Laatste nieuws: Potteriaanse taferelen in Amsterdam

Potteriaanse taferelen op dit moment hier in Amsterdam. Veel boekwinkels openen vannacht uitzonderlijk om twaalf uur 's nachts de deuren en sinds sluitingstijd vanmiddag hebben zich lange rijen gevormd. Vanaf donderdag 1 oktober mogen boekhandels In Parijs verkopen, het langverwachte debuut van journalist en nu ook auteur Olivier van Beemen.

'Ik moet een eerste druk van In Parijs zien te bemachtigen,' zegt Evert, een opgeschoten jongen uit de kop van Noord-Holland. Hij staat sinds half zeven voor deur, maar heeft alsnog enkele tientallen wachtenden voor zich. Hij betreurt het dat de lokale boekhandel in Schagen niet meedeed aan de actie. 'Niet zozeer voor mezelf, voor dit evenement kom ik graag naar Amsterdam, maar vooral jammer voor hen natuurlijk. Al die omzet die ze mislopen.'
Het Amsterdamse vriendinnengroepje waarvan Marjet en Eefje het middelpunt vormen, ginnegapt. Ze hebben alvast een glaasje brouilly gedronken om in de juiste stemming te raken. Ze vertrekken morgen met de trein naar Parijs en weigeren af te reizen zonder een exemplaar van In Parijs.
'Eigenlijk wilden we met de nachttrein,' verwijst Eefje naar een van de schaarse details uit In Parijs die al zijn uitgelekt, maar die bestaat niet meer. 'We nemen in elk geval een duik in de Seine,' vult Margreet haar vriendin aan.

Enfin, u begrijpt het al: u krijgt een een warme groet uit het dromenland van uw correspondent. Maar morgenochtend ligt In Parijs toch echt in de winkel. Zelf heb ik het boek al in handen gekregen op de boekpresentatie die gisteren plaatsvond. Het ziet er erg mooi uit en ik ben er heel trots op. Maar daarover later meer. Voor alle laatste nieuwtjes en gesigneerde bestellingen: inparijs.nl, zegt het voort...

Foto: Kaptain Kobold

Weg bij de GPD

Wellicht vraagt u zich af waarom u mijn verhalen al geruime tijd niet of nauwelijks in uw regionale krant hebt zien staan. Dat zit zo: ik ben weggestuurd bij de GPD, omdat ik de afgelopen maanden te weinig geproduceerd zou hebben, in verband met de werkzaamheden aan In Parijs. Per e-mail heeft financieel directeur Luut Stallinga mij half juli te verstaan gegeven dat de samenwerking die vier jaar geduurd heeft, per 1 september ten einde zou komen. Dat gebeurde zonder voorafgaande waarschuwing dat ik onvoldoende verhalen leverde. De GPD heeft buiten mij om een opvolger gezocht die me in dezelfde mail gepresenteerd werd. Een contract op basis waarvan ik tot 1 januari voor de GPD werk, is genegeerd.
Ik heb vier mooie jaren gehad bij de GPD, heb op plezierige wijze samengewerkt met veel redacteuren en kan slechts zeggen dat ik deze weinig chique manier van afscheid nemen, betreur.

RATP 60 jaar

Het Parijse ov-bedrijf RATP bestaat dit jaar zestig jaar en is een aardige campagne begonnen met historische foto's. Tot en met 4 oktober is naast het Centre Pompidou een foto-overzicht te zien. Zo zag Place de la Défense er uit in 1959.

Reserveer nu uw gesigneerde exemplaar van In Parijs

Inparijs.nl is online. Lees hier het begin van mijn boek en maak gebruik van het de mogelijkheid nu al een gesigneerd exemplaar voor te bestellen, direct van de auteur.

Dank gaat naar internetbureau TTY Internet Solutions

iDTGV

Het vocabulaire is tenenkrommend. Een conducteur heet superviseur, een barjongen een barista, de bar heet iDzinc, de stiltecoupés iDzen, de overige coupés iDzap. De superviseur roept om dat je in de iDzen-ruimtes een zen attitude moet aannemen (wat neerkomt op: kop houden en vooral niet bellen).

Verder ben ik groot fan van de iDTGV, die ik vorige week nam van Parijs naar Nîmes en van Lyon naar Parijs. Paar weken van tevoren geboekt op internet, voor € 45,90 eerste klas op de heenreis en € 44,90 eerste klas op de terugreis. Dat is zo'n drie keer goedkoper dan de normale prijs.
iDTGV is een apart treinstel, vastgekoppeld aan een normale TGV. De verbindingen staan op deze interactieve kaart. Kaartjes zijn uitsluitend op internet te boeken en gaan volledig volgens yield management: hoe vroeger je boekt, des te minder je betaalt. Je print ze zelf thuis uit. Op iedere bestemming gaat 10 % van de kaartjes weg voor € 19 in de tweede klas en € 24 in de eerste. De iDTGV is vrijwel altijd goedkoper dan de trein waaraan hij vast zit. Volgens deze site strijken de Franse spoorwegen (SNCF) per reiziger ongeveer € 50 op.
De iDTGV is zowel van binnen als van buiten identiek aan een gewone dubbeldekker-TGV. Behalve de benamingen is het verschil dat de bar wat luidruchtiger is en dat er dvd's gehuurd kunnen worden.

De vakbond Force Ouvrière Cheminots is - hoe kan het ook anders - tegenstander van deze nieuwerwetse treinen. De bond vindt de treinen die niet aan het loket te boeken zijn, indruisen tegen de geest van de openbare dienstverlening. Bovendien vreest het personeel dat toekomstige uitbreidingen ten koste gaan van reguliere treinen. Grootste euvel is waarschijnlijk dat het speciale personeelstarief niet geldt op de treinen: ongeacht de bestemming en de drukte betalen zij € 5 in de daluren en € 15 euro in de spits. De 220.000 werknemers van de SNCF vullen volgens Le Figaro met zijn allen 7 % van alle zitplaatsen in de TGV.

De camera ziet alles

De camera ziet alles: minister van Binnenlandse Zaken Brice Hortefeux (UMP) vindt één Arabier nog wel gaan, maar als het er veel zijn, leidt dat volgens hem tot problemen. Eerder vroeg de linkse burgemeester van Evry, Manuel Valls, zijn medewerker enkele 'blanken, whites, blancos' in beeld te zetten, toen hij met een camera door de buurt liep. 'Wat een beeld van de stad...,' verzuchtte hij toen hij alleen maar allochtonen op de markt zag.
Op dit blog las u hoe de huidige minister van Economisch Herstel Patrick Devedjian (UMP) een politieke tegenstandster een salope (hoer) noemde en hoe president Nicolas Sarkozy dacht over een man die weigerde hem de hand te schudden tijdens een bezoek aan de landbouwbeurs: Casse-toi alors, pauv' con.

Treinkaartje ruilen: Troc des Trains

Aanstaande maandag zou ik met de Eurostar van Londen naar Parijs reizen, maar ik heb dat veranderd in Londen - Brussel (- Amsterdam). Ik was even vergeten dat In Parijs gelanceerd moet worden... Ik had een goedkoop kaartje (€ 38,50) weten te bemachtigen, waarbij geld terug of ruilen onmogelijk is. De oplossing: Troc des Trains. Daarop kun je kaartjes (TGV, Thalys, Eurostar, etc.) aanbieden, die verloren dreigen te gaan. Winst maken mag niet, verlies wel.

Ik heb mijn kaartje er vorige week opgezet en kreeg de afgelopen dagen acht reacties van potentiële kopers. Zij mailden mij en gaven hun nummer, waarna ik met 'Fredi' heb afgesproken bij de metrohalte Saint-Paul. Hij overhandigde mij zojuist het bedrag dat ik betaald heb en beiden waren wij weer iets gelukkiger.
Wanneer je niet in dezelfde stad woont/verblijft, is het iets lastiger. Dan moet je afspreken dat de verkoper de kaartjes opstuurt nadat het geld gestort is, of andersom. Dan wordt het een vertrouwenskwestie.
Andere (door mij beproefde) mogelijkheden om van onomwisselbare 'Smoove'-kaartjes van Thalys af te komen zijn: nederlanders.fr en marktplaats.nl.
Update. Leve de interactie: een lezer wijst me ook op 2dehands.nl

Foto: lewishamdreamer

Het Franse lied: 2Be3 - Partir un jour

Oh mijn God. Met afstand het slechtste liedje dat ik in deze rubriek plaats. Waarom? Omdat Frankrijk vorige week ineens in de ban raakte van deze Franse variant op de boy band, opgericht in 1996. Filip Nikolic (die met de open blouse) is namelijk overleden, waarschijnlijk aan een overdosis slaapmiddelen. Al op zijn 35ste. Hij gaat door voor een lekker ding.

Halve marathon van Lyon

Dit voorjaar had ik ineens een obsessie voor halve marathons. Ik reeg ze aaneen, steeds iets sneller: San Francisco (1 uur 40 minuten), Parijs (1:38) en Nice (1:36). Na vijf maanden pauze liep ik er vandaag weer eens 21 kilometer en 97,5 meter, in Lyon.

Het parcours door het Parc de la Tête d'Or en langs de kade van de Rhône (in tegenstelling tot wat velen denken spreken Fransen die uit als "Roon") was op papier mooier dan in werkelijkheid. Het park lag er - ondanks een druppeltje regen - mooi bij, maar de Rhône zag je nauwelijks vanaf de weg waarover we met een man/vrouw of vijfduizend liepen.
De afgelopen maanden heb ik hard aan mijn boek gewerkt, vaak tot diep in de nacht, en redelijk ongezond geleefd. Bovendien heb ik minder hard gelopen dan voorheen en dat merkte ik. Ik mag dan regelmatig zwemmen, hardlopen is toch anders. Ik kwam over de finish in 1:45:40. Ik had iets sneller gehoopt, maar ben niet ontevreden.

Halve marathon van Lyon (in 2008), foto: JaHoVil

Er was eens...

Humor op zaterdag is terug. Ontdek de jeugdige cultheldin Capucine, met haar rijke fantasie.

Vanuit Train Express Régional 17704

10:55 Ik ben sinds lange tijd weer eens op reportage ver van Parijs. Het verhaal waaraan ik werk, staat waarschijnlijk pas over enkele maanden in Elsevier, dus ik moet nog even geheimzinnig blijven. Wel kan ik schrijven dat ik nu in een intercity zit van Arles naar Lyon, aan weerszijden omringd door wijngaarden. De zon is net door de wolken gebroken.

Mijn boek In Parijs is nu naar de drukker. Ik kan er niets meer aan doen. Aan de ene kant een fijn gevoel, een opluchting, maar aan de andere kant leidt het ook tot de nodige stress. Wat als er toch nog een foutje in zit? (In ieder boek zit anderhalve fout, klinkt het in de uitgeverswereld). En had die ene passage of dat ene hoofdstuk toch niet net anders gemoeten?
Dat het boek naar de drukker is, betekent niet dat er voor mij niets meer aan te doen is. Nu moet ik namelijk mijn boek zien te verkopen, iets wat je als beginnende auteur goeddeels zelf moet zien te regelen. En dus schrijf ik bewerkte voorpublicaties, nieuwe verhalen met verwijzingen en zijn er bonnetjesacties. Details volgen. Gelukkig heb ik de laatste jaren voor veel verschillende opdrachtgevers gewerkt, dus ik heb contacten in de mediawereld. En ik ben druk bezig met mijn eigen site, waar het boek gesigneerd te koop zal zijn.
11:15 Inmiddels sta ik op station Le Teil. Ziet er aardig uit, tegen een steile heuvel. Om onduidelijke redenen worden we omgeleid via de rechteroever van de Rhône, terwijl de intercity normaalgesproken de linkeroever neemt. Duurt een halfuurtje langer. Het kan me niet zo veel schelen vandaag.

11:26 Cruas, een vreemd gezicht: oude dorpjes met kleine steentjes aan de linkerzijde van de trein, lieflijk tegen de berg gelegen, en vier enorme reactoren aan de andere kant.
11:41 Onverwacht, spectaculaire rit. We draaien nu van de berghelling de Rhône over in het plaatsje La Voulte sur Rhône.
12:22 Denk ik gewoon wat door het Rhônedal te slingeren, kom ik ineens langs Valence en Vienne... (Valencia en Wenen)

Wijngaarden in Rhônedal, foto: lemasurier2; Kerncentrale van Cruas, foto: Gential

www.inparijs.nl

Binnenkort open ik de website www.inparijs.nl met nieuws over mijn boek (dat 1 oktober verschijnt) en de mogelijkheid online een gesigneerd exemplaar te bestellen. Ook kunt u daar reacties achterlaten op het boek en leest u de laatste nieuwtjes. Maakt u zich geen zorgen over Parijsblog, die blijft ook gewoon bestaan en wordt de komende tijd weer regelmatiger bijgehouden.