetten.
Op de Champs-Elysées oefenden de legereenheden voor het traditionele defilé van de nationale feestdag, waarbij de president (tevens opperbevelhebber van de strijdkrachten) zijn troepen inspecteert. Dit jaar loopt er een EU-eenheid mee, waarin een veertigtal Nederlandse soldaten zijn vertegenwoordigd. Ik interviewde de luitenant-kolonel van de Nederlanders, terwijl fotografe Ilse Leenders mooie plaatjes schoot. Later meer... Lees het verhaal onder meer in De Stentor.

DSK -> IMF

Lees een kort profiel over de waarschijnlijke nieuwe directeur van het IMF, Dominique Strauss-Kahn in het Nederlands Dagblad.

Vakantie, Futuroscope, Pat Andrea

Futuroscope

Ik was even een weekje in Nederland. Dinsdag zit ik weer op mijn post. Ik begrijp dat u de Franse verhalen mist. Daarom hier nog een reportage over Futuroscope, het futuristische pretpark nabij Poitiers en het langverwachte verhaal over Pat Andra, hier. Ook schreef ik recentelijk een column, waarvan dit een enigszins bewerkte versie is.

Het Franse lied: France Gall - Ella elle l'a

France Gall won op haar zeventiende het Eurovisie Songfestival, namens Luxemburg, met het legendarische Poupée de cire poupée de son, geschreven door Serge Gainsbourg. Een nieuwe samenwerking, Les suçettes, viel minder in de smaak bij France Gall toen ze uiteindelijk de dubbele bodem van het liedje begreep. Een andere tophit is Ella elle l'a.

Het Franse lied:
Louise Attaque - Je t'emmène au vent * Indochine - L'aventurier * Olivia Ruiz - La femme chocolat * Jean-Michel Jarre - Oxygène * Zebda - Je crois que ça va pas être possible * Johnny Hallyday - Que je t'aime * Les fatals Picards - L'amour à la française * Noir Désir - Le vent nous portera * Alain Souchon - Le baiser * Cali - C'est quand le bonheur ?

Neelie Kroes: protectionisme even effectief als de Maginotlinie

Na Bolkestein en zijn vloedgolf van Poolse loodgieters doet nu ook Eurocommissaris Neelie Kroes (Concurrentie) een poging zich onbemind te maken in Frankrijk. In een toespraak in Parijs gisteren zei ze dat protectionisme zo ongeveer even veel helpt als de Maginotlinie.
Dat is een beladen onderwerp voor de Fransen, die beschikken over een buitengewoon historisch bewustzijn. Eind jaren twintig, begin jaren dertig liet de Franse minister van Oorlog André Maginot de dure verdedigingswerken aanleggen aan de grens met Duitsland om zijn land te beschermen tegen de destijds oorlogszuchtige oosterburen. In 1870 en 1914 hadden die Frankrijk pijnlijke nederlagen toegebracht.
In 1940 bleek de imposante verdedigingslinie echter gebouwd te zijn voor spek en bonen. De Duitsers vielen Frankrijk binnen via België, waar veel minder zwaar geschut de grens bewaakte. De Franse pers had het nieuwtje dit weekend nog niet opgepakt, maar ik kan me voorstellen dat Fransen niet zo blij zijn met deze vergelijking. Mijn leraar journalistiek Han van Gessel drukte me nog zo op het hart terughoudend te zijn met vergelijkingen met Hitler, Stalin of de Tweede Wereldoorlog, omdat die meestal grotesk zijn.
Hoewel Kroes Sarkozy's naam niet noemde in haar Parijse speech, was de booschap duidelijk gericht aan de Franse president. De man die in eigen land bij tegenstanders bekendstaat als 'ultraliberaal', gedraagt zich in de ogen van buitenlanders juist vaak als typisch Franse interventionist. Overheidssteun aan Alstom en bereidheid tot uitbreiding van het staatsaandeel in EADS (Airbus) zijn twee recente voorbeelden. Bovendien was het Sarko's initiatief de term 'vrije en ongehinderde concurrentie' uit het nieuwe EU-verdrag te halen.

Kroes wijst Sarko en zijn landgenoten op de positieve gevolgen van marktwerking en open grenzen, ook voor Frankrijk. Ik heb bij het Elysée nog om een reactie gevraagd, maar helaas waren de woordvoerders niet bereikbaar. Voor de regionale kranten van morgen schreef ik een bericht (als daar nog ruimte is, met alle aandacht voor Londen).