France Gall en Serge Gainsbourg

Een jaartje geleden had ik het al eens over Serge Gainsbourg en de naïeve France Gall, een jong zangeresje dat een liedje over lolly's (Les Sucettes) zong, geschreven door Gainsbourg, en daarbij niet zo goed besefte hoe dubbelzinnig de tekst en het clipje waren. Nu ik sinds kort in staat ben filmpjes op mijn blog te plaatsen, wil ik u dit gedenkwaardige moment uit de muziekhistorie niet onthouden.

Carnaval à Dunkerque (2)

Foto's: Olivier van Beemen

En nog een paar foto's van het carnaval vorig jaar in de zaal La Poudrière in het voorstadje Leffrinckoucke bij Duinkerken.

Lille - Manchester in Lens (2)

Zag net dat voetbalclub LOSC Lille wil dat de Europese voetbalbond Uefa Manchester United diskwalificeert. De toestanden in het stadion zouden zijn te vergelijken met het gedrag van de supporters van Feyenoord in Nancy. Dat lijkt mij nogal overdreven. Met de beperking dat ik dinsdag aan de andere kant zat van het stadion, dus honderd meter verderop, leken de 'ongeregeldheden' wel mee te vallen. Braamhaar zou Giggs ook hebben aangemoedigd de vrije trap snel te nemen. A suivre...

Carnaval in Duinkerken

Carnaval in Duinkerken, Leffrinckoucke. Foto's: Olivier van Beemen

Het is carnaval. Ik weet niet precies hoe het in Nederland zit (heb me daar altijd vrij ver van gehouden), maar hier duurt dat feest zo'n drie weken. Hoofdcentra zijn de uiterste zuidoosthoek, Nice, en de uiterste noordwesthoek, Duinkerken (Dunkerque in het Frans). Vorig jaar heb ik een verhaal gemaakt over het feest in het plaatsje Leffrinckoucke bij Duinkerken, georganiseerd door de Halles Bardes (Hellebaarden). Deze - vrij legendarische - foto's (al zeg ik het zelf) plaatste ik vorig jaar al op mijn weblog, maar zijn op onverklaarbare wijze verdwenen. Zo heeft het wereldwijde web wel vaker verrassingen in petto, maar daar zijn voldoende andere sites aan gewijd.

Wellicht vraagt u zich af hoe het eigenlijk zit met al die Vlaamse woorden. Spreken ze daar in Noord-Frankrijk nog Vlaams? Daarover schreef ik twee jaar geleden een verhaal voor Elsevier en Knack dat de nieuwsbrief Orde van den Prince van het Vlaams-Nederlands Genootschap voor Taal en Cultuur online herpubliceerde. Zonder mijn toestemming, voor zo ver ik weet, maar goed, wellicht wel met die van Knack... Hoe dan ook, het verhaal De laatste kreten van Uylenspiegel staat hier, op bladzijde 10 en 11.

Voetbal in Lens

Filmpje van omstreden doelpunt van Ryan Giggs (Manchester United) tegen Lille.
Via You Tube van Arabische tv-zender.

Lens is een weinig aantrekkelijke stad. Terecht dat ze een dependance krijgen van het Louvre, die in 2009 moet openen. Deze maand waren er enkele financiële problemen, maar die zouden nu weer zijn opgelost. Zie ook dit bericht. De Lensois zullen raar opkijken wanneer er binnenkort Japanners in de stad gesignaleerd zullen worden.
Tot die tijd is voetbal in Lens een stuk belangrijker dan kunst. Niet voor niets heeft de stad een stadion met meer zitplaatsen (41.809) dan inwoners (35.200). Ik was gisteravond in het Stade Félix Bollaert voor de voetbalwedstrijd in de Champion's League tussen LOSC (uit Lille) en Manchester United, met een Engelse vriend die groot fan is van Van der Sar en zijn kameraden. We hadden kaarten tussen de Franse supporters geregeld.
Een aardige wedstrijd, met twee hoogtepunten: een afgekeurd doelpunt van de enige aanvaller van Lille, met de onvergetelijke naam Odemwingie, waarbij de reden voor afkeuring vanaf de tribune een raadsel was. En een vrije trap van Ryan Giggs (filmpje), die de bal volgens de Lillois te vroeg nam, waarna de Fransen overwogen de wedstrijd te boycotten. 'Heerlijk, er gaat niets boven een omstreden, onterechte overwinning,' concludeerde mijn vriend na afloop.
Op weg van het stadion richting centrum hebben we nog gewerkt aan de vrede tussen de volkeren, door een arm over de schouder van een jongen te leggen die graag wilde bewijzen dat de Fransen wel degelijk progressie boeken in het Engels. 'Fuck you English', begroette hij ons.
Tegen de verwachting in antwoordden wij op vriendelijke toon in de taal van Molière en vertelden hem dat wij ook vonden dat de goal van Lille onterecht was afgekeurd, waarop hij - op zijn manier - zijn excuses aanbood en zei dat hij zo baalde dat de rijke club het voordeel krijgt van de scheidsrechter. Dat was overigens een Nederlander, Eric Braamhaar, die zich niet bijzonder populair heeft gemaakt in Noord-Frankrijk. 'Arbitre enculé' schalde het minutenlang door het stadion, vrij vertaald: hij is een hondenlul.

Noord-Franse stad Lens. Foto: Olivier van Beemen

Maurice Papon, Airbus, Grondwet

Correspondent in Frankrijk, niet alleen Cannes en Monaco... Foto's Olivier van Beemen

Menig lezer denkt waarschijnlijk dat correspondent in Frankrijk een aangenaam baantje is met tripjes naar Cannes, Corsica, Monaco, truffelmarktjes of erotische tentoonstellingen in mooie vestingdorpjes. Daar zit een kern van waarheid in en je zult me zeker niet horen klagen, maar als iedere dag zou verlopen als de afgelopen 24 uur, vermoed ik dat mijn levensverwachting zo rond de 53 jaar moet komen te liggen. Dat is overigens nog altijd acht jaar hoger dan die van een zwerver in Parijs, maar dat terzijde.
Gisteren heb ik tot vier uur 's nachts gewerkt aan een groot verhaal voor Historisch Nieuwsblad, later meer daarover. Vanmorgen om negen uur zat ik met een mok koffie weer achter de computer om het verhaal af te ronden.
Bovendien kwam er dit weekend en vandaag veel nieuws uit Frankrijk: oorlogsmisdadiger Papon overleed ("Respectabele klootzak overleden", kopte Libération), Airbus zit weer eens in de problemen en de Fransen veranderden de Grondwet, met als belangrijkste gevolg dat de president voortaan kan worden afgezet. De procedure is min of meer vergelijkbaar met de Amerikaanse impeachment. Verhalen over de laatste twee onderwerpen staan morgen in de krant, vandaag stond Papon onder meer in BN/De Stem en PZC.

Top Afrika en Frankrijk in Cannes

President Jacques Chirac tussen de presidenten John Kufuor en Amadou Toumani Touré, van Ghana en Mali. Foto: Olivier van Beemen

Vrijdag was ik in Cannes voor de topontmoeting tussen een groot aantal leiders uit Afrika en de Franse president Jacques Chirac. Een verslag, met de nadruk op de groeiende invloed van China in Afrika, ten koste van Frankrijk, stond dit weekend in een deel van de regionale kranten. Chirac zei zich te verheugen over de Chinese opkomst, maar klonk niet bijster overtuigend.

Parijs volgens de Parijzenaren

Parijs volgens Parijzenaren

Zo zien Parijzeneraren hun stad. Deze alternatieve plattegrond, Paris selon les Parisiens, komt van de website Coquecigrue (ik geloof dat zij het origineel hebben). Ik woon in de toeristenbuurt (schaam, schaam) boven de Chinezen en onder de homo's (pédés). Parijse bezoekers van mijn blog, laat ook weten waar je woont (als je wil natuurlijk: alles mag, niets hoeft op Parijsblog).

Hier de vertalingen:
banlieusards - bewoners van de voorsteden (banlieue)
bobos - van bourgeois-bohème, yuppen
bourges - van bourgeois, de snobistische burgerij
chalalas - rijke, oppervlakkige blaaskaken
coupe-gorge - hier wordt je keel doorgesneden
fringues - kleren
pédés - homo's
personne n'y va - hier komt niemand
ploucs - hillbillies (geloof ik)
putes - hoeren
racailles - gespuis

Revolutionaire homo's

Revolutionaire homo's? Of carnaval in Duinkerken? Foto: Olivier van Beemen

Twee weken geleden had ik het al eens over grappige afkortingen, zowel de naam van de afkorting als de inhoud. In die tweede categorie verdient het FAHR zeker een vermelding: het gaat om het Front voor Revolutionaire Homoacties. Ben eigenlijk best benieuwd wat ze allemaal doen. Misschien leuk voor een mooi verhaal, zo rond de Gayparade. Lees erover in dit verhaal over de homoaanbidding van zangeressen als Madonna, Kylie Minogue en de Françaises Dalida en Sheila, vandaag in Le Monde.

Franse kinderen niet zo gelukkig

Schijn bedriegt... Foto: Olivier van Beemen

Het begint te wennen: rangschikkingen waarin Frankrijk op een lage plaats staat. Terwijl Nederlandse kinderen en pubers volgens een rapport van Unicef het gelukkigst zijn van de ontwikkelde wereld, behoren Franse tot de ongelukkigste. Frankrijk is zestiende op een lijst met 21 landen. Een (waarschijnlijk niet eens zo hele schrale) troost is dat de vermaledijde Angelsaksen (Britten en Amerikanen) het er in deze lijst nog slechter vanaf brengen. Lees hier het rapport van Unicef.

Wat staat er op de foto? (25)

Foto: Olivier van Beemen

Waar in Parijs staan deze jonge lieden koffie te drinken? En wanneer is de foto (ongeveer) gemaakt? Spelregels en prijs: hier.

Eerdere foto's:

foto 24 / foto 23 / foto 22 / foto 21 / foto 20 / foto 19 / foto 18 / foto 17 / foto 16 / foto 15 / foto 14 / foto 13 / foto 12 / foto 11 / foto 10 / foto 9 / foto 8 / foto 7 / foto 6 / foto 5 / foto 4 / foto 3 / foto 2 / foto 1

Jacques Chirac was activist van ANC

Je kunt zeggen van Jacques Chirac wat je wil, maar hij blijft verrassen. Uit een boek van de journalist Pierre Péan, die Chirac langdurig interviewde, blijkt dat de Franse president een tijd lang activist is geweest voor het Zuid-Afrikaanse ANC, van Nelson Mandela. Lees morgen een stukje over het tiers-mondisme van Chirac in de regionale dagbladen.

Frankrijk trok in 2006 78 miljoen toeristen

Een van de populairste toeristenbestemmingen van Frankrijk, Mont-Saint-Michel. Foto: Olivier van Beemen

Mooi land, maar jammer dat er Fransen wonen, luidt het cliché. Opnieuw zetten miljoenen mensen van heinde en ver zich daarover heen. Frankrijk was met 78 miljoen bezoekers in 2006 de populairste toeristenbestemming ter wereld. Zij gaven 2,5 procent meer uit dan vorig jaar, in totaal 35 miljard euro.

Belangrijke week voor Ségolène Royal

Verslag van mijn deelname aan een participatief debat

Elf februari zou het dan eindelijk zo ver moeten zijn. Dan presenteert de linkse presidentskandidate Ségolène Royal haar verkiezingsprogramma. Het wordt tijd dat ze met concrete voorstellen komt: in de peilingen groeit haar achterstand op de rechtse kanididaat Nicolas Sarkozy. Overigens heeft Royals partij, de Parti Socialiste (PS), wel een programma, maar dat zal vermoedelijk slechts dienen als kader van Royals definitieve project voor Frankrijk.
Een van de oorzaken van de late bekendmaking zijn de kleine vierduizend 'participatieve fora'. Overal in het land hebben 'burgerexperts' zich uitgesproken over onderwerpen als onderwijs, veiligheid en de hoge kosten van levensonderhoud. Uit de honderden, zo niet duizenden voorstellen van de gewone burgers maakt het campagneteam van Royal nu een 'synthese'.
Vorige week (29 januari in het internationale gastverblijf FIAP) bezocht ik in Parijs zo'n participatief forum, waarover ik berichtte in de regionale kranten van de GPD. Op dit weblog lees je de 'synthese' van dit debat.
Het onderwerp van deze avond was ietwat surrealistisch: een participatief forum over participatieve democratie. Het werd vooral leuk toen ik vervolgens een politicoloog (Henri Rey) gespecialiseerd in participatieve democratie ging ondervragen over het participatieve forum over participatieve democratie, waar hij ook aanwezig was.
Voor de lezer die nog niet is afgehaakt: hoewel ik zelf wat sceptisch ben over Royals directe democratie, probeerde ik uit alle macht het debat zonder vooroordelen te benaderen. Misschien was het echt een vernieuwende vorm van democratie.
Het debat was opgedeeld in drie sessies. Tijdens het eerste uur vonden diverse minidebatjes plaats over participatieve democratie, daarna een plenair, evoluerend debat en tenslotte zou de campagne van Ségolène Royal op het programma staan.
Er was een man of honderdvijftig aanwezig, een redelijke afspiegeling van de samenleving. Veertigers en vijftigers waren oververtegenwoordigd, maar er waren ook jongeren en ouderen. Verder waren mannen licht in de meerderheid en was er één zwarte man tussen de blanken, een actief lid uit het achttiende arrondissement die zich grote zorgen maakte over het ontbreken van een programma van Royal. Onder de deelnemers die ik ondervroeg waren ongeveer even veel leden van de PS, als niet-leden.
De minidebatjes waren zo kort dat er nauwelijks ruimte was voor debat. Belangrijk was dat we in kringen zaten, niet in rijen achter elkaar. Meteen merkte ik de moeite die de animateurs (debatleiders die je eigenlijk geen leiders mag noemen omdat iedereen gelijk is) hadden om aan hun eigen principes te voldoen. Zo vertelde mijn animatrice tijdens een inleidend praatje dat het absoluut niet de bedoeling is dat iemand een inleidend praatje kwam houden, waarna het publiek vragen mocht stellen. Vervolgens mochten wij vragen stellen.
Veel deelnemers bleken zich zorgen te maken over de te vormen synthese: hoe komen al die voorstellen en meningen gedaan tijdens duizenden debatten samen in een concreet programma? De animateurs wezen vooral op de bekwaamheid van de référants (een soort rapporteurs die de synthese maken van ieder debat).
Toen een drietal référants in de tweede sessie van het debat voorbeelden gaf van de conclusies die zij trokken uit hun respectievelijke debatten, bleken de grote onderlinge verschillen. Camarade Damien hechtte het meeste belang aan een sfeerbeschrijving en herhaalde een aantal keer dat er zo veel vernieuwende voorstellen gedaan waren. Om welke het dan ging? 'Ja, echt veel vernieuwende, concrete voorstellen.' Toen moest hij even hard nadenken, waarop hij kwam met een 'overheidsorgaan dat jongeren moet helpen zich te oriënteren in werk en studie.' Wellicht helemaal geen slecht idee, maar ik vraag me af of het wel zo vernieuwend is als Damien beweert.
Een volgende kameraad rapporteerde over la vie chère (de hoge kosten van levensonderhoud) en kwam wel met tientallen concrete voorstellen (gratis openbaar vervoer voor jongeren, cultuur moet goedkoper, inkomensafhankelijke huurprijzen, etc.), die vrijwel zonder uitzondering veel geld kosten. Waar dat geld vandaan moest komen, vertelde ze niet.
Op veel vragen tijdens de eerste twee delen van de avond luidde het antwoord dat de vraag aan bod kwam tijdens het derde deel: hoe gaat het tot nog toe met de campagne van Royal? Daar was ik ook erg benieuwd naar.
Tot mijn en veler anderen verbazing, gingen we daar echter niet over discussiëren. Onder leiding van een Engelse animateur gingen we een soort spelletje doen, waarbij alle stoelen verdwenen. Telkens moest iemand Royal een advies geven hoe ze de verkiezingen moet winnen ('Ségolène moet zich duidelijk links positioneren'), waarna gelijkgestemden zich bij de spreker moesten opstellen.
Misschien best een leuk spelletje, maar geen spoor van de staat van de campagne. Een vrouw die haar bezorgdheid toonde over het programma van Royal ('haar boek is ook nooit gekomen, straks doet ze dat weer'), kreeg - net als eerder die avond - geen antwoord.
Rendez-vous le 11 février, is waarschijnlijk het enige antwoord. Voor de socialisten is het te hopen dat Royal in een grote hal in Villepinte ten noorden van Parijs duidelijkheid zal verschaffen.

Mijn oordeel over het participatieve debat (met de beperking dat is slechts bij één debat aanwezig was):
Positief:
- Relatief groot aantal deelnemers en betere afspiegeling van de samenleving dan bij 'klassieke bijeenkomsten in rokerige zaaltjes'.
- Wellicht krijgt Royal dankzij de debatten een goed beeld van wat er in de samenleving speelt.
- Ook al wordt het gros der voorstellen niet overgenomen, 'burgerexperts' krijgen op vrij laagdrempelige wijze de mogelijkheid hun mening te geven. Dat is voor velen al meer dan zij ooit hadden durven hopen.

Negatief:
- Ik ben niet overtuigd van de capaciteiten van de tientallen référants die moeten zorgen dat er een evenwichtige eindconclusie komt. Politicoloog Henri Rey noemde me cynisch, maar mij zou het niet verbazen als Royal met een programma komt waarbij niet of nauwelijks naar de participerende debatten is gekeken. Aangezien er zo veel voorstellen zijn gedaan, zijn haar programmapunten zonder enige twijfel ooit genoemd. Uiteindelijk moet zij beslissen en begrijpt de kiezer dat ze niet alle voorstellen (die elkaar soms tegenspreken) over kan nemen. Op vrij gratuite wijze zou ze op die manier een klassiek programma een democratisch sausje kunnen geven.
- Er mogen veel aanwezigen zijn, uiteindelijk praat slechts een deel van hen. De voorstellen van intelligente of welbespraakte deelnemers met politieke ervaring wegen toch zwaarder dan die van andere 'burgerexperts'.

José Bové waarschijnlijk naar gevangenis

Boerenleider en presidentskandidaat José Bové is zojuist in hoger beroep veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf. Het is nu aan de juge d'application des peines ('rechter voor tenuitvoerlegging van straffen') om hem naar het gevang te sturen, wat waarschijnlijk zal gebeuren. Tijdens een interview vorige zomer vertelde Bové me dat een gevangenisstraf hem niet zal beletten deel te nemen aan de verkiezingen. Maar bij de aankondiging van zijn deelname vorige week bleek al hoeveel het woord van de strijder tegen malbouffe waard is. Lees het verhaal onder meer in PZC.

José Bové in zijn dorp Montredon. Foto: Olivier van Beemen

Charlie Hebdo voor rechter om cartoons Mohammed

Een jaar geleden raakte Frankrijk sterk betrokken bij de 'cartoonrel', die volgde op de plaatsing van enkele sportprenten van de profeet Mohammed in de Deense krant Jyllands Posten. De directeur van de krant France Soir werd ontslagen, omdat de krant de spotprentjes had afgedrukt. Charlie Hebdo drukte de prenten ook af, en kwam bovendien met een themanummer, verrijkt met eigen tekeningen. Een aantal moslimorganisaties stapte naar de rechter in de hoop op een veroordeling van Charlie Hebdo. Die zaak dient deze week.

Destijds plaatste ik de tekeningen op mijn weblog, met vertalingen en enkele berichten die ermee samenhingen.

• Spotprenten 1
• Spotprenten 2
• Spotprenten 3
• Dit is niet Mohammed
• Ayaan Hirsi Ali ondertekent manifest Charlie Hebdo (incl. vertaling manifest)
  

Parijs, stad waar de wereldproblemen worden opgelost

Donorconferentie voor Libanon, topontmoeting over klimaatverandering, derde wereldcongres over afschaffing van de doodstraf en vandaag en morgen een internationale bijeenkomst over kindsoldaten: Parijs manifesteert zich dit jaar uitdrukkelijk als hoofdstad voor oplossingen van de wereldproblematiek. Wellicht wat cynisch, maar ik denk dat het geen toeval is dat de golf van sympathieke conferenties samenvalt met de laatste maanden van het tweede mandaat van president Jacques Chirac. Politiek en economisch zal hij waarschijnlijk niet de geschiedens in gaan als een van de grote presidenten van de Vijfde Republiek. Dan maar als wereldredder.

Zie ook het bericht over Les justes parmi les nations.

Gianfranco Fini schrijft voorwoord boek Sarkozy

Ik denk niet dat een eventuele toekomstige president Nicolas Sarkozy zich zou ontpoppen tot een fascistoïde vreemdelingenhater, zoals veel linkse Fransen vrezen of zeggen te vrezen. Maar toch is het wel wat dubieus dat Testimonianza, de Italiaanse versie van Sarkozy's boek Témoignage, van een voorwoord voorzien is door de 'post-fascist' Gianfranco Fini. Lees het weblog Des mots et des débats van Libération.

CIA vraagt ARS aan bij IRA; ACDC vertrouwt het niet

Fransen zijn dol op afkortingen. Sigles noemen ze die. Op deze site vind je er een heleboel. In een gemiddeld artikel over voorsteden word je doodgegooid met termen als ZUS (Zone Urbaine Sensible: probleemwijk), ZEP (Zone d'Éducation Prioritaire: min of meer een gebied met 'zwarte scholen') en ZFU, Zone Franche Urbaine: een gebied waar bedrijven geen belasting betalen om de economische activiteit te bevorderen.
Sinds kort is er ook de ACDC, nee, geen rockband, maar een collectief dat de officiële werkloosheidscijfers in twijfel trekt. Volgens les Autres Chiffres du Chômage zijn er ongeveer twee keer meer werklozen in Frankrijk dan de huidige twee miljoen.
Bovendien kende Frankrijk volgens een vriend vroeger een legereenheid met de naam CRAP, die vaak samenwerkte met Britse collega's.

Enkele pareltjes:
AAP - Administration d’Affichage et de Publicité
ARS - Allocation de Rentrée Scolaire
CIA - Confédération Internationale des Accordéonistes
IRA - Institut Régional d'Administration

Tot slot moeten we de AFFRBTT niet vergeten, de Aile Francophone de la Fédération Royale Belge de Tennis de Table, ofwel de Franstalige vleugel van de Koninklijke Belgische tafeltennisfederatie.

Als je nog leuke kent, deel ze!