zaterdag, juli 26, 2008

Barack Obama op Elysée, Parijsblog was erbij

Ook ik ben gezwicht voor de Obamania. Gisteren was ik bij de persconferentie op het Elysée na de ontmoeting tussen Nicolas Sarkozy en Barack Obama. Wat een uitstraling heeft de man die hopelijk de nieuwe president van de VS wordt. Sarko stond als een kind te glunderen toen hij complimentjes kreeg van de Obama. ‘Wat eet u om zo energiek te blijven?’, wilde Obama onder meer weten.
De Democratische presidentskandidaat complimenteerde Sarko met zijn keuze om tijdens een bezoek aan de VS in 2006, toen Sarko nog minister van Binnenlandse Zaken was, twee senators te ontmoeten: John McCain en Barack Obama. Het was toen allerminst de verwachting dat zij de eindstrijd om het Witte Huis zouden voeren dit najaar. Obama: ‘Dus als wilt weten hoe verkiezingen verlopen, vraag het Sarkozy.’ Die bleef glunderen. Net als ik, kritische journalist als ik ben.

Vandaag een stukje in het FD. Foto: Jurvetson

Labels: ,

vrijdag, juli 25, 2008

Linkse Obama vandaag bij rechtse Sarkozy in Elysée

Photobucket
Leuk verhaaltje vandaag op Rue89 over de oververtegenwoordiging van linkshandigen bij Amerikaanse presidenten. Als een kandidaat met meer stemmen dan zijn tegenstander per definitie zou winnen (zoals Al Gore tegen George W. Bush in 2000), was er sinds Jimmy Carter (1977-1981) geen rechtshandige president meer geweest.
Reagan, Bush sr. en Clinton zijn allen lefties, net als John McCain en Barack Obama. Die is eind van de middag overigens op bezoek bij Nicolas Sarkozy (oef, toch nog een link met Frankrijk). Frankrijk heeft daarentegen volgens een expert op dit gebied nog nooit een gaucher als staatshoofd gehad.
U raadt het al: de schrijver van dit blog behoort niet alleen tot de minderheid der Venitiaans blonden, maar ook tot de linkshandige minderheid.

Foto: Alain Bachellier

Labels: ,

Uit het FD: dorpje herintroduceert de franc

Dit verhaal had u nog tegoed, uit het FD van maandag:

Heerlijk, een francbiljet in mijn handen

De winkels van Collobrières in de Provence accepteren tot 2012 de Franse franc als betaalmiddel. De nostalgische marketingtruc levert aardig wat op. ‘Een man had 20.000 franc in een jaszak gevonden en 40.000 kwam uit een laatje.’

Een brede glimlach verschijnt op het gezicht van Olivier Faivre (39). ‘De franc maakt deel uit van ons erfgoed’, zegt de eigenaar van Hôtel Notre Dame in Collobrières. ‘De franc is authentiek en maakt me nostalgisch. Ik vond het heerlijk laatst weer een biljet in de handen gedrukt te krijgen.’
In het Povençaalse plaatsje in het heuvelachtige achterland van de badplaats Saint-Tropez lijkt de tijd stil te staan. Aan het dorpsplein drinken oude mannen in de schaduw van de platanen een glas pastis en langs het riviertje leggen actieve leeftijdsgenoten met alpinopet een spelletje jeu de boules. Op de hoofdweg van het dorpje met ruim 1500 zielen staat een Citroën Traction geparkeerd, een zeker vijftig jaar oude oldtimer.
Collobrières lijkt niet alleen in het verleden te leven, in zekere zin doet het dat daadwerkelijk. Sinds het afgelopen voorjaar accepteert de lokale middenstand behalve de euro een munteenheid die ruim zes jaar geleden haar status verloor als wettig betaalmiddel, de Franse franc.
‘Ik was bezig oude kleren van mijn dochter uit te zoeken, toen ik in een overhemd een vergeten biljet van 50 franc ontdekte’, zegt Nathalie Lepeltier (39), voorzitter van de lokale winkeliersvereniging.
‘Ik vond het veel gedoe om daarmee naar de Banque de France te gaan om het in te wisselen voor een paar euro en bedacht dat ik vast niet de enige was die er zo over dacht’, vertelt ze in haar bakkerij Le Pain de Jadis, ‘Het brood van weleer’.
Zo ontstond het idee tijdelijk francs te accepteren, aanvankelijk voor een maand, uiteindelijk tot 2012, wanneer de nationale bank van Frankrijk ophoudt francs te wisselen voor euro’s. Vrijwel alle winkels en horecagelegenheden in Collobrières doen mee. Lepeltier: ‘We hebben de Banque de France nog gebeld om toestemming te vragen. Ze antwoordden dat we gerust onze gang kunnen gaan.’
Het levert het bescheiden plaatsje behalve nieuwsgierige toeristen en de nodige publiciteit een aardig extraatje op, 120.000 francs, ruim € 18.000. ‘Ik ontvang de laatste tijd veel telefoontjes uit andere dorpen die hetzelfde willen doen. Erg leuk’, zegt Lepeltier.
Volgens een schatting van de nationale bank dit voorjaar hebben Fransen nog meer dan 40 mln francbiljetten in hun bezit, met een totale waarde bijna 5 mrd (€ 752 mln). Ze hebben verhoudingsgewijs ‘beter’ omgewisseld dan Nederlanders, die met vier keer minder zijn en volgens De Nederlandsche Bank eind vorig jaar in totaal nog 28 mln guldenbiljetten op zak hadden ofwel € 523 mln.
Veel Fransen houden moeite met de euro, die net als in Nederland de schuld krijgt van prijsverhogingen de afgelopen jaren. Nog steeds zijn veel producten in de supermarkt of in andere winkels dubbel geprijsd. ‘Het rekent voor ons ook zo lastig met 1 euro die 6,56 franc waard is’, zegt hoteleigenaar Faivre. ‘De Duitsers hebben het makkelijker met 2 mark voor 1 euro.’
Hij zegt dat er bovendien nog veel mensen zijn die in oude francs denken van voor 1960, toen de munt twee nullen verloor. Faivre: ‘Mijn moeder rekent eerst terug naar nieuwe francs en vervolgens naar oude. Dat is haar referentiekader.’
De ‘herinvoering’ van de franc is volgens de middenstanders geen afwijzing van de euro of van Europa. In het dorp waar bij het referendum van 2005 meer dan 60 % van de bevolking tegen het Europees grondwettelijk verdrag stemde, klinken opvallend positieve geluiden over Europa.
‘Het is bovenal een commerciële actie’, zegt Lepeltier. ‘Natuurlijk spelen we in op nostalgie, maar we voelen ons Europeanen en krijgen bijvoorbeeld steun uit Europa voor de lokale kastanjeteelt’.
Slager Gérard Meni, die 1500 francs (€ 230) overhield aan de actie, is nog resoluter. ‘Ik ben blij met de euro en zou de franc niet terugwillen’, zegt hij, terwijl hij een groot stuk rundvlees in kleinere delen hakt.
Eén recente bezoeker zullen ze in Collobrières niet snel vergeten. Lepeltier: ‘Die kwam 60.000 francs uitgeven. Hij had 20.000 francs in een jaszak gevonden en 40.000 kwam uit een laatje. Hij heeft het allemaal stukgeslagen bij de winkeliers. Wij zagen het glimlachend aan, maar ik denk dat de Banque de France kritischer vragen had gesteld.’

Illustratie: munten worden helaas niet geaccepteerd (van deze site)

Labels: , , ,

Esther Gotink en Peter de Waard: Eigenzinnig Londen

Sluikreclame op Parijsblog. Mijn gewaardeerde GPD-collega in het Verenigd Koninkrijk, Esther Gotink, (haar blog) heeft samen met voormalig Volkskrant-correspondent Peter de Waard Eigenzinnig Londen geschreven. Zij wijzen u de weg in de - veronderstelde - capital of cool. (Dat dat sinds Paris Plage en de Vélib' eigenlijk Parijs is, heb ik maar even wijselijk voor me gehouden...). Zelf heb ik nog niet de mogelijkheid gehad het aan te schaffen, maar dat gaat snel veranderen.

Labels: ,

Paris selon Gregoire: Moment de recueil

PhotobucketFoto en copyright: Emile Gregoire. Creative Commons not valid. Meer foto's op de website van Emile Gregoire.

Labels: ,

donderdag, juli 24, 2008

De collega van The Times

Leuk. Zo'n filmpje moet ik ook eens maken. Charles Bremner is correspondent in Parijs voor The Times en houdt een blog bij. Een eigen bureau met een aantal medewerkers naast Place de l'Opéra, waarover zijn krant - zo blijkt uit het filmpje - al een eeuw beschikt, hebben Elsevier, Het Financieele Dagblad of de GPD helaas niet. Hier voorlopig ook nog geen vakantie. Travailler plus pour gagner plus, luidt het motto van de president immers.

Labels: ,

woensdag, juli 23, 2008

Wat staat er op de foto? (68)

maandag, juli 21, 2008

Terug naar de franc

PhotobucketDe winkeliers van Collobrières verwelkomen u in het centrum voor uw aankopen in francs. Foto: Olivier van Beemen

Vandaag staat mijn verhaal over de 'herinvoering van de franc' in het dorpje Collobrières op de voorpagina van Het Financieele Dagblad. Een stel slimme winkeliers accepteert sinds het voorjaar opnieuw de Franse franc, wat de lokale middenstand een aardig zakcentimepje oplevert. Voor wie die krant niet dagelijks onder ogen krijgt, ik zal het ergens de komende dagen op mijn blog zetten.
Onderstaand filmpje toont een niet zo frisse demonstratie voor de definitieve herinvoering van de franc.


Labels: , , ,

Het Franse lied: Vanessa Paradis - Joe le Taxi


Vorige week stapte ik uit de metro op Gare de Lyon, waar mijn fiets nog stond. Eenmaal bovengronds zag ik twee jongens tegen een muur van het station zitten. De ene had gemillimeterd haar en een enigszins vervaarlijk gezicht met slechte huid, de ander was een stoere rastaman. Ze dronken zwaar Nederlands bier uit een halveliterblik en de gettoblaster die voor ze stond speelde... Joe le Taxi van Vanessa Paradis. De schoffies dachten vast aan het spleetje tussen haar tanden.

Labels: ,

zaterdag, juli 19, 2008

Het Franse lied: Carla Bruni - L'amoureuse

Zingen kun je het nauwelijks noemen. Carla Bruni hijgt - naar eigen zeggen - verliefd in de microfoon. Als zij - en Sarko - er maar gelukkig van worden... De eerste verkoopcijfers wijzen op een redelijk succes voor haar nieuwe cd Comme si de rien n'était. Hier een verhaal dat ik een paar weken geleden schreef over Carla Bruni.

Ieder woord in liedje Carla Bruni kan diplomatieke rel betekenen
Carla Bruni-Sarkozy is volgens de Franse pers de mogelijke redder van het presidentschap van haar man. Haar eigen carrière, als zangeres, geeft ze echter niet op. Volgende week verschijnt de eerste cd van een ‘première dame’.
(Van onze correspondent Olivier van Beemen)
PARIJS (GPD) _ Comme si de rien n’était is de titel van het nieuwe album van Carla Bruni (40). Alsof er niets aan de hand is. Aanvankelijk zou er een sticker op het hoesje geplakt worden: ‘Je kunt van de muziek van Carla Bruni houden zonder haar echtgenoot leuk te vinden.’
Geen gebruikelijke boodschap op een cd-hoes. Er is duidelijk wel iets aan de hand: het Italiaanse ex-topmodel en zangeres Carla Bruni is in februari dit jaar na een kortstondige relatie van enkele maanden getrouwd met de president van Frankrijk, Nicolas Sarkozy, diens derde huwelijk.
Er is nog veel meer aan de hand. Sarkozy is al maandenlang impopulair bij zijn landgenoten. Carla Bruni-Sarkozy, zoals ze zich tegenwoordig vaak laat noemen, heeft daarentegen de harten van de Fransen in rap tempo veroverd. Vooral haar ingetogen, gracieuze verschijning dit voorjaar op bezoek bij de Britse koningin maakte grote indruk.
Carla Bruni heeft meteen gezegd dat ze haar verdienstelijke zangcarrière niet op zou geven voor haar invloedrijke man. Haar eerste album Quelqu’un m’a dit (2002) kende een groot succes, dat ze met No promises (2007) niet kon herhalen.
Ze is er snel achter gekomen dat er een groot verschil bestaat tussen een ex-topmodel dat een plaat opneemt en een kersverse première dame die hetzelfde doet. Zo zijn optredens uitgesloten zolang haar man aan de macht is. De veiligheidsmaatregelen zouden te ingrijpend zijn.
Bovendien worden haar teksten minutieus gevolgd en kan ieder woord tot een diplomatieke rel leiden. De krant Le Figaro heeft het boekje met songteksten onder ogen gehad, waaruit zou blijken dat Bruni zingt: ‘Jij bent mijn drug. Dodelijker dan Afghaanse heroïne, gevaarlijker dan Colombiaanse cocaïne.’
Op het moment dat de krant dat bekendmaakte, stond Sarkozy aan de vooravond van een donorconferentie die hij zelf in Parijs organiseerde voor Afghanistan. Bovendien doet de Franse diplomatie nog steeds de grootste moeite de Frans-Colombiaanse politica Ingrid Betancourt te bevrijden, die gegijzeld wordt in de Colombiaanse jungle. De Colombiaanse autoriteiten konden niet echt lachen om de tekst van Bruni.
De opbrengsten van het nieuwe album, dat volgens Le Figaro veel wegheeft van haar succesvolle eerste cd en mogelijk diverse verkooprecords gaat breken, gaat naar het goede doel. Hoewel Carla Bruni in weinig lijkt op Bernadette Chirac, zal ze zich net als haar voorgangster op het presidentiële Elyséepaleis de komende tijd steeds meer inzetten voor liefdadigheidsinstellingen.
Ook Sarkozy lijkt iets te profiteren van het charmeoffensief van Carla Bruni, die de afgelopen weken een aantal interviews gaf en steeds vaker in het openbaar verschijnt. Veel Fransen hebben bewondering dat hij zo’n leuke vrouw gevonden heeft.
Bovendien liet Bruni doorschemeren dat er om haar man gevochten wordt aan de top van de macht. In een recent verschenen boek vertelde ze hoe ze met leeftijdsgenote Rachida Dati, de minister van Justitie, langs de slaapkamer van de president liep in het Elysée. ,,Daar had je ook graag willen liggen, toch?”, zou Bruni gezegd hebben.

Labels: ,

vrijdag, juli 18, 2008

Escargots zijn uit

Pff, dacht ik enigszins geïntegreerd te zijn, blijkt slakken eten volgens deze geëmigreerde Française weer compleet uit de tijd te zijn. Slechts voor 50-plussers en Britse toeristen. Dat de prijzen van escargots rap stijgen, zou voor hippe jonge Fransen dus irrelevant moeten zijn.

Foto: JaHoVil

Labels: ,

Paris selon Gregoire: Ware luxe

Photobucket
Foto en copyright: Emile Gregoire. Creative Commons not valid. Meer foto's op de website van Emile Gregoire.

Labels: ,

donderdag, juli 17, 2008

Soapserie Tour de France in volle gang

Renners van de ploeg Saunier Duval. Foto: missingsaddle

Zojuist maakte L'Equipe bekend dat de Spaanse ploeg Saunier Duval zich in het geheel terugtrekt uit de Tour de France, omdat tweevoudig etappewinnaar Riccardo Ricci positief op EPO is gecontroleerd. Gelukkig heeft het voor de business rond de Tour weinig gevolgen. Lees mijn verhaal in FD van deze week maar.

Economisch lijdt de Tour niet onder doping

Olivier van Beemen
Parijs

De laatste jaren staat de Tour de France vooral in het teken van dopinggebruik. De geloofwaardigheid van het sportevenement nam af, maar sponsors en etappesteden staan nog steeds in de rij.

‘Festina verkocht nooit meer horloges dan in 1998, het jaar dat de Festinaploeg collectief uit de Tour werd gehaald vanwege een dopingaffaire’, zegt Pierre Ballester, schrijver van het boek Tempêtes sur le Tour (Stormen over de Tour).
Daarin constateert en becijfert de Franse journalist dat tien jaar dopingschandalen de Tour de France, ’s werelds grootste wielerwedstrijd, in financieel opzicht niet geschaad heeft. Integendeel.
Ballester: ‘Van de 450 sponsors zijn er de afgelopen jaren vier gestopt om ethische redenen. Supermarktketen Casino is er een van. Ze dachten dat het in hun eigen belang was hun merknaam niet aan een dopingcircus te verbinden, maar hebben ongelijk gekregen. Of het nu in positieve of negatieve aandacht is: het noemen van een bedrijf blijkt goed voor de verkoopcijfers en de bekendheid.’
Hij benadrukt de ongekende mogelijkheden die de Tour biedt. ‘Merken kunnen drie weken lang in totaal zo’n 150 uur in beeld zijn. De ronde wordt ook nog eens uitgezonden in meer dan honderd landen. Sommige bedrijven blijven de Tour sponsoren om te voorkomen dat de concurrentie in het gat zou springen.’
Maar een renner als Rasmussen die door zijn ploeg Rabobank wordt ontslagen en verwijderd uit de Tour wegens vermeend dopinggebruik, daar zal de Nederlandse bank toch geen baat bij hebben? Volgens Ballester wel. ‘Een bonus’, noemt hij de affaire voor de Rabobank.
‘Op zo’n zaak zit je als sponsor niet op te wachten’, nuanceert woordvoerder Raymond Salet van Rabobank. ‘Wij hebben onderzocht wat de impact op ons imago is geweest van de affaire Rasmussen en zijn tot de conclusie gekomen dat we geen schade hebben ondervonden dankzij bekwaam handelen van de ploeg. De stelling dat ook negatieve publiciteit uiteindelijk goed is voor de sponsor, waag ik te betwijfelen.’
Dat de Tour nog steeds geliefd is en winstmogelijkheden biedt, is eveneens merkbaar aan het grote aanbod van steden die een etappe willen ontvangen. Had organisator Amaury Sport Organisation (ASO) tien jaar geleden nog de keuze uit 80 plaatsen, dit jaar waren het er 226.
Londen, waar in 2006 le grand départ (het begin van de koers) plaatsvond, investeerde € 2 mln en schat de inkomsten op € 171 mln. Dat is ongetwijfeld een van de redenen dat Utrecht en Rotterdam meedingen naar het vertrek van 2010.
‘Maar juist ook voor kleinere plaatsen is het de moeite waard. Een stad betaalt € 80.000 voor een aankomst en € 50.000 voor een vertrek. Die hebben ze er zo uit’, zegt Ballester.
Burgemeester Pascal Courtaud van het plaatsje Aigurande (1600 inwoners), waar de etappe van morgen begint, bevestigt dat. ‘Wij hebben het niet eens zelf betaald’, zegt hij. ‘Het departement doet dat voor ons. € 50.000 voor de komst van 15.000 mensen is een schijntje. Waarschijnlijk levert de Tour direct het twee- of driedubbele op. En de naamsbekendheid die je krijgt, is nauwelijks in geld te becijferen. Als je weet wat één minuut reclame kost.’
Ook bij het grote publiek is de Tour opnieuw populair. ‘In Frankrijk zijn de kijkcijfers eind jaren negentig teruggelopen, maar nu kijken iedere dag weer vier miljoen mensen’, zegt Ballester.
Het is volgens hem slechts de motivatie die is veranderd. ‘Voorheen keken ze in de eerste plaats naar een sportevenement. Nu kijken ouderen vooral voor de landschappen en monumenten: je bent vanaf de bank op vakantie. Jongeren zien de wielerronde steeds meer als reality tv. Wie is de volgende renner die eruit vliegt wegens dopinggebruik?’

Labels: ,

Er loopt nog wel voetbaltalent rond in Frankrijk

woensdag, juli 16, 2008

Wat staat er op de foto? (67)

dinsdag, juli 15, 2008

Lintje voor het redden van liefdesleven van de president

Dagblad Libération maakt melding van twee bizarre onderscheidingen die president Nicolas Sarkozy gisteren op 14 juillet heeft toegekend. Rechter Nicole Choubrac kreeg - net als Ingrid Betancourt - de légion d'honneur. Haar verdienste: ze verbrak het huwelijk tussen Sarko en Cécilia en was daar vrij discreet over. 'Ik geloof dat de president heeft gewaardeerd dat ik mijn mond dicht heb gehouden tegen de pers', zei ze in een interview.
De tweede is voor Jacques Séguela. Zijn verdienste: hij organiseerde het diner waar Sarko en Carla elkaar eind vorig jaar ontmoetten.
De Franse meritocratie op zijn best.

Légion d'honneur. Foto: giangrafanna

Labels: ,

Dictators en oliesjeiks kijken jaloers toe...

... naar het militaire defilé in Parijs voor de opperbevelhebber van de Franse strijdkrachten, Nicolas Sarkozy, gisteren op de nationale feestdag. Zelf was ik zondagavond op het traditionele bal van de brandweer, in een kazerne bij mij om de hoek in de Marais. Als ik een gaatje vind, doe ik verslag.

Labels: ,

Tour de France nog steeds zeer lucratief

PhotobucketDe Tourcaravaan vorig jaar in Londen, dat 2 miljoen in de Tour investeerde en 171 miljoen euro verdiende. Sponsors staan nog steeds in de rij. Foto: .kol tregaskes

De Tour de France mag dan goeddeels een vreemd dopingcircus zijn dat met sport niet zo veel meer te maken heeft: op de financiën heeft dat geen negatieve invloed. Volgens journalist Pierre Ballester, schrijver van Tempêtes sur le Tour (Stormen over de Tour), is het tegendeel waar: er wordt alleen maar meer verdiend.
Voor sponsors is de Tour met zijn 150 uur televisie gewoonweg te interessant. Slechts 4 van de 450 sponsors haakten de afgelopen jaren af om ethische redenen. Ook steden en dorpen staan in de rij de Tour te ontvangen.
Een van de opmerkelijkste conclusies van Ballester gaat over de kijkcijfers, die in Frankrijk na een dipje weer terug zijn op het oude pijl. Ouder publiek kijkt - net als vroeger - vooral voor de mooie plaatjes van het Franse land (een vakantie vanuit de leunstoel) en jonger publiek beschouwt de Ronde van Frankrijk steeds meer als reality tv. 'Wie is de volgende renner die weg moet wegens doping?' Zelf meestemmen kan helaas (nog) niet.
Lees er uitgebreid over op de voorpagina van Het Financieele Dagblad (helaas niet op internet beschikbaar).

Labels: ,

maandag, juli 14, 2008

Veel Nederlands in Avignon

Voilà mijn verslag van het theaterfestival van Avignon, waar ik dit weekend vertoefde. De foto die weinig met tekst te maken heeft, maar wel mooi is en tijdens het festival is genomen heet La Valse d'Avignon en is van Gabba Gabba Hey!

Nederlandstalig theater triomfeert in Avignon
Nooit eerder was er zoveel Nederlands te horen tijdens het theaterfestival van Avignon. Zaterdag ging Romeinse tragedies van Toneelgroep Amsterdam in première. ‘Zes uur lang luisteren ze naar Nederlands, ongelooflijk.’
(Van onze correspondent Olivier van Beemen)
AVIGNON (GPD) _ Juli in Avignon. Zoals ieder jaar bruist het onder de platanen van het oude, ommuurde stadscentrum. In de schaduw van het pauselijk paleis, waar in de late Middeleeuwen een eeuw lang tegen Rome opstandige Franse pauzen gevestigd waren, prijzen jonge artiesten en regisseurs hun voorstelling aan. In kleine theatertjes en op alle hoeken van de smalle straatjes is toneel te zien, tot duizend optredens per dag, onder de brandende Provençaalse zon.
Menig deelnemer aan le festival off, zoals het onofficiële programma genoemd wordt, droomt ervan ooit deel uit te maken van het echte festival, le festival in. Dan speel je op de meest prestigieuze plekken, zoals la cour d’honneur (de erebinnenplaats) van het pauselijk paleis of in het eveneens Middeleeuwse karmelietenklooster.
In dat programma is Nederlandstalig toneel dit jaar beter vertegenwoordigd dan ooit, vooral dankzij de Vlamingen. De Toneelgroep Amsterdam voert de veelgeprezen Romeinse tragedies op van de Vlaamse regisseur Ivo van Hove en een viertal andere Vlaamse regisseurs toont nog vijf andere voorstellingen. Bovendien is Nederlandse dans aanwezig met Emio Greco en Pieter Scholten.
,,Nederlands theater is hip”, zegt Rudi Wester van de culturele afdeling van de Nederlandse ambassade in Parijs, die de Nederlandse producties financieel steunt (20.000 euro). ,,Ons theater is anders dan het Franse, experimenteler”, vindt Henk Scholten van het Theater Instituut Nederland, dat vier ton uittrok om twee jaar lang Nederlands theater in Frankrijk te promoten.
Voor festivaldirecteur Vincent Baudriller is er geen sprake van een opleving van het Nederlandstalig toneel. ,,Voor mij is het irrelevant uit welk land een regisseur komt”, zegt hij. ,,Ik heb grote erkenning voor het werk van Ivo van Hove, die ik al langer ken. Ik waardeer de dramaturgische vrijheid die het Nederlands en Vlaams toneel vaak kenmerkt.”
De Romeinse tragedies, een bewerking van drie stukken van Shakespeare (Coriolanus, Julius Caesar en Antonius en Cleopatra), is een goed voorbeeld. De voorstelling vindt plaats in een gymzaal in een woonwijk buiten het centrum, waar een vijfhonderdkoppig publiek zes uur lang de intriges volgt van de Romeinse machthebbers.
,,Zes uur lang luisteren ze naar Nederlands met boventitels, ongelooflijk”, zegt Van Hove voor de voorstelling. ,,Ik dacht dat dit stuk niet te exporteren was, maar we hebben het ook al op de Wiener Festwoche gespeeld.”
Van Hove is opgetogen in Avignon te staan. ,,Hier wil je staan”, zegt hij. ,,Na een mindere periode waarin het festival wat in zichzelf gekeerd was, is Avignon weer terug. De programmering is internationaal, ik ontmoet mensen die ik jaren niet gezien heb. Hier wordt het theater serieus genomen.”
Tijdens de voorstelling is het publiek verbaasd als het tijdens de eerste decorwisseling wordt uitgenodigd het podium op te komen om iets te drinken of een broodje te eten. Op grote bankstellen midden op het toneel mogen ze plaatsnemen en wanneer de acteurs zich net in een andere hoek van het podium bevinden, volgen ze het verhaal op videoschermen.
,,In Frankrijk zijn we niet gewend aan zo’n mix van theater, film en muziek”, zegt Didier Fusillier, directeur van het theater Maison de la Culture in de Parijse voorstad Créteil. Hij werkt al twintig jaar samen met Nederlandse gezelschappen en liet onder anderen Orkater en T.r.a.s.h. overkomen.
Om tien uur 's avonds is de zaal nog net zo gevuld als om vier uur ’s middags. ‘Bravo’, klinkt het van meerdere kanten en de vijftien acteurs worden liefst zeven keer teruggeroepen.
De online-versie van het toonaangevende Franse culturele weekblad Télérama heeft zondag meteen een recensie: ‘Met de Romeinse tragedies elektrocuteert Ivo van Hove het festival. Tegen alle verwachtingen in, gaan de zes uur spektakel in hels tempo voorbij. (...)
Terwijl veel festivals uitentreuren dezelfde buitenlandse regisseurs blijven uitnodigen, en terwijl de bazen van onze Franse toneelcentra elkaar steeds weer vragen, zien we vol vreugde toe dat Avignon ons deze zomer grote, onbekende artiesten voorschotelt. Zegt het voort.”

Labels: , ,

Het Franse lied: Serge Gainsbourg - Aux armes et caetera


Het militante Franse volkslied, vandaag te horen in alle zes hoeken van de Hexagone, klinkt een stuk vriendelijker in de reggaeversie van Serge Gainsbourg. Songtekst bij reacties.

Labels: , ,

Paris selon Gregoire: 14 juillet

PhotobucketPlace de la Concorde, 2007. Foto en copyright: Emile Gregoire. Creative Commons not valid. Meer foto's op de website van Emile Gregoire.

Labels: , ,

donderdag, juli 10, 2008

Vergezicht over Bollène en kerncentrale

PhotobucketFoto: Olivier van Beemen

Tijdens een wandeling door Bollène ontdekte ik dit fraaie panarama over de stad en haar kernreactoren (de foto bij dit bericht was in Saint-Laurent des Eaux). Links op de voorgrond het stadhuis in handen van de Madame Bompard, vrouw van Jacques, beiden gewezen vrienden van Jean-Marie Le Pen.

Labels: , ,

Bronwater inslaan na uraniumlek in Provence

Na een tijdje niet op repo te zijn geweest, trek ik dezer dagen weer eens ouderwets als razende reporter door de Provence. Onderstaand verhaal was aanvankelijk niet gepland, maar als journalist volg je uiteraard de actualiteit. Die bracht me enkele uren geleden naar Bollène, waar eerder deze week uranium weglekte uit een kerncentrale. Ik maakte deze reportage.

Franse kerncentrale in Saint-Laurent des Eaux. Foto: nitot

Vis- en zwemverbod na uraniumlek
BOLLÈNE (GPD) _ De telefoon op het stadhuis van het Zuid-Franse stadje Bollène houdt niet op te rinkelen. ,,Nee mevrouw, in uw buurt bestaat geen enkel stralingsgevaar. U kunt het kraanwater gewoon drinken”, zegt de receptioniste, met een gedetailleerde stadskaart op haar bureau.
In het plaatsje met 14.000 inwoners, nabij Avignon, is veel ophef ontstaan nadat dinsdag bekend werd dat 18.000 liter uraniumhoudende vloeistof is weggelekt uit de plaatselijke kerncentrale. Een vis- en zwemverbod in een viertal meertjes en twee rivieren geldt tot nader order. Ook mogen boeren in de nabije omgeving geen gewassen meer verbouwen of verkopen en mensen met eigen watervoorziening (zoals een put) mogen die tijdelijk niet gebruiken.
Ondanks geruststellende woorden van de gemeente, slaan inwoners van het plaatsje sinds een paar dagen massaal bronwater en proviand in. ,,Ze kunnen ons wel meer vertellen”, zegt Charef Ben-Brahim, een oudere man die met twee leeftijdsgenoten toekijkt bij het jeu de boules. ,,Ik heb water ingeslagen. Bij de supermarkt was het gisteren al bijna op. En ik heb ook extra levensmiddelen gekocht. Het liefst zou ik zien dat Frankrijk stopt met kerncentrales.”
Hij weet echter dat dat zeer onwaarschijnlijk is. President Nicolas Sarkozy kondigde vorige week juist de bouw van een tweede EPR-centrale aan, een extra krachtige centrale die ongeveer vier miljard euro kost. Pikant detail is dat er een goede kans bestaat dat de nieuwe centrale nabij Bollène gebouwd gaat worden.
Frankrijk haalt 80 procent van zijn elektriciteit uit kernenergie en is daarmee wereldrecordhouder. Sceptici vermoeden dat de Franse autoriteiten nucleaire incidenten bewust proberen te bagatelliseren om te voorkomen dat de bevolking tegen kerncentrales in opstand komt.
Dat gebeurde bijvoorbeeld bij de kernramp in 1986 in Tsjernobyl, toen een grote wolk met radioactief materiaal over Europa dreef. Vreemd genoeg hield de wolk – volgens de Franse autoriteiten – stil bij de Franse grens. Inmiddels is er brede overeenstemming dat de wolk ook Oost-Frankrijk bereikte en minstens tientallen gevallen van kanker heeft veroorzaakt.
Wethouder André-Yves Beck van Bollène weet niet of de landelijke autoriteiten bij het huidige incident het achterste van hun tong laten zien. ,,Het is in ieder geval opmerkelijk dat onze gemeente pas op dinsdagmiddag, 14 uur nadat het gebeurde, is ingelicht”, zegt hij. ,,Het eerste wat we te horen kregen, was: ‘Houd het stil’. Hoe moeten wij dan onze inwoners alarmeren?”
Het bestuur van Bollène, met aan het hoofd burgemeester Marie-Claude Bompard, een nationaliste die lange tijd lid was van het Front National, beklaagt zich dat het bij dat ene telefoontje bleef. Beck: ,,Er is ons geen enkele hulp aangeboden van hogerhand, terwijl dit incident ons veel geld gaat kosten. Toeristen zijn ongerust, wat ons imago schaadt.”
Visser Robert Rieux Arnaud is net op het gemeentehuis voor een onderhoud. ,,Ik was even erg boos. Niet omdat we niet meer mogen vissen, maar vanwege de zeer geringe informatievoorziening voor de bevolking. Ik denk dat de risico’s wel meevallen. Want laten we eerlijk zijn: die mensen die op de kerncentrale werken, willen zelf ook niet dood.”


Labels: ,

woensdag, juli 09, 2008

Wat staat er op de foto? (66 bis)

Photobucket
Foto: Olivier van Beemen

Grrr, zelfs deze lastige foto binnen enkele uren geraden. Ik heb hier met een stel pro's te maken, dat blijkt iedere keer weer. Nou, eet dit, een extra opgave. Waar ben ik nu?

Labels:

Wat staat er op de foto? (66)

PhotobucketFoto: Olivier van Beemen

Gelukkig maar dat het verboden is spelletjes te spelen, want daar is het veel te warm voor. Waar bevind ik mij? Spelregels en prijs: hier.

Labels:

Fifi, een vrouw die zich verdienstelijk gemaakt heeft

Gelezen in La Marseillaise van vandaag:

Erkenning voor een Septémoise
Vorige week had de burgemeester een van de aangenaamste taken die zijn functie met zich meebrengt: een medaille uitreiken aan een verdienstelijke moeder. Dat is des te aangenamer, want zo vaak gebeurt dat niet.
‘Deze medaille van de Republiek, toegekend door het ministerie van Sociale Zaken en Integratie, wordt toegekend aan een dierbare vriendin en een opmerkelijke vrouw, Joséphine Azzola, weduwe Mordenti. Maar hier in Septèmes kent iedereen je als Fifi.’
Ze voedde zes kinderen op: Jocelyne, Marie-Christine, Béatrice, Patrick, Eric en Roméo. Ze heeft nu veertien kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen. ‘Ik weet dat je veel van jezelf gegeven hebt. Maar je bent niet alleen een model voor andere gezinnen, maar ook zeer actief in het sociale en het verenigingsleven, waar je veel doet voor anderen.’
Fifi heeft altijd haar handen uit de mouwen gestoken, voor de Communistische Partij, voor het Feestcomité, voor gepensioneerde vakbondsleden van de CGT en voor het opvangtehuis Notre Dame Limite. Nog steeds zet ze zich voor anderen in, zonder daarvoor iets terug te verwachten. Ze is een voorbeeld voor alle vrijwilligers die gezelligheid en levenskwaliteit brengen, de rijkdommen van Septèmes.
Ze maakt integraal deel uit van het dagelijkse leven in Septèmes, vroeger met Isère zaliger, tegenwoordig met Claude.
En in de zomerse periode die nu begint, zullen we haar met veel plezier aan onze zijde treffen tijdens de festiviteiten, vol mooie, gelukzalige momenten.
‘Fifi, met grote blijdschap zie ik hoezeer de Republiek nog steeds erkenning geeft aan nederige mensen en arbeiders, die zich altijd volledig inzetten voor het welzijn van allen’, concludeerde André Molino, omringd door Reine Deschamps en Hélène Ferrandi.

Paul Jérima

Labels: ,

maandag, juli 07, 2008

Het Franse lied: Yann Tiersen - Sur le fil


U kent hem van Le fabuleux destin d'Amélie Poulain en Good Bye Lenin.

Labels: ,

zondag, juli 06, 2008

Gezocht wegens moord op twee Fransen in Londen

Zo zou de moordenaar van twee Franse studenten in New Cross, Londen er ongeveer uit kunnen zien. Geen fijn figuur. Vermoed wordt dat hij de twee 23-jarigen gemarteld heeft om achter hun pincode te komen. In totaal kregen zij meer dan 200 messteken, waarvan een groot aantal na hun dood. Meer in onder meer The Guardian.

Labels: ,

Fiches met huidskleur bij Air France

Weinig kleur bij het vliegend personeel van Air France eind jaren zeventig. Foto: bjferguson

KLM-partner Air France heeft een systeem met fiches waarop de etnische achtergrond van een deel van het vliegend het personeel vermeld staat. Het gaat om een duizendtal stewards en stewardessen (van in totaal 16000) dat in aanmerking wil komen voor zogeheten 'speciale vluchten', zoals een eerste reis naar een nieuwe bestemming of een vlucht die is gecharterd door een bedrijf. Behalve huidskleur wordt gevraagd naar haar- en oogkleur, lengte, religie en talenkennis.
De Franse organisatie SOS Racisme heeft een klacht ingediend. Voorzitter Dominique Sopo vermoedt dat Air France die gegevens commercieel wil uitbuiten, bijvoorbeeld door het mogelijk te maken 'blanke vluchten' aan te bieden. Volgens een woordvoerder van Air France zijn de fiches juist bedoeld om een grotere diversiteit te creëren aan boord van speciale vluchten en het is handig mensen in te zetten die de taal van een bestemming of klanten spreken.
In Frankrijk rust een taboe op vermelding van etniciteit: alle Fransen zijn gelijk. Het overige is irrelevant. Ik berichtte erover voor Het Financieele Dagblad, dat mijn verhaal gisteren op de voorpagina plaatste.

Labels: , ,

Metrokaartje Parijs


Even wat echt belangrijk nieuws tussendoor. Toen ik in Parijs kwam wonen in 2002, waren de metrokaartjes groen, zoals hier links. In 2003 werden ze mauve (schakering paars) en sinds een paar maanden zijn ze wit (rechts). De eerste kaartjes voor de eind jaren zeventig geïnstalleerde tourniquets waren geel en zeer cool (filmpje). Verder is de beroemde carte orange verdwenen en vervangen door de chipkaart Navigo. Deze en meer wijsheden vind je hier, net als de bovenstaande afbeeldingen.


Labels: ,

vrijdag, juli 04, 2008

Verhalen over Ingrid Betancourt

De teller liep twee dagen achter... Foto: Gabrilu

Gisterochtend schreef ik dit portret van Ingrid Betancourt, waarbij een klein mea culpa op zijn plaats is. Op de teller van het stadhuis in Parijs stond woensdagavond dat ze sinds 2319 dagen vastzat, wat ik geloofde en helaas in de kop zette. Het blijken er echter 2321 te zijn.
Gistermiddag volgde dit verhaal, over Franrijk dat haar nooit is vergeten de afgelopen zes jaar.

Frankrijk viert bevrijding Betancourt
(Van onze correspondent Olivier van Beemen)
PARIJS (GPD) _ Het nieuws gonsde woensdagavond via telefoontjes en sms-berichten over de terrasjes van Parijs. ,,Heb je het al gehoord? Ingrid Betancourt is vrij.” Zowel de grootste commerciële als de grootste publieke Franse tv-zender onderbrak het avondprogramma met een speciale nieuwsuitzending die tot ver na middernacht doorging.
Frankrijk is de politica met de Colombiaanse en Franse nationaliteit tijdens haar gijzeling de afgelopen zes jaar en vier maanden allerminst vergeten. Gisteren kwamen duizenden belangstellenden samen op het stadhuisplein van Parijs bij haar portret, waarop de teller die iedere dag opnieuw aangaf hoeveel dagen ze gevangen zat, eindelijk tot stilstand is gekomen.
Ook provinciesteden en kleinere plaatsen in Frankrijk organiseerden vreugdebijeenkomsten. Vanmiddag is de blijdschap totaal, wanneer Betancourt zelf met haar kinderen en minister van Buitenlandse Zaken Bernard Kouchner in Parijs aankomen.
Terwijl Betancourt en de andere politieke gijzelaars in eigen land in de vergetelheid dreigden te raken, bedachten Franse autoriteiten en particuliere steunbetuigers telkens nieuwe initiatieven om de aandacht van hun landgenoten vast te houden.
Zo is ze tot ereburger benoemd van steden en plaatsjes waar ze in veel gevallen nog nooit van gehoord zal hebben. Haar portret sierde stadhuizen en andere overheidsgebouwen overal in het land en vlak voor haar bevrijding was haar foto ook meegenomen op een expeditie naar de top van de Mont Blanc.
Toen er eind 2005 weinig nieuws meer kwam, schreef de populaire zanger Renaud een lied voor haar, ‘Dans la jungle’, dat hij tot op de dag van vandaag op ieder concert zingt. Hij organiseerde bovendien een benefietconcert in Rouen. Onder de Franse muzieksterren die gehoor gaven aan zijn oproep, bevond zich Carla Bruni, tegenwoordig echtgenoot van president Nicolas Sarkozy.
De Franse politiek reageerde gisteren unaniem opgetogen op de bevrijding van Betancourt. Politici toonden – in ieder geval aan de oppervlakte – de waardigheid het heugelijke nieuws niet te gebruiken voor eigen gewin.
Toch viel op dat politici en kranten soms andere accenten legden. Sarkozy organiseerde direct na bekendmaking van het nieuws een persconferentie in aanwezigheid van de familie van Betancourt, waardoor hij zijn betrokkenheid benadrukte.
Veel kijkers zullen gedacht hebben dat het aan de president is te danken dat de gijzelaarster nu vrij is. Die heeft zich weliswaar actief ingezet voor Betancourt, maar was volgens zowel de Franse als de Colombiaanse autoriteiten niet bij de bevrijding betrokken.
Oud-premier Dominique de Villepin, een persoonlijke vriend van Betancourt die in 2003 het initiatief nam tot een – mislukte – bevrijdingspoging, legde juist direct de nadruk op het succes van het Colombiaanse leger en president Alvaro Uribe. Dat deed ook de linkse krant ‘Libération’, die een foto afdrukte die op het Elyséepaleis van Sarkozy was genomen maar waar de president zelf niet op stond.
De regeringsgezinde krant ‘Le Figaro’ drukte bijna dezelfde foto af, met één groot verschil. Sarkozy staat er wel op en wordt omhelsd door Mélanie, de dankbare dochter van Betancourt.

Labels: ,

Paris selon Gregoire: Eenzaam

Photobucket
Foto en copyright: Emile Gregoire. Creative Commons not valid. Meer foto's op de website van Emile Gregoire.

Labels: ,

donderdag, juli 03, 2008

Raymond Domenech blijft bondscoach


Goed nieuws voor Nederland. Raymond Domenech (die van het bizarre huwelijksaanzoek) heeft de eer niet aan zichzelf gehouden en blijft bondscoach van Frankrijk.

Labels:

woensdag, juli 02, 2008

Ingrid Betancourt vrij

Ingrid Betancourt is vrij. Foto: H de C

Laatste nieuws:
Gijzelaarster Ingrid Betancourt bevrijd door Colombiaans leger
(Van onze correspondent Olivier van Beemen)
PARIJS (GPD) _ De Frans-Colombiaanse politica Ingrid Betancourt (46) is gisteravond volgens berichten van de Colombiaanse minister van Defensie Juan Manuel Santos na ruim zes jaar gijzeling bevrijd. Het Colombiaanse leger zou haar en veertien andere gijzelaars uit handen van de terroristische organisatie Farc hebben gered.
Betancourt werd sinds 23 februari 2002 vastgehouden op een onbekende plek in de Colombiaanse jungle. Ze werd ontvoerd toen ze campagne voerde als presidentskandidaat voor de groene partij van Colombia, die ze zelf had opgericht. Ze bracht een groot deel van haar jeugd door in Frankrijk, waar haar ex-echtgenoot en haar twee kinderen nog steeds wonen.
Begin dit jaar kwam er vooral slecht nieuws over Betancourt. Ze zou meerdere malen in hongerstaking zijn geweest en was mede daardoor ernstig verzwakt. Bovendien zou ze lijden aan hepatitis B en een huidziekte. Vermoed werd dat ze een strijd op leven en dood voerde. Volgens de schaarse en soms tegenstrijdige berichten was een bloedtransfusie noodzakelijk om haar te redden.
Frankrijk had daarom een humanitaire missie afgevaardigd die Betancourt urgent zou kunnen behandelen. Een speciaal vliegtuig met medische voorzieningen stond op luchthaven van de hoofdstad Bogotá. Het bleek vergeefs. Meer nieuws over haar lot kwam er niet.
Het laatste teken van leven van Betancourt dateert inmiddels van november vorig jaar. Toen gaven de Colombiaanse autoriteiten een filmpje van nog geen minuut vrij waarop een uitgemergelde Betancourt te zien was met haar tot bijna op de knieën. Op de beelden lijkt ze niets te horen of te zien. Het enige wat ze doet is naar de grond staren, met halfdichte ogen.
De militaire operatie van het Colombiaanse leger is niet de eerste bevrijdingspoging. Een eerdere reddingsmissie, uitgevoerd door Frankrijk in 2003, liep uit op een debacle. Het ging om een initiatief van toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Dominique de Villepin, van wie Betancourt les kreeg op de prestigieuze politicologisch instituut Sciences-Po. De Villepin had zelfs president Jacques Chirac in het ongewis gelaten over de missie, die niet alleen mislukte maar ook uitdraaide op een diplomatiek relletje tussen Frankrijk en Colombia.
In Frankrijk is Betancourt mede door de onophoudelijke inspanningen van haar dochter Mélanie en haar zoon Lorenzo nooit vergeten. In diverse Franse steden, waaronder Parijs, hing permanent een groot affiche van haar op het stadhuis en op andere opvallende plekken. Met grote regelmaat organiseerden steuncomités optochten voor de voormalige presidentskandidate die de corruptie in haar land had willen bestrijden.
De bevrijding van Betancourt komt voor de huidige president Nicolas Sarkozy, die sinds eergisteren de Europese Unie voorzit, op een goed moment. Hij heeft zich altijd sterk gemaakt voor Betancourt, wier bevrijding hem mogelijk een duwtje in de rug kan geven in de publieke opinie.


Zanger Renaud is Ingrid Betancourt nooit vergeten.

Labels:

Wat staat er op de foto? (65)

Waar heb ik de wekelijkse zondagsrust afgelopen weekend gerespecteerd? (Ik ben per slot van rekening ook correspondent van het Nederlands Dagblad). Spelregels en prijs: hier. Fotocredits volgen.

Labels:

Het Franse lied: Desireless - Voyage Voyage

Ik had me het clipje altijd iets anders voorgesteld, maar hier Voyage Voyage van Desireless. Een flinke regenbui stort zich overigens over de Marais op dit moment.

Labels: